Blond?

Drie vrienden zitten op de scheppen. Zegt de eerste: “Mijn oom is pater en als hij over straat loopt zegt iedereen tegen hem: Eerwaarde. Zegt de tweede: “Mijn oom is kardinaal en als hij over straat loopt zegt iedereen tegen hem: Eminentie”. Zegt de derde: “Ach dat is toch niks. Mijn oom weegt 225 kilo een als hij over straat loopt zegt iedereen tegen hem : GODALLEMACHTIG!”.

Jannes, een Drentse boer, was met zijn kudde aan de wandel in een afgelegen weide, ergens in het noorden van het land, toen er plotseling een splinternieuwe BMW stopte in een wolk van stof.
De chauffeur, een jongeman, volledig Armani gekleed, met Gucci schoenen, Ray-Ban zonnebril en Yves St-Laurent das, steekt zijn hoofd uit het raam en vraagt aan de boer:
Als ik het juiste aantal koeien van uw kudde kan noemen, krijg ik dan een koe?
Jannes kijkt naar de man, zeker weer zo’n Yuppie, en kijkt dan naar zijn kudde die vreedzaam staat te grazen.
Jannes antwoordt kalm: Ja, waarom niet?
De Yuppie parkeert zijn wagen, neemt zijn Dell minicomputer, sluit deze aan op zijn RAZR V3 mobiele telefoon, surft op Internet en bereikt een NASA-site, contacteert een GPS-satelliet om de juiste positie van de plaats te bepalen, geeft dan zijn coördinaten aan een andere NASA-satelliet die de sector opneemt op een ultrahoge resolutiefoto.
Dan bereikt de jongeman een Adobe digitale fotosite en stuurt het beeld naar een analysesite in Hamburg, Duitsland.
Enkele seconden later krijgt hij een bericht op zijn Palm Pilot, dat hem zegt dat het beeld geanalyseerd is en dat de gegevens zijn opgeslagen. Via zijn black-berry legt hij contact met een MSQSL-gegevensbank dat verbonden is met een Excel-berekeningsblad en enkele minuten later ontvangt hij het antwoord. Tenslotte drukt hij een gekleurd rapport van 150 bladzijden af met zijn HP-laser mini-printer, wendt zich naar boer Jannes en zegt :
U heeft exact 1586 koeien.
Correct. OK, je mag één van mijn koeien kiezen, zegt Jan.
Hij houdt de jonge Yuppie in het oog terwijl deze één van de dieren kiest en ziet hem geamuseerd het dier in zijn kofferbak leggen.
Dan zegt Jannes tegen de jongeman:
Zeg! Als ik je precies kan zeggen in welke sector je werkt, krijg ik dan mijn dier terug?
De jongeman denkt een ogenblik na en zegt: OK, waarom niet ?
Jij bent een lid van het Kabinet Rutte zegt Jannes.
Wow! Dat klopt, zegt de Yup, maar hoe heeft u dat kunnen raden?
Ik hoefde niet te raden zegt Jannes.
Jij bent hierheen gekomen zonder dat iemand het je heeft gevraagd, je wilt worden betaald voor het antwoord op een vraag die ik niet heb gesteld. Je hebt materiaal gebruikt dat miljoenen euro’s kost om mij te kunnen bewijzen dat je intelligenter bent dan ik en je kent niks over het werk van werklui die je je brood laten verdienen en tenslotte: Je hebt de ballen verstand van dieren! Want wat hier voor je staat zijn geen koeien maar SCHAPEN. En geef mij nu mijn hond terug!

Een man komt laat thuis van zijn werk. Als hij vraagt wat ze eten, zegt zijn vrouw: “Awel,  ik heb niks klaargemaakt, want we hebben niks in huis. De man zegt: “Laten we dan naar een restaurant gaan, dan gaan we lekker escargots eten.” De vrouw heeft daar weinig zin in en zegt: “Gaat jij anders maar naar de winkel om escargots te halen, dan maak ik ze hier wel klaar.” De man gaat naar de winkel en koopt escargots: twaalf in een zakje. Hij stopt ze in zijn binnenzak. Onderweg terug naar huis komt hij een vriend tegen, gaat nog naar een kroegje, komt weer een vriend tegen, blijft in een ander café nog even hangen… Uiteindelijk komt hij met een flink stuk in zijn kraag om kwart over twee ‘s nachts weer thuis. Hij is zo dronken dat hij zijn sleutel niet in het slot krijgt. De sleutelbos valt op de grond. Hij bukt zich en alle escargots vallen op de grond. Uit pure ellende belt hij dan maar aan. Zijn vrouw doet de deur open en vraagt woedend: “Awel, waar blijf je toch, ik zit hier al uren te wachten !!

Bukt de man zich en zegt tegen de slakken op de grond:

“Allee jongens…vooruit, nog een klein stukje…!!!”

Een man en een vrouw zijn 20 jaar getrouwd, en de man gaat met zijn vrouw mee om kleren te kopen voor een feest. De vrouw zoekt tussen de kleding, en de man staat maar een beetje achteraf te wachten tot z’n vrouw klaar is. Loopt de vrouw naar haar man: “Waarom doe je nou niet eens zoals vroeger? Toen hielp je me altijd met kleren uitzoeken.” Zegt de man: “Ja, wat zoek je dan?” “Gewoon,” zegt de vrouw, “iets dat past bij mijn gezicht.” “Kijk dan schat,” zegt de man, “er hangen toch plooirokken?”