Rutte

Er komt een man een supermarkt binnen, loopt naar de afdeling dierenvoeding, pakt twee blikken hondenvoer en loopt vervolgens naar de kassa. Vraagt de kassière: “Meneer heeft u een hond?” Hierop antwoordt de man: “Ja, natuurlijk heb ik een hond, anders had ik die twee blikken toch ook niet nodig?” Zegt de kassière: “Het spijt me meneer, maar vanaf deze week mag ik niemand meer dierenvoeding meegeven tenzij ik zelf kan zien dat de persoon een huisdier heeft… U zult de hond dus moeten meenemen…”

De man vloekt een paar keer vanwege deze absurde nieuwe regeling, smijt de twee blikken op de grond en loopt kwaad weg.

De volgende dag is hij weer terug, loopt naar de afdeling dierenvoeding, pakt twee blikken kattenvoer en gaat naar de kassa.

Vraagt die kassière: “Meneer, heeft u een kat?” Waarop de man, zichtbaar geïrriteerd, antwoordt: “Ja natuurlijk heb ik een kat, ik kom deze blikken toch niet voor mezelf halen?”

De kassière: “Meneer, dit vind ik nou niet slim van u.

U was hier gisteren ook, dus had u kunnen weten dat ik u geen dierenvoed….”

De kassière is nog niet uitgesproken of de man is de winkel al luid vloekend en tierend uitgelopen… De blikken bij de kassière achterlatend.

De dag daarop komt de man met een bruine papieren zak in z’n hand de winkel binnen, loopt direct door naar de kassa en zegt tegen de kassière:

“Mevrouw, steekt u hier uw hand eens in.” De kassière doet dit en roept vervolgens: “He, het is zacht en warm…” “Ja”, zegt de man, “Ik had graag drie rollen WC papier!”

Een zakenman heeft een nieuw kantoor.

Hij opent zijn deur en ziet een krans ter felicitatie van een vriend met ‘Rust in vrede’ erop staan. Er is overduidelijk een fout gemaakt, de zakenman besluit de bloemist op te bellen om zijn klacht te melden. Nadat hij de bloemist heeft verteld over deze fout, biedt de bloemist zijn verontschuldigingen aan: “Het spijt me heel erg, ik snap dat het vervelend is !”

Maar moet u zich het volgende indenken: er vindt vandaag dus ergens een begrafenis plaats waar bloemen worden afgeleverd met de tekst ‘Gefeliciteerd met je nieuwe locatie.’

Tijdens zijn vakantiereis komt Gerard met zijn gids aan de oever van het Meer van Galilea. “Hoeveel kost het mij als ik met de boot het meer over vaart?” “Dertig dollar, meneer.” “Dat is erg duur!” zegt Gerard. “U moet niet vergeten dat dit een heel beroemd meer is, Jezus heeft over dit water gelopen!”

“Ja” zegt Gerard “geen wonder met zulke prijzen !!

Een professor neemt het middagmaal in de kantine van de universiteit. Een student zet zich tegenover hem aan dezelfde tafel. De professor ergert zich hieraan en zegt:
Een varken en een vogel lunchen niet samen.
Zegt de student: Oke, ik vlieg wel naar een andere tafel.
De professor is razend om dit antwoord en besluit om de student bij zijn volgend examen te buizen.
Op het volgende examen kan de student echter perfect op alle vragen antwoorden en de professor besluit, door ervaring gelouterd, om een meerkeuze vraag te stellen. Hij vraagt: Op straat tref je twee zakken aan, in de ene steekt een stapel bankbiljetten en in de andere steekt verstand, welke kies je?
De zak met het geld, zegt de student.
Waarop de professor zegt: In uw plaats zou ik die met verstand genomen hebben.Waarop de student zegt:
De mensen nemen meestal datgene dat ze niet hebben.

Een jongedame zit op het vliegtuig naast een priester ! Na een tijdje tikt ze die aan en vraagt eerwaarde, mag ik U iets vragen ?

Tuurlijk mijn kind, zegt de man Gods, vraagt  U maar !

Wel, zegt ze, ik heb op reis voor mijn mama een mooie haardroger gekocht , maar ik zit over het toegelaten bedrag om geen invoerrechten te moeten betalen , zou U die misschien voor mij langs de douane willen halen, onder uw mantel of zo ?

Ah zegt de priester, dat wil ik graag voor U doen maar … ik mag en kan niet liegen !

Oh eerwaarde, een man van de kerk gaan ze toch niet controleren !

Zo gezegd zo gedaan , de pastoor gaat eerst !

Ha eerwaarde, zegt de douane hebt U iets aan te geven ?

Mijn zoon, van mijn hoofd tot aan mijn middel heb ik niets aan te geven !

De beambte, die dit toch maar een raar antwoord vond vraagt dan : en van uw middel naar uw voeten ??? Ah zegt de priester, daar heb ik een prachtig apparaat, bedoeld voor vrouwen maar tot op heden ongebruikt ! De douane schoot in een lach en mijnheer pastoor mocht doorgaan! En hij had niet gelogen !!

Een echtpaar was boodschappen aan het doen en de hele stad was vol met winkelende mensen. Lopend door het winkelcentrum en kijkend naar de etalages blikte de vrouw ineens verwonderd opzij om te ontdekken dat ze haar man nergens meer zag. Ze wist dat ze nog veel te doen hadden en werd erg kwaad. Ze rommelde in haar handtas om haar mobieltje te zoeken, toen ze het gevonden had belde ze haar man en vroeg hem waar hij toch gebleven was. Haar man antwoordde kalm: “Liefste, herinner jij je die juwelierszaak nog waar we 5 jaar geleden waren en waar je helemaal verliefd werd op die diamanten halsketting die we toen helaas niet konden betalen, ik vertelde je toen ook dat ik hem eens op een dag voor je zou kopen”. De ogen van de vrouw vulden zich met tranen, ze begon zacht te huilen en terwijl ze een snik probeerde te onderdrukken fluisterde ze: “Ja, die juwelierszaak herinner ik me zeker nog”.

“Wel”, zei hij, “ik zit in ‘t café er naast !”