Country Quartett
De band “Country Quartett” is ontstaan na het stoppen van de band “de Wicone’s” die we binnenkort zullen plaatsen.


De band “Country Quartett” is ontstaan na het stoppen van de band “de Wicone’s” die we binnenkort zullen plaatsen.


Deze week de conferencier “Bertus de Tukker” op de site. Helaas kunnen wij over hem niet veel vertellen. In ons platen archief vonden wij ook 3 liedjes die gezongen zijn door Bertus de Tukker maar of we dan over dezelfde man praten is voor ons de vraag. Het uitgezochte nummer “Klop klop in ‘t köpke” is in deze tijd heel toepasselijk omdat er in deze tijd van het jaar menig glaasje wordt geleegd en sommigen denken dan de volgende dag terug aan deze plaat.

Nog maar eens een collage van foto’s die gemaakt zijn tijdens de Jubileum reis naar Oostenrijk van de Helena’s in Juni 2017. Zoals al eerder gemeld wordt er op 25 november 2017 een avond georganiseerd door de Helena’s voor iedereen die de hun een warm hart toe dragen. De entree is vrij maar er wordt een vrije gift gevraagd voor een later te bepalen goed doel. Tijdens de avond wordt er uiteraard opgetreden door de Helena’s met zangeres Jorien. Ook wordt er doorlopend op een groot t.v. scherm de film vertoond die is gemaakt tijdens de reis. Iedereen die een kopie van de film wil hebben kan die bij de band bestellen. 
Cornelia Froboess (Wriezen, 28 oktober 1943), aan het begin van haar carrière bekend als Die kleine Cornelia en later als Conny, is een Duitse actrice, die in de jaren vijftig en zestig als zangeres een tieneridool was.
Froboess groeide op in Berlijn. Pack die Badehose ein was in 1951 haar eerste hit. Het liedje was geschreven door haar vader, de componist en muziekuitgever Gerhard Froboess (1906-1976), voor een zangkoor dat er niets in zag, zodat hij het door zijn achtjarige dochtertje liet zingen. In de jaren tot 1967 had ze vele hits. Veel van haar liedjes werden door haar vader geschreven, deels onder het pseudoniem Erich Langenfeld. Toen de rock-‘n-roll populair werd, stapte ze over naar liedjes in die stijl.
Ze vertegenwoordigde de Bondsrepubliek op het Eurovisiesongfestival 1962. Ze werd zesde met het door Christian Bruhn geschreven Zwei kleine Italiener, onder muzikale begeleiding van het orkest van Horst Wende. Het werd een hit in heel Europa (onder andere een nummer 1-hit in Duitsland) en een eurovisie-evergreen. Ze zong soms ook versies van haar liedjes in andere talen, zoals Frans, Italiaans en Fins. Zo nam ze Twee kleine Italianen, Lady Sunshine en Mister Moon in het Nederlands op.
Conny Froboess werd getypecast als een “Berliner Göre” (West-Berlijns grietje) in succesvolle musicalfilms met Peter Kraus, zoals Wenn die Conny mit dem Peter (1958) en Conny und Peter machen Musik (1960). Ze speelde daarnaast in films met Peter Weck, Rex Gildo, Peter Alexander en Johannes Heesters. In 1967, het jaar waarin zij trouwde met de Oostenrijkse toneelregisseur en theaterdirecteur Hellmuth Matiasek, maakte ze haar laatste plaatopnamen. Ze stopte als liedjeszangeres om zich te concentreren op haar acteercarrière.
Cornelia Froboess werd een gevierde karakteractrice die te zien is in talloze toneelstukken, bioscoop- en televisiefilms, bijvoorbeeld in vier afleveringen van Tatort en zes van Derrick. Van 1972 tot 2001 speelde ze hoofdrollen uit het grote toneelrepertoire bij de Münchner Kammerspiele en daarna tot 2011 bij het Bayerisches Staatsschauspiel (eveneens in München). In 1984 had ze groot succes als ‘Eliza Doolittle’ in de musical My Fair Lady in het Münchener Staatstheater am Gärtnerplatz. In een totaal ander soort rol maakte ze in 2005 indruk als de egocentrische, verbitterde ‘Insa’ bij de wereldpremière van Die eine und die andere van Botho Strauß. Ze werkte met vooraanstaande theatermakers als Thomas Langhoff, Dieter Dorn en George Tabori. Tot haar belangrijke filmrollen behoren ‘Henriette’ in Die Sehnsucht der Veronika Voss van Rainer Werner Fassbinder (1982), ‘Marthe Schwerdlein’ in Dieter Dorns verfilming Faust – Vom Himmel durch die Welt zur Hölle van Goethe’s Faust I (1988) en de moeder van ‘Martin’ in Knockin’ on Heaven’s Door van Thomas Jahn (1997). Ze heeft vele toneel- en filmprijzen gekregen. Sinds 1987 is zij drager van het Bundesverdienstkreuz. Haar acteercarrière, die in 1951 begon met een kinderrol in de misdaadfilm Sündige Grenze, duurt voort.
Cornelia Froboess en Hellmuth Matiasek hebben een dochter en een zoon. Het echtpaar woont in de Beierse Alpen.
Bron: Wikipedia


The Walkers was een Nederlandse muziekgroep uit Maastricht. De genres, bezetting en zelfs de bandnaam veranderden door de jaren heen.
De groep ontstond in 1963 uit de Mosam Skiffle Group. Door de combinatie van popmuziek en skiffle, voorzien van zang van Jean Innemee, had de groep een geheel eigen geluid. Het nummer There’s No More Corn on the Brasos bereikte hoge plaatsen op hitlijsten over de hele wereld. Met de komst van René Innemee in 1973 veranderde de stijl van de band in de richting country. De groep bleef echter succesvol. The Walkers kwam op voorspraak van geluidstechnicus en producer Fred Limpens bij Telstar terecht. Het zou de eerste band zijn die Engelstalige muziek opnam in het muziekhuis van Johnny Hoes.
Muzikanten van The Walkers wonnen in 1977 samen met die van The Classics en Rainbow het eerste Limburgs Vastelaovesleedjes Konkoer. Het winnende liedje Vaan Eysde tot de Mookerhei is sindsdien een carnavalshit gebleven.
In 1980 wijzigde The Walkers de bandnaam in The Press. The Press bestond uit René Innemee, Michel en Walter Nita, John Coenen, Floor Minnaert (toetsen, fluit, saxofoon) en Willy Bronzwaer (drums). De eerste single van The Press, I’m gonna shoot the D.J., werd meteen een hit. In een gewijzigde bezetting ging de band als The Press verder. In 1984 richtten enkele leden de groep Pepperbox op, namen twee singles op onder de naam Dance Dance en hanteerden na korte tijd toch weer de naam The Walkers, ditmaal tot 1989.
Onderstaande personen hebben in The Walkers gespeeld met de jaartallen wanneer begonnen en gestopt
| Walkers, The | Maastricht | Maddy | Bleize | Accordeon / Drum / Zang | 1963 | 1977 |
| Walkers, The | Maastricht | Math | Vrijens | Gitaar / Zang | 1963 | 1967 |
| Walkers, The | Maastricht | Fred | Limpens | Gitaar / Trompet / Zang | 1963 | 1967 |
| Walkers, The | Maastricht | Pie | Limpens | Sax | 1963 | 1967 |
| Walkers, The | Maastricht | Jean | Innemee | Bas / Mondharmonica / Zang | 1963 | 1975 |
| Walkers, The | Maastricht | Leo | Steinbusch | Gitaar / Zang | 1967 | 1989 |
| Walkers, The | Maastricht | Hammy | Lipsch | Sax | 1967 | 1968 |
| Walkers, The | Maastricht | Adrie | Coenen | Gitaar / Zang | 1967 | 1972 |
| Walkers, The | Maastricht | Conny | Peters | Sax | 1968 | 1978 |
| Walkers, The | Maastricht | René | Innemee | Gitaar Zang | 1972 | 1989 |
| Walkers, The | Maastricht | John | Coenen | Bas / Zang | 1975 | 1989 |
| Walkers, The | Maastricht | Michel | Nita | Multi instrumentalist | 1976 | 1989 |
| Walkers, The | Maastricht | Jan | Franssen | Drum | 1977 | 1979 |
| Walkers, The | Maastricht | Floor | Minnaert | Sax | 1978 | 1989 |
Bron: (Gedeeltelijk)Wikipedia
Dave Berry (pseudoniem van David Holgate Grundy; Sheffield, 6 februari 1941) is een Engelse rhythm-and-blues-zanger.
Met This Strange Effect (“you’ve got this strange effect on me, and I like it“), geschreven door Ray Davies van The Kinks, bereikte hij in 1965 de eerste plaats van de Nederlandse Top 40. Met The Crying Game haalde hij de vijfde plaats in de UK Singles Chart in 1964, evenals later met Little Things (1965) en Mama (1966). Hij trad toen doorgaans volledig gehuld in zwarte kleren op.
Bron: Wikipedia
![]()