The Little Stars
Een van de laatste foto’s van de The Little Stars voor dat de band is gestopt. Menigeen zal deze band zich nog herinneren van een feest, partij of bruiloft.
Een van de laatste foto’s van de The Little Stars voor dat de band is gestopt. Menigeen zal deze band zich nog herinneren van een feest, partij of bruiloft.
De band Highway uit Kaatsheuvel deze week op onze site. De Band heeft bestaan van 1980 tot 1995 en zijn bekend geworden door oude nummers die in een nieuw jasje werden uitgebracht. In de loop van de tijd heeft Ton van Mook de band verlaten en werd zijn plaats ingenomen door Leo Meijer.
Highway | Kaatsheuvel | Martin | Cornelissen | Gitaar / Zang |
Highway | Kaatsheuvel | Hans | van Mook | Toetsen |
Highway | Kaatsheuvel | Ton | van Mook | Bas |
Highway | Kaatsheuvel | Jan | van Mook | Drum |
Highway | Kaatsheuvel | Leo | Meijer | Bas |
Op verzoek posten we deze week de Story of The Flying Birds. Deze is gemaakt door Gerard Wigger. Klik op onderstaande Link.
De Kermisklanten was een Nederlands accordeon duo, dat ook veel succes oogstte in Duitsland (als Die Kirmesmusikanten).
Het duo bestond uit Hendrik Frederik Evert (Henny) van Voskuylen (Bunnik, 23 mei 1941 – Soestdijk, 12 januari 2010) en Coby Mol (Amersfoort, 22 juli 1944). Zij leerden elkaar kennen tijdens een afzonderlijk optreden op de bühne en besloten als duo verder te gaan. Ook privé klikte het goed en op 15 mei 1964 traden zij met elkaar in het huwelijk.
Op 18 juni 1962 maakten Henny en Coby van Voskuylen hun televisiedebuut in het AVRO-programma Nieuwe Oogst, toen nog als Las Estrellas. Vanaf 1969 traden ze op als De Kermisklanten. Op 16 oktober 1969 kwam hun eerste elpee uit: ‘Kermisklanken met de Kermisklanten’ waarop o.a. ook de hit ‘Zigeunertango’ staat. In de periode van 1969 tot 2005 kwamen – naast de vele singles- ettelijke lp’s en cd’s van hen uit. Het repertoire omvat niet alleen volksmuziek, evergreens en operamelodieën, maar ook nieuwe, door Henny geschreven stukken.
In de jaren ’70 en ’80 trad het duo diverse malen op in de TROS-televisieprogramma’s Op Losse Groeven en Op volle toeren. Op 5 april 1975 namen ze voor het eerst deel aan een tv-show in Duitsland (ZDF) vanuit de Westfalenhallen in Dortmund. in november 1976 volgde hun eerste grote Duitse tournee met ‘Maria Hellwig Kommt’. Ze hebben vele prijzen en onderscheidingen ontvangen in Duitsland.
In oktober 1997 volgde een tournee door Zuid-Duitsland, waarbij een klein probleem wordt geconstateerd: bij Henny weigerde één vinger van zijn rechterhand regelmatig dienst. Pas later zal blijken dat dit het gevolg is van een neurologische ziekte. Op 10 januari 1998 vond in Chemnitz de live-uitzending plaats van het ARD-programma ‘Die Gala der Preisträger 1997’. Die Kirmesmusikanten behaalden hier een tweede plaats met het nummer ‘Die Zillertaler Hochzeitsmarsch’. Het zou het laatste tv-optreden als accordeonduo zijn.
In juli van hetzelfde jaar stelde professor dr. J.H.J. Wokke van het Academisch Ziekenhuis Utrecht vast dat Henny de progressieve ziekte psma had. Een ziekte die te vergelijken is met ALS (amyotrofe laterale sclerose). Kort daarna worden De Kermisklanten genoodzaakt te stoppen met optredens. Op 29 april 1999 werd het duo tijdens de jaarlijkse lintjesregen op het Gemeentehuis van Soest benoemd tot Ridder in de Orde van Oranje Nassau. Naar aanleiding hiervan volgde een uitnodiging voor het VARA-programma Laat de Leeuw van Paul de Leeuw op 4 mei. Omdat Henny niet meer kon spelen, pakte Paul de accordeon en speelde ‘De Zigeunertango’. Op 14 mei 2000 nodigde presentatrice Carolin Reiber Die Kirmesmusikanten uit in haar live-programma “Volkstümliche Hitparade” uit om afscheid te nemen van het Duitse publiek. Op 3 februari 2002 waren de Kermisklanten te zien in De Stoel van Rik Felderhof. Augustus 2005 verscheen het boek ‘Maskerade van een accordeonduo’, een autobiografie van Henny van Voskuylen. In 2001, drie jaar nadat bij hem de zenuwziekte werd geconstateerd, ontstond bij hem het idee om een boek te schrijven over zijn leven. Hij realiseerde dit met de enige vinger die nog functioneerde. Op 17 juli 2007 bezocht het programma Vinger aan de Pols (AVRO) de Kermisklanten thuis voor een gesprek over het leven met een slopende ziekte. In dit programma gaf Coby aan dat sinds haar man geen accordeon meer kon spelen, ook zij het instrument niet meer had aangeraakt. “We zijn een duo”, zei ze, “zonder hem kan ik niet verder spelen”. Op 12 januari 2010 overleed Henny thuis in Soest op 68-jarige leeftijd.
Meer informatie kunt u vinden op www.wikipedia.nl
De Boswachters was een Nederlandse band uit Kampen.
In 1997 richtte een vijftal uit Kampen de band op. De naam is gekozen omdat men als boswachter alles tegen kan komen, net als wanneer men op het podium staat. Begin 1998 kwam het (live) album ‘T Loerende Gevoar! Live uit. Van dit album verschenen twee singles: Jaldaldee (Maak Oe Eigen Muziek) en Het Bananenlied (Yes, We Got No Bananas). De laatste single werd een groot succes nadat Patrick Kicken het nummer erg veel draaide in zijn 3FM radioprogramma Kicken voor je kiezen, waarbij producer Sander van Minnen met open microfoon meezong (zonder dat hij dat in de gaten had) waarna het nummer ineens heel veel werd aangevraagd. Het Bananenlied werd daarna ook door andere dj’s steeds vaker gedraaid en werd uiteindelijk zo’n grote hit dat het zelfs een gouden plaat opleverde. Het origineel stamt uit 1914 onder de titel Yes, We Got No Bananas en werd geschreven door Frank Silver en Irving Conn voor de Engelse zanger Harry Fay, die er in 1914 een groot succes mee had. Het nummer is daarna in allerlei verschillende uitvoeringen (waaronder deze van De Boswachters) uitgebracht. In 2003 maakte de band nog enkele nummers voor de film De schippers van de Kameleon, waaronder Kameleon en de titelsong Wind In Mijn Haren. In 2005 is de band opgeheven. Marco Hulsebos, Oscar Persijn en Robin Abma zijn verdergegaan in Scrum. Bovenstaande tekst is gehaald uit Wikipedia waar nog meer informatie van de Boswachters te vinden is.
Deze week een foto uit 1962 van het Combo Alma Loorbach uit Leek. Mocht u meer informatie over dit combo weten dan horen we dat heel graag.
Afgelopen dinsdag 7 oktober 2014 is Leo Engelbertink, zanger van “The Klengola Stars” op 77 jarige leeftijd overleden. Van diverse kanten is dit aan ons gemeld en één daarvan haalde een citaat van Leo, van onderstaand interview, naar voren en melde: “Als je dat leest, dan waan je je toch direct terug in vroegere tijden”.
Als eerbetoon aan Leo plaatsen we daarom nogmaals dit interview. Als Leo dit kan lezen en hij hoort het bijgevoegde liedje dan weten we zeker dat hij uit volle borst mee zal zingen…..
=============================================================================
Onderstaand verhaal stond in het clubblad van FC Berghuizen. Met toestemming van Leo plaatsen we dit verhaal op onze site.
The Klengola Stars zijn in 1957 opgericht, ik was toen 20 jaar. Er zat letterlijk muziek in de familie. Vader was accordeonist en van hem moeten we de muzikale genen hebben. Mijn broers Bertus en Jannie speelden ook in de band. Wat een Klengola is? De naam werd gevormd door de eerste twee voorletters van de leden. Aanvankelijk had je de Klengolas, de eerste editie zeg maar. We speelden in de buurt. De Kul in Denekamp, de Bond aan de Molenstraat, café de Vluchte vooraan in Enschede, zaal Bruins en natuurlijk bij Kothman hier om‟n hook. Daw oet Berghoezen kwamen maakte wa indruk. Het repertoire? Alles wat populair was. Of het nu Duits, Engels of Nederlands was, het maakte niks oet. Heino, Elvis en zo meer. We hebben jaren gehad dat we 3 keer per week een bruiloft deden en altijd zo‟n 20 jaar lang elke zondagavond speelden. Er zijn periodes bij geweest van zo‟n 240 optredens per jaar. Nee, van een eigen plaat maken is het nooit gekomen. Wel zijn er plannen geweest, maar daar is het bij gebleven. Of wie ok over de grens spöln? Ja zeker. In Nordhorn hadden we 2 keer een contract van een half jaar. Tja en dan Berghuizen. Om de 5 jaar was er wel een jubileum en de jaarfeesten natuurlijk. Geheid volle bak bij Kothman. Ik speelde sax, een zeer swingend instrument. Als ik het ding aan de lip zette now dan moj eens zeen. Alle jongs meteen noar de wichter hen. Want dan wist‟n ze nig hoe snel ze op de dansvloer moss‟n komm‟n, haha! Als ik een ommetje maak dan word ik als oud Klengola Star nog steeds begroet. Leuk hoor!
De band Highway uit Kaatsheuvel deze week op onze site. De Band heeft bestaan van 1980 tot 1995 en zijn bekend geworden door oude nummers die in een nieuw jasje werden uitgebracht. In de loop van de tijd heeft Ton van Mook de band verlaten en werd zijn plaats ingenomen door Leo Meijer.
Highway | Kaatsheuvel | Martin | Cornelissen | Gitaar / Zang |
Highway | Kaatsheuvel | Hans | van Mook | Toetsen |
Highway | Kaatsheuvel | Ton | van Mook | Bas |
Highway | Kaatsheuvel | Jan | van Mook | Drum |
Highway | Kaatsheuvel | Leo | Meijer | Bas |
Op verzoek posten we deze week de Story of The Flying Birds. Deze is gemaakt door Gerard Wigger. Klik op onderstaande Link.
De Kermisklanten was een Nederlands accordeon duo, dat ook veel succes oogstte in Duitsland (als Die Kirmesmusikanten).
Het duo bestond uit Hendrik Frederik Evert (Henny) van Voskuylen (Bunnik, 23 mei 1941 – Soestdijk, 12 januari 2010) en Coby Mol (Amersfoort, 22 juli 1944). Zij leerden elkaar kennen tijdens een afzonderlijk optreden op de bühne en besloten als duo verder te gaan. Ook privé klikte het goed en op 15 mei 1964 traden zij met elkaar in het huwelijk.
Op 18 juni 1962 maakten Henny en Coby van Voskuylen hun televisiedebuut in het AVRO-programma Nieuwe Oogst, toen nog als Las Estrellas. Vanaf 1969 traden ze op als De Kermisklanten. Op 16 oktober 1969 kwam hun eerste elpee uit: ‘Kermisklanken met de Kermisklanten’ waarop o.a. ook de hit ‘Zigeunertango’ staat. In de periode van 1969 tot 2005 kwamen – naast de vele singles- ettelijke lp’s en cd’s van hen uit. Het repertoire omvat niet alleen volksmuziek, evergreens en operamelodieën, maar ook nieuwe, door Henny geschreven stukken.
In de jaren ’70 en ’80 trad het duo diverse malen op in de TROS-televisieprogramma’s Op Losse Groeven en Op volle toeren. Op 5 april 1975 namen ze voor het eerst deel aan een tv-show in Duitsland (ZDF) vanuit de Westfalenhallen in Dortmund. in november 1976 volgde hun eerste grote Duitse tournee met ‘Maria Hellwig Kommt’. Ze hebben vele prijzen en onderscheidingen ontvangen in Duitsland.
In oktober 1997 volgde een tournee door Zuid-Duitsland, waarbij een klein probleem wordt geconstateerd: bij Henny weigerde één vinger van zijn rechterhand regelmatig dienst. Pas later zal blijken dat dit het gevolg is van een neurologische ziekte. Op 10 januari 1998 vond in Chemnitz de live-uitzending plaats van het ARD-programma ‘Die Gala der Preisträger 1997’. Die Kirmesmusikanten behaalden hier een tweede plaats met het nummer ‘Die Zillertaler Hochzeitsmarsch’. Het zou het laatste tv-optreden als accordeonduo zijn.
In juli van hetzelfde jaar stelde professor dr. J.H.J. Wokke van het Academisch Ziekenhuis Utrecht vast dat Henny de progressieve ziekte psma had. Een ziekte die te vergelijken is met ALS (amyotrofe laterale sclerose). Kort daarna worden De Kermisklanten genoodzaakt te stoppen met optredens. Op 29 april 1999 werd het duo tijdens de jaarlijkse lintjesregen op het Gemeentehuis van Soest benoemd tot Ridder in de Orde van Oranje Nassau. Naar aanleiding hiervan volgde een uitnodiging voor het VARA-programma Laat de Leeuw van Paul de Leeuw op 4 mei. Omdat Henny niet meer kon spelen, pakte Paul de accordeon en speelde ‘De Zigeunertango’. Op 14 mei 2000 nodigde presentatrice Carolin Reiber Die Kirmesmusikanten uit in haar live-programma “Volkstümliche Hitparade” uit om afscheid te nemen van het Duitse publiek. Op 3 februari 2002 waren de Kermisklanten te zien in De Stoel van Rik Felderhof. Augustus 2005 verscheen het boek ‘Maskerade van een accordeonduo’, een autobiografie van Henny van Voskuylen. In 2001, drie jaar nadat bij hem de zenuwziekte werd geconstateerd, ontstond bij hem het idee om een boek te schrijven over zijn leven. Hij realiseerde dit met de enige vinger die nog functioneerde. Op 17 juli 2007 bezocht het programma Vinger aan de Pols (AVRO) de Kermisklanten thuis voor een gesprek over het leven met een slopende ziekte. In dit programma gaf Coby aan dat sinds haar man geen accordeon meer kon spelen, ook zij het instrument niet meer had aangeraakt. “We zijn een duo”, zei ze, “zonder hem kan ik niet verder spelen”. Op 12 januari 2010 overleed Henny thuis in Soest op 68-jarige leeftijd.
Meer informatie kunt u vinden op www.wikipedia.nl
De Boswachters was een Nederlandse band uit Kampen.
In 1997 richtte een vijftal uit Kampen de band op. De naam is gekozen omdat men als boswachter alles tegen kan komen, net als wanneer men op het podium staat. Begin 1998 kwam het (live) album ‘T Loerende Gevoar! Live uit. Van dit album verschenen twee singles: Jaldaldee (Maak Oe Eigen Muziek) en Het Bananenlied (Yes, We Got No Bananas). De laatste single werd een groot succes nadat Patrick Kicken het nummer erg veel draaide in zijn 3FM radioprogramma Kicken voor je kiezen, waarbij producer Sander van Minnen met open microfoon meezong (zonder dat hij dat in de gaten had) waarna het nummer ineens heel veel werd aangevraagd. Het Bananenlied werd daarna ook door andere dj’s steeds vaker gedraaid en werd uiteindelijk zo’n grote hit dat het zelfs een gouden plaat opleverde. Het origineel stamt uit 1914 onder de titel Yes, We Got No Bananas en werd geschreven door Frank Silver en Irving Conn voor de Engelse zanger Harry Fay, die er in 1914 een groot succes mee had. Het nummer is daarna in allerlei verschillende uitvoeringen (waaronder deze van De Boswachters) uitgebracht. In 2003 maakte de band nog enkele nummers voor de film De schippers van de Kameleon, waaronder Kameleon en de titelsong Wind In Mijn Haren. In 2005 is de band opgeheven. Marco Hulsebos, Oscar Persijn en Robin Abma zijn verdergegaan in Scrum. Bovenstaande tekst is gehaald uit Wikipedia waar nog meer informatie van de Boswachters te vinden is.
Deze week een foto uit 1962 van het Combo Alma Loorbach uit Leek. Mocht u meer informatie over dit combo weten dan horen we dat heel graag.
Afgelopen dinsdag 7 oktober 2014 is Leo Engelbertink, zanger van “The Klengola Stars” op 77 jarige leeftijd overleden. Van diverse kanten is dit aan ons gemeld en één daarvan haalde een citaat van Leo, van onderstaand interview, naar voren en melde: “Als je dat leest, dan waan je je toch direct terug in vroegere tijden”.
Als eerbetoon aan Leo plaatsen we daarom nogmaals dit interview. Als Leo dit kan lezen en hij hoort het bijgevoegde liedje dan weten we zeker dat hij uit volle borst mee zal zingen…..
=============================================================================
Onderstaand verhaal stond in het clubblad van FC Berghuizen. Met toestemming van Leo plaatsen we dit verhaal op onze site.
The Klengola Stars zijn in 1957 opgericht, ik was toen 20 jaar. Er zat letterlijk muziek in de familie. Vader was accordeonist en van hem moeten we de muzikale genen hebben. Mijn broers Bertus en Jannie speelden ook in de band. Wat een Klengola is? De naam werd gevormd door de eerste twee voorletters van de leden. Aanvankelijk had je de Klengolas, de eerste editie zeg maar. We speelden in de buurt. De Kul in Denekamp, de Bond aan de Molenstraat, café de Vluchte vooraan in Enschede, zaal Bruins en natuurlijk bij Kothman hier om‟n hook. Daw oet Berghoezen kwamen maakte wa indruk. Het repertoire? Alles wat populair was. Of het nu Duits, Engels of Nederlands was, het maakte niks oet. Heino, Elvis en zo meer. We hebben jaren gehad dat we 3 keer per week een bruiloft deden en altijd zo‟n 20 jaar lang elke zondagavond speelden. Er zijn periodes bij geweest van zo‟n 240 optredens per jaar. Nee, van een eigen plaat maken is het nooit gekomen. Wel zijn er plannen geweest, maar daar is het bij gebleven. Of wie ok over de grens spöln? Ja zeker. In Nordhorn hadden we 2 keer een contract van een half jaar. Tja en dan Berghuizen. Om de 5 jaar was er wel een jubileum en de jaarfeesten natuurlijk. Geheid volle bak bij Kothman. Ik speelde sax, een zeer swingend instrument. Als ik het ding aan de lip zette now dan moj eens zeen. Alle jongs meteen noar de wichter hen. Want dan wist‟n ze nig hoe snel ze op de dansvloer moss‟n komm‟n, haha! Als ik een ommetje maak dan word ik als oud Klengola Star nog steeds begroet. Leuk hoor!
De band Highway uit Kaatsheuvel deze week op onze site. De Band heeft bestaan van 1980 tot 1995 en zijn bekend geworden door oude nummers die in een nieuw jasje werden uitgebracht. In de loop van de tijd heeft Ton van Mook de band verlaten en werd zijn plaats ingenomen door Leo Meijer.
Highway | Kaatsheuvel | Martin | Cornelissen | Gitaar / Zang |
Highway | Kaatsheuvel | Hans | van Mook | Toetsen |
Highway | Kaatsheuvel | Ton | van Mook | Bas |
Highway | Kaatsheuvel | Jan | van Mook | Drum |
Highway | Kaatsheuvel | Leo | Meijer | Bas |
Op verzoek posten we deze week de Story of The Flying Birds. Deze is gemaakt door Gerard Wigger. Klik op onderstaande Link.