Deze kwamen we in contact met Monique Nijmeijer die ons de gegevens doorstuurde van de Muzikanten van de band Exit die wij vorige week hebben geplaatst. Gelijk gaf ze ons ook de gegevens van de muzikanten van de Partyband Heer en Meester, die we vandaag plaatsen. De band is opgericht door Roy Engelbertink. Roy is de zoon van Bennie Engelbertink die vroeger in de Klengola’s speelde.
Deze week The Musicmakers op de voorgrond. Buiten het feit dat ze uit Zutphen komen kunnen wij er niets over vertellen. Mocht er iemand zijn die ons meer kan vertellen dan horen we dat uiteraard heel graag.
Op 11-03-2023 werd er door Café Restaurant De Molenberg een Mill Hill Rock Night georganiseerd. Er traden drie bands op, te beginnen met Big Ashtray, gevolgd door Motbak en laatste The Leftovers. Wij als Helena’s moedigen dit soort activiteiten zeker aan. En alhoewel wij deze muziek zelf niet spelen hebben we veel respect voor deze bands.
Door de bands werd muziek gespeeld van Pearl Jam tot Poch en van AC/DC tot Golden Earring. Het was een gezellige avond waarbij de zaal goed gevuld was en dat is voor “De Molenberg” reden om hier een vervolg aan te geven. T.z.t. zal er een nieuwe datum geprikt worden.
The Big Ashtray zijn allemaal nog jonge mensen die zeker in de toekomst meer van zich laten horen. Bezetting: Sterre Oude Wesselink, zangeres; Stefan Steggink, zanger – gitarist; David Pouwels, solo gitarist; Bart Plegt, basgitaar; Oscar Busscher, drum
De band Motbak zal dit jaar optreden bij het Festival “Rock am Esch” in Tubbergen. De band bestaat pas sinds Januari dit jaar en ze timmeren dus flink aan de weg. Bezetting: Arjan Hellingman, zang; Paul Bonsma, gitaar; Ruud Steenwille, gitaar; Jurgen Nijland, basgitaar, Mark Boerrigter, drum
The Leftovers bestaan nu al een aantal jaren en ze hebben met elkaar nog veel plezier in het samen muziek maken. Ook dit jaar zijn ze weer te beluisteren in Vasse tijdens Kingrock op koningsdag. Bezetting: Rob Engbers, zang; Tom Kamphuis, gitaar; Leo Bossing, solo-gitaar; Henk Velthuis, basgitaar; Mark Boerigter, drum
Ook dit jaar vindt het het paasspektakel in Geesteren (O) weer plaats en voor de zoveelste keer treed de Pet Boon Aven Band er weer op. De afgelopen weken hebben de mannen flink gerepeteerd om ook dit jaar weer goed voor de dag te komen. Wij wensen hun dan ook veel succes met het optreden maar vooral veel plezier met elkaar.
| Pet Boon Aven Band | Geesteren (O) | Theo Oude Avenhuis |
| Alphons Oude Elberink | ||
| Alex Oude Wesselink | ||
| Marcel Oude Wesselink | ||
| Gregor Oude Wesselink |
Gerard Wigger uit Saasveld liep vroeger met het idee om met een bandje te beginnen. In zijn vriendengroep waren enkele jongens die mee wilden doen t.w. Harrie Bruns, Gerrit Wegman en Johan Paus. Deze bezetting werd al gauw veranderd. Johan Paus en Gerrit Wegman verlieten de groep en Ben Senger en Gerrit Boomkamp kwamen ervoor in de plaats.
Gerard Wigger en Ben Senger werkten in die periode in een garagebedrijf als monteur in Hengelo. Gerard speelde gitaar in Ben accordeon. Door samen zingen tijdens het werk en praten over muziek zijn ze bij Gerard Wigger bij elkaar gekomen om met de muziek verder te gaan door liedjes te zingen en te begeleiden met gitaar en accordeon. Hieruit zijn de repetities ontstaan. Eerst bij de ouders van Harrie Bruns op de deel en later bij F.H. Loohuis in de werkplaats. Ben Senger ging van accordeon over op orgel (Philicorda) en later elektronisch orgel. (Farfisa)
Samenstelling was toen:
Gerrit Boomkamp – Drums/zang.
Harrie Bruns – Bas gitaar
Gerard Wigger – Gitaar/zang
Ben Senger – Accordeon-Orgel/zang
De band werd al snel uitgebreid met Zanger/Saxofonist Bennie Oude Mulders.
Bennie Oude Mulders, Gerard Wigger, Harrie Bruns, Gerard Lobker en Ben Senger.
Het eerste optreden was een 25-jarige bruiloft van dhr. en mevr. Bults uit Weerselo (schoonouders van de broer van Ben Senger) bij café Everlo, ook in Weerselo op 3 januari 1966. De eerste dansavonden begonnen bij Annink in Bornerbroek (Eef). Een groot succes met volle zalen! Met als gevolg dat wij toen ook bruiloften gingen spelen, overdag met Garard Wigger en Ben Senger. Deze waren toen bij Annink en later ook bij Dreijerink in Enter. Assink in Hengevelde was een bekende locatie voor bruiloften en partijen. Als daar een bruidspaar kwam voor een afspraak en ze wisten niet welke band ze wilden hebben dan schakelde de eigenaar ons in. We hebben daar diverse bruiloften gepeeld waar wij de bijnaam kregen van “Tonic Boys”, omdat we veel tonic dronken. De obers wisten dat zodat we bij aanvang ‘s avonds al een kratje tonic op het podium hadden staan.
Gerrit Boomkamp, de drummer, is op 16 maart 1968 helaas door een bromfietsongeluk overleden en werd toen door Gerard Lobker vervangen. Na enkele jaren, in 1970 verliet Gerard Wigger The Silver Wings en vanaf die tijd gingen ze verder met gitarist/zanger Jan Pot. Dit was voor de band een hele verbetering wat de muzikale prestaties van de band ten goede kwam.
Ben Senger ging op de dag bruiloften, die hij eerst samen met Gerard Wigger verzorgde, daarna verder met Jos Hilgenberg, drummer van de Wicone’s.
Na Annink in Bornerbroek speelden ze bij Kottink in Geesteren, één keer in de maand op zaterdag bij Dika van’n Kruusweg in Markelo (1000 mensen) en Van Olffen in Weerselo. Verder diverse (tent)-feesten, carnaval, kermissen etc. De band is april 1971 opgeheven omdat sommige personen ander invullingen hadden voor de toekomst.
Drummer Gerard Löbker ging daarna spelen bij een 3mans formatie uit Bornerbroek. Gitarist/zanger Jan Pot is overgegaan naar de Little Stars een band uit Langeveen. Harrie Bruns, Bennie Oude Mulders en Ben Senger zijn toen definitief gestopt.
Bandleden door de jaren heen.
Auteur is Ben Senger, voormalig bandlid van ‘The Silver Wings’
Onderstaande tekst is overgenomen uit Wikipedia
Oorspronkelijk heette de band The Thunderballs, maar in 1972 werd de naam veranderd in The Dutch Boys. Het repertoire bestond voornamelijk uit komische, vrolijke nummers. De nummers werden hoofdzakelijk gezongen in het Drents dialect. Jans Hoogeveen, Henk de Roo en Cor Maatje traden in het begin alleen in Zuid-Oost Drenthe op. Zij traden in de beginperiode in etablissementen op waar ze als bezoeker niet naar binnen mochten, omdat er een minimumleeftijd van 18 jaar gold.
De groep kreeg in 1980 landelijke bekendheid met het nummer Eppo. Een optreden in ‘Op volle toeren ‘ bij de TROS was het gevolg. Hun single Boer Harms werd een hit. The Dutch Boys stond met dit nummer in 1982 op nummer 9 in de Nationale Hitparade en tiende in de Top 40. Ook in België bleef het trio niet onopgemerkt. Na het succes van Boer Harms besloten de leden van de Dutch Boys om beroepsmuzikant te worden. In 1983 traden zij niet alleen in Nederland en België op, maar ook in Duitsland en op Mallorca.
In 1988 stapte Henk de Roo uit de band. Douwe Buiter verving hem. In 1994 stopte Cor Maatje en werd opgevolgd door Henk van der Glas. Na 25 jaar besloot The Dutch Boys om het aantal optredens langzaam af te bouwen. De band verkocht de apparatuur en de vrachtwagen. Jans Hoogeveen legde zijn werk als beroepsmuzikant neer. Maar eind oktober 2007 stond The Dutch Boys toch weer op het podium in Hellendoorn. Ook tijdens het carnaval van 2008 traden zij regelmatig op. In de zomer van 2008 trad The Dutch Boys weer op in Hellendoorn, maar nu tijdens het “helders fees”.
Bandleden
Discografie
Caterina Germaine Maria Valente (Parijs, 14 januari 1931 – Lugano, 9 september 2024) was een Frans-Italiaanse zangeres. Ze was in de jaren vijftig tot omstreeks 1965 in Nederland en België enorm populair. Valente was samen met haar broer Silvio Francesco ook succesvol in het theater, de film en later op tv.
Valente werd geboren te Parijs als dochter van de accordeonist Giuseppe Valente, en de muzikale clown Maria Valente. In 1952 huwde ze met jongleur Erik von Aro, die haar manager werd.
Ze begon als zangeres en danseres bij het circus Grock en maakte in 1953 haar eerste platenopnamen als zangeres van het orkest Kurt Edelhagen op het platenmerk Polydor. Haar eerste grote hit had ze in 1954 met Ganz Paris träumt von der Liebe, de Duitse vertaling van I love Paris van Cole Porter. Malaguena dateert uit datzelfde jaar.
Ze werd tussen 1954 en 1962 de bekendste schlagerzangeres. Midden jaren 1950 trok Valente geregeld met Bobbejaan Schoepen op tournee door Duitsland. In 1960 bracht ze ook een door Schoepen gecomponeerd succesnummer uit in Italië: In de schaduw van de mijn, ofwel Amici miei. In 1955 stond ze in Nederland in de hitparade met achtereenvolgens Malaguena, The breeze and I, Siboney, Baiao Bongo en Fiesta Cubana. 1956 zette ze in met de Franse en Spaanse versie van Granada waarna ze in de film Bonjour, Kathrin de gelijknamige song zong, en Steig’ in das Traumboot der Liebe. Uit hetzelfde jaar dateert Wo meine Sonne scheint, de Duitse vertaling van Island in the sun van Harry Belafonte en Bouquet de rêves. Tiptipitipso uit 1957 was begin 1958 haar eerste grote hit in de Nederland en België, gevolgd door Spiel’ noch einmal für mich Habanero, in het Frans Jéremie, met Une nuit à Rio Grande als b-zijde. In juli 1958 stond ze ook met Melodia d’ amore in de hitlijsten.
In 1959 stapte ze over naar Decca. Daar werd ze begeleid door het RIAS Tanzorchester van Werner Müller.[2] Tschau, tschau Bambina, de Duitse vertaling van Domenico Modugno’s San Remohit Piove, werd in Nederland in 1959 nummer 1 en stond zes maanden in de hitparade. Met Sweetheart, my darling, mijn schat/Bon giorno deed ze het nog beter; het werd eveneens nummer 1 en stond acht 8 maanden in de hitparade. Polyglot Caterina, die inmiddels in twaalf talen zong, zong het nummer in een merkwaardig Nederlands, in een arrangement van Werner Müller. In 1959 stond ze met negen nummers in de Duitse hitparade. Tot 1963 stond ze in de Lage Landen bijna onafgebroken in de hitparade met al of niet originele Nederlands- en Duitstalige nummers als La strada del amore, Mijn souvenir (My happiness van Connie Francis), Marina (Rocco Granata), Adonis/Er is geen dag, Zu viel Tequila (Too much tequila), Zeeman (Seemann van Lolita), Itsy bitsy, teeny weeny (Brian Hyland), Oh, Valentino (Connie Francis), Ein Schiff wird kommen (Lale Andersen), Suco, suco (Alberto Cortez, Ping Ping), Pepe (Duane Eddy), Quando, quando (samen met broer Silvio Francesco, oorspronkelijk een San Remohit uit 1962 van Tony Renis), Gondola, gondoli en Tango Italiano, (eveneens San Remohits uit 1962, van respectievelijk Bruni en Ernesto Bonino en Milva en Sergio Bruni), Tout l’amour (Passion flower), Leçon de twist (ook samen met broer Silvio Francesco).
Toen eind jaren zestig haar ster in Europa begon te tanen, trok ze naar de Verenigde Staten, waar ze, net als Ivo Robic, via de Perry Como-show al bekendheid genoot. Como had in 1962 al Caterina aan haar opgedragen. Ze zong nu meer jazzy nummers en chansons. In 1974 laste ze een pauze in om haar zoon Alexander ter wereld te brengen en daarna trok ze verder de wereld rond, waarbij ze haar stemvirtuositeit etaleerde. In de jaren tachtig trad ze regelmatig op in Duitse televisieshows, waarna het stiller rond haar werd. Uit die jaren dateert een potpourri-album van haar vroegere hits. Sindsdien leefde ze teruggetrokken in haar villa in Zwitserland, aan het meer van Lugano, waar ze op 9 september 2024 overleed. Ze werd 93 jaar oud.
Bron: Wikipedia