GOEDKOOP REIZEN MET DE TREIN

Er komt een man een café binnen en bestelt vier borreltjes tegelijk. Als hij dit een paar dagen achter elkaar heeft gedaan, wordt de barman nieuwsgierig. Op een gegeven moment vraagt hij: ‘Waarom bestelt u toch steeds vier borreltjes?’ De man zegt: ‘Drie broers van mij wonen in Australië. En we hadden afgesproken om elke dag om vijf uur een borreltje te gaan drinken. Gezellig toch?’ De barman moet dit beamen. Op een dag bestelt de man drie borreltjes. De barkeeper vraagt: ‘Is er wat gebeurd met uw broer?’ ‘Nee,’ zegt de man, ‘maar ik mag niet meer drinken van de dokter.’

Deze morgen zat ik op een bank in het park naast een vreemde zwerver.
“Vorige week had ik nog alles.” zei hij.
Een kok maakte mijn eten klaar,
mijn kamer werd gepoetst,
mijn kleren werden gewassen
en ik had een dak boven het hoofd.
Ik had toegang tot het internet,
beschikte over een fitnessruimte
en kon regelmatig een stapje in de wereld zetten.
Als ik eens een dagje lekker wilde niksen deed ik dat gewoon.”
“Maar wat is er dan eigenlijk gebeurd?”, vroeg ik,
“Drugs? Gokken? Een vrouw?”
“Neen”, antwoordde hij,
“Ik werd ontslagen uit een Nederlandse gevangenis.”

Farid rijdt met zijn VW-busje en gezinnetje (Fatima en negen schattige kinderen) voor het eerst naar de noordzeekust. In Scheveningen aangekomen bemerkt hij een plaatje met de tekst: ‘Duinenweg’. 

‘Gloeiende, gloeiende!’ klaagt Farid ‘Duinen zijn weg!’

Even later merkt hij een plaatje met ‘Strandweg’ en daarna met ‘Zeeweg’.

‘Alles weg!’ klaagt hij nogmaals. ‘Wij dan maar beter teruggaan naar huis.’

Het begint al te schemeren als een politiepatrouille Farid staande houdt.

‘Uw rechter voorlicht brandt niet,’ meldt de agent. ‘Lamp en licht ook weg!’ klaagt de radeloze man. ‘Geen nood,’ zegt de agent. ‘Drie kilometer verderop bevindt zich een benzinestation. Daar kunt u een nieuwe lamp kopen.’

Farid is opgelucht dat hij geen boete heeft gekregen en rijdt verder. Even later arriveert hij bij het benzinestation en bemerkt een bordje met de tekst:

‘Halogeenlampen’…

Een man zit te somberen aan de bar.
“Problemen, meneer?” vraagt de barman.
“Ach, mijn vrouw heeft me laten weten dat ze een maand niet meer met me wilde praten.”
“Tja, dan zal ze wel flink boos op je zijn. Maar”, zegt de barman om zijn klant een beetje op te vrolijken, “aan die maand komt toch ook vanzelf wel weer een einde.”
Antwoordt de klant snikkend:
“Ja dat weet ik en vandaag is het alweer de laatste dag van die maand.”

Nederlandse les en de juf vraagt: Wie kan er een zin vormen met de woorden ‘waarschijnlijk’ en ‘want’ ?’ Peter steekt zijn vinger in de lucht en zegt: WAARSCHIJNLIJK gaan wij naar Disneyland, WANT mijn vader heeft kaarten gekocht. Zeer goed ! zegt de juf, ‘Wie kan dat ook?’ Pietje steekt ook zijn vinger in de lucht ! Juffrouw slaat haar ogen ten hemel en denkt al: ‘Wat nu weer ?! Ja Pietje, probeer maar’, zegt ze bemoedigend. En Pietje zegt; ‘Mijn moeder ging met de krant naar ‘t toilet…’ Maar Pietje toch ! Dat heeft er helemaal niets mee te maken !’ Wacht, wacht ik ben nog niet klaar!’ roept Pietje. ……WAARSCHIJNLIJK moest ze poepen, WANT lezen kan ze niet.’