Dansavond met de Helena’s

De Three Amigo’s deze week op de voorpagina. Wie ze zijn en waar ze vandaan komen is ons helaas niet bekend maar als u het weet horen wij dat graag.

Heino (pseudoniem van Heinz-Georg Kramm, Düsseldorf-Oberbilk, 13 december 1938) is een Duits schlagerzanger en zanger van Duitse volksliederen. Hij behoort samen met de Oostenrijker Udo Jürgens (1934-2014) tot de bekendste Duitstalige zangers.

Heinz-Georg Kramm is de zoon van een katholieke tandarts en diens evangelisch-lutherse echtgenote. Zijn vader sneuvelde in 1941 tijdens de Tweede Wereldoorlog, waarna hij met zijn moeder en zuster opgroeide in het oosten van Duitsland. Na zijn middelbare school werd hij opgeleid tot bakker en banketbakker, en voetbalde hij bij SC Schwarz-Weiss 06 Düsseldorf. Vanaf 1955 zong hij op bruiloften en partijen, en tien jaar later nam hij zijn eerste plaat op.

Zijn stemgeluid wordt gekenmerkt door een donkere klank en een rollende tong-‘R’. Zijn grootste hits variëren van zeemansliederen, marsmuziek en volkswalsen tot echte ‘schlager’-krakers. Hij werd in 1966 bij het grote publiek bekend met het liedje Jenseits des Tales. In het midden van de jaren 70 had hij zijn grootste hits Blau blüht der Enzian en Die schwarze Barbara.

In de jaren 80 polariseerde hij met twee politieke boodschappen: hij trad in Zuid-Afrika op tijdens het VN-embargo wegens het systeem van apartheid. En hij nam een plaat op met volksliederen van het Duitse nationalisme, met onder meer het Wenn alle untreu werden, eigenlijk een bevrijdingslied uit de 19e eeuw, dat echter later als hymne door de SS misbruikt werd.

Heino trad over de hele wereld op, onder andere ook in Las Vegas. Na 50 jaar had hij in Duitsland een afscheidstournee van 22 oktober tot 20 november 2005 om zijn lange carrière af te sluiten. Daarna ging hij echter niet op zijn lauweren rusten, maar begon hij in 2009 met een serie optredens waarin hij geestelijke liederen zong in kerken. Zijn bekende repertoire brengt hij trouwens ook nog ten gehore, bijvoorbeeld in 2009 tijdens het Oktoberfeest Sittard in Sittard, waar hij ook in 2010, 2011, 2014 en 2019 weer optrad. In juli 2009 trad hij samen met André Rieu op het Vrijthof in Maastricht op.

Zijn autobiografie meldt dat 59% van alle Duitsers zich als ‘Heino-fan’ zou betitelen. Maar ook buiten Duitsland genieten zijn hits bekendheid. Zo zijn er in China en Polen instituten waar de Duitse taal onderwezen wordt met behulp van zijn liedteksten.

Begin 2013 bracht Heino het album Mit freundlichen Grüßen uit, een collectie van 12 coverversies van bekende Duitstalige popnummers, waaronder liedjes van Die Ärzte, Peter Fox en Rammstein.^[1] Het is in Duitsland legaal om nummers te coveren, mits de tekst en melodie niet worden aangepast. Al vóór het uitbrengen van de plaat stond deze op nummer 1 bij de Duitse versie van de webwinkel Amazon.

In augustus 2013 betrad Heino als verrassingsact het podium van het metalfestival Wacken Open Air, waar hij samen met Rammstein het nummer Sonne bracht.

In maart 2018 maakte Heino bekend op het einde van het jaar afscheid te zullen nemen van de bühne. Hij werd op 13 december 80 jaar, en dat vindt hij een goede leeftijd om afscheid te nemen.

Op 12 januari 2019 trad Heino – voor het eerst sinds zijn 80e verjaardag – toch weer op, meer bepaald in de Velodrom in Berlijn. Tijdens de show Schlagerchampions nam hij er de “Preis fürs Lebenswerk” in ontvangst. Ook trad hij in oktober van datzelfde jaar voor de vierde keer op bij het Oktoberfeest in Sittard.

• Heino trouwde voor de derde maal in 1979, met de Oostenrijkse schlagerzangeres Hannelore Auer. Samen wonen zij in Bad Münstereifel. Zijn in 1968 geboren buitenechtelijke dochter pleegde in 2003 zelfmoord. Zijn zoon werkte in Heino’s café in Bad Münstereifel.
• Doordat Heino lijdt aan de ziekte van Graves-Basedow puilt zijn rechteroog uit (exophthalmus). Daarom draagt hij altijd een donkere zonnebril.

Bron: Wikipedia

De Agena’s uit Valkenswaard deze week op Onze site. Met de plaat “Kleine Signorina” Stonden ze in 1969 flink in de belangstelling. Regelmatig waren ze in die tijd op de TV te zien zoals in de Eddy Becker Show.

De mannen die in deze band gespeeld hebben waren:

Over de band X-tra kunnen we u helaas niet veel vertellen, maar misschien zijn er bezoekers van deze site die ons meer kunnen vertellen. In dat geval houden we ons warm aanbevolen.

Deze week lazen we in de krant dat Johnny Lion op 77 jarige leeftijd is overleden na een slopende ziekte.

In 1959 formeerde hij met een aantal schoolvrienden de band Johnny & His Jewels, later omgedoopt in The Jumping Jewels. Deze groep, geformeerd naar het voorbeeld van de commerciële rocker Cliff Richard, scoorde in 1961 een nummer-één hit met Wheels en had tot 1965 nog enkele successen in Nederland.
In dat jaar verliet Van Leeuwarden de groep om als Nederlandstalige solozanger door te gaan. Dit leverde hem meteen de grote hit Sophietje op, het Zweedse nummer Fröken Fräken van Thore Skogman, in het Nederlands vertaald door Gerrit den Braber en opgedragen aan zijn vriendin en zakenpartner Sophie van Kleef. Het jaar daarop scoorde hij met Tjingeling wederom een hit en opende hij met Van Kleef een kledingboetiek met de naam Sophie en Johnny. Deze bleef bestaan tot hun relatie in 1969 afgelopen was. Na Tjingeling wist hij geen echte hits meer te halen. Wel kreeg hij een vast arrangement bij het Circus Boltini, samen met Rob de Nijs. In latere jaren liet Lion zo nu en dan als zanger van zich horen, onder meer met de single Alleen in Dallas, die een bescheiden hit werd, en met het titellied van de film Brandende Liefde uit 1983. Op deze platen bediende hij zich van de naam John Lion.
Van Leeuwarden bleef na zijn zangcarrière werken bij Circus Boltini, nu als perschef. Later schreef hij ook columns voor het weekblad Panorama en maakte hij in 1995 voor dat blad samen met Govert de Roos de serie In bed met Johnny Lion. Tevens heeft hij als journalist voor diverse tijdschriften en kranten gewerkt, en was hij onder andere tien jaar (2001-2011) hoofdredacteur van het SENA Performers Magazine.
Johnny Lion was ook actief als acteur: in 1998 in de speelfilm Siberia en in 2003 speelde hij een rol in Van God Los.

Bovenstaande tekst is gehaald uit Wikipedia.

Gisteren kregen we van Jos Jambor een foto van de band Gemini in een vier mans formatie. Hij had op onze site een foto gezien van een drie mans formatie maar had geen idee of de ze twee foto bij elkaar hoorden. Bij het controleren bleek dat het zeker bij elkaar hoorde omdat op de foto van de drie mans formatie de namen van Herman Lippinkhof, Herman Heitbrink en Riny Pleysier voorkwamen. De laatste 2 namen komen ook voor op de foto van de vier mans formatie samen met H. Scholten en F. Harder.

Onderstaande personen hebben in de band Gemini gespeeld