Indruk maken

School moppen > … Op een school wil een onderwijzer testen of de kinderen nog wel kunnen hoofdrekenen. Hij geeft een opdracht aan Jantje. “Jantje, om een kamer te behangen heb je 7 rollen behang nodig. Eén rol behang kost €11,35. Hoeveel kosten 7 rollen behang?” Jantje denkt heel lang en diep na. De onderwijzer kijkt hem aan en vraagt: “Weet je het al?” Waarop Jantje antwoordt: “Ik ga die muren wel schilderen.”

Jannes, een Drentse boer, was met zijn kudde aan de wandel in een afgelegen weide, ergens in het noorden van het land, toen er plotseling een splinternieuwe BMW stopte in een wolk van stof.
De chauffeur, een jongeman, volledig Armani gekleed, met Gucci schoenen, Ray-Ban zonnebril en Yves St-Laurent das, steekt zijn hoofd uit het raam en vraagt aan de boer:
Als ik het juiste aantal koeien van uw kudde kan noemen, krijg ik dan een koe?
Jannes kijkt naar de man, zeker weer zo’n Yuppie, en kijkt dan naar zijn kudde die vreedzaam staat te grazen.
Jannes antwoordt kalm: Ja, waarom niet?
De Yuppie parkeert zijn wagen, neemt zijn Dell minicomputer, sluit deze aan op zijn RAZR V3 mobiele telefoon, surft op Internet en bereikt een NASA-site, contacteert een GPS-satelliet om de juiste positie van de plaats te bepalen, geeft dan zijn coördinaten aan een andere NASA-satelliet die de sector opneemt op een ultrahoge resolutiefoto.
Dan bereikt de jongeman een Adobe digitale fotosite en stuurt het beeld naar een analysesite in Hamburg, Duitsland.
Enkele seconden later krijgt hij een bericht op zijn Palm Pilot, dat hem zegt dat het beeld geanalyseerd is en dat de gegevens zijn opgeslagen. Via zijn black-berry legt hij contact met een MSQSL-gegevensbank dat verbonden is met een Excel-berekeningsblad en enkele minuten later ontvangt hij het antwoord. Tenslotte drukt hij een gekleurd rapport van 150 bladzijden af met zijn HP-laser mini-printer, wendt zich naar boer Jannes en zegt :
U heeft exact 1586 koeien.
Correct. OK, je mag één van mijn koeien kiezen, zegt Jan.
Hij houdt de jonge Yuppie in het oog terwijl deze één van de dieren kiest en ziet hem geamuseerd het dier in zijn kofferbak leggen.
Dan zegt Jannes tegen de jongeman:
Zeg! Als ik je precies kan zeggen in welke sector je werkt, krijg ik dan mijn dier terug?
De jongeman denkt een ogenblik na en zegt: OK, waarom niet ?
Jij bent een lid van het Kabinet Rutte zegt Jannes.
Wow! Dat klopt, zegt de Yup, maar hoe heeft u dat kunnen raden?
Ik hoefde niet te raden zegt Jannes.
Jij bent hierheen gekomen zonder dat iemand het je heeft gevraagd, je wilt worden betaald voor het antwoord op een vraag die ik niet heb gesteld. Je hebt materiaal gebruikt dat miljoenen euro’s kost om mij te kunnen bewijzen dat je intelligenter bent dan ik en je kent niks over het werk van werklui die je je brood laten verdienen en tenslotte: Je hebt de ballen verstand van dieren! Want wat hier voor je staat zijn geen koeien maar SCHAPEN. En geef mij nu mijn hond terug!

Een man des huizes had net een maaltje slakken op en zeurde: “Ik lust er nog wel een paar vrouw, want zoals jij ze maakt, maakt niemand ze.” “Nou jong, dan zal jij ze zelf moeten gaan halen.” “Geen punt!” Nadat hem de weg was uitgelegd, waar hij ze moest gaan halen, ging hij fluitend de deur uit. Daar aangekomen: “Ik had graag nog wat slakken.” “Ja”, zei die slakkenboer, “ik heb er zoveel verkocht dat ik geen verpakkingen meer heb.” “Dat geeft niet”, zegt de man, terwijl hij zijn trui openhield. En zo ging ook naar huis. Maar onderweg kwam hij enkele vrienden tegen die vroegen om met z’n allen wat te gaan drinken. “Néé jongens!” Na wat zeuren … nou goed ééntje dan. Het werden er enkele meer en de tijd vloog om. “Jongens ik moet naar huis,” zei hij met een dikke tong. Zo schommelde hij even later naar huis. Thuis aangekomen kreeg hij de huissleutel niet meteen in het sleutelgat. Terwijl hij gebukt stond te richten, vielen de nog levende slakken vanuit zijn trui op de grond. Net toen hij de slakken weer terug wilde doen in zijn trui, vloog plots de deur open en daar stond zijn woedende vrouw. Eer dat zij de kans kreeg om hem de les te lezen, zei hij al lallend: “…allee jongens, nóg tien centimeter …. dan zijn we thuis!”