The Shuffles was een Nederlandse popgroep aan het einde van de jaren 1960 en het begin van de jaren 1970, met als frontman Albert West.
In 1963 trad de dan 14-jarige Albert Westelaken toe tot het Brabantse dansorkest The Shuffles, dat ontstond uit de schoolband van de Angelus Ulo en opgericht werd door bassist Hans van Liempt. De groep werd aangevuld met toetsenist Hans Sleutjes en gitarist Jos Janssens. Promotor Jan Vis ontdekte de groep en onder zijn leiding bracht de groep enkele singletjes uit. In 1969 verliet Jos Janssens de groep en hij werd vervangen door Henk van den Heuvel.
De groep werd het meest bekend met de hitsingle “Cha-La-La, I Need You”, waarmee ze in 1969-1970 negentien weken in de Nederlandse Top 40 stond en een gouden plaat verdiende. Wereldwijd werden er vijf miljoen singles van verkocht. Daarna boekte de groep nog enkele kleinere successen in de lage landen, vooral door de uitstraling van frontman Albert Westelaken. Die verliet in 1973 de groep om een solocarrière te beginnen onder de artiestennaam Albert West. Terwijl alle andere groepsleden hun eigen weg gingen, stelde gitarist Henk van den Heuvel een nieuwe groep samen onder de naam “New Shuffles”, maar die kende weinig succes en hield al snel op te bestaan.
Op zondag 22 augustus 1999 gaven The Shuffles op het Gildeplein te Rosmalen een reünie-concert.
Deze week een foto van de “Orginal Stimmungmacher”. Bij deze formatie speelt Robert Slaat die tijdens onze reis naar Oostenrijk de chauffeur was in bus 2, en die hebben we beloofd om de foto te plaatsen.
Van gitarist Stanny Goossens kregen wij nog de volgende extra uitleg bij deze foto.
Inderdaad, dat was de jaren ‘60 ! Net van te voren hadden wij nog de naam The Silver Strings maar aangezien wij iets ruigere muziek gingen maken hadden we onze naam snel veranderd in The Flying Comets en later in de Stones / Kinks en Beatles tijd werd het The Galleons. Met the Galleons hadden we in die tijd als amateurtjes een volle agenda en behoorlijk populair onder de jeugd. Toen na zo’n 4 jaar optreden er de klad in kwam betreffende het soort muziek en de dansorkesten weer in trek kwamen ben ik in 1969 naar de Migra’s gegaan en kon ik beroeps worden! Een orkest met 3 personen voor dansavonden en stemmings muziek. Met het singeltje de Derde Man ( waar ik toevallig de bas / begeleiding en solo – gitaar speelde ) en op de radio regelmatig gedraaid werd en waar in de platenzaken veel vraag naar was mochten we plots van Delta uit Haarlem een LP uit brengen.
Later, toen ik zelf band Boemerang op richtte met andere muzikanten hebben we wederom The Thirt Man uitgebracht maar wel van betere kwaliteit vind ik.
Daarom, als je me een plezier wilt doen dan graag De Derde Man van Boemerang. En wens de luisteraars namens “ Boemerang “ allemaal veel gezondheid en geluk !!!
In Juni 2013 zijn The Spitfires gestopt omdat er, volgens Hein, niet voldoende werk meer was en daardoor kon het vrachtwagentje en de muziekinstallatie financieel niet meer onderhouden worden. Erg jammer dat deze band er na 74 jaar mee is gestopt.
Afgelopen vrijdag 09-03-2018 weer eens naar “de Smid” oftewel Arends in Lattrop geweest voor een optreden van de “The Cast in the House band”. Het was een zeer gezellige avond waar bijna alle Cats nummers werden gespeeld. Je kon heel goed zien dat alle Duitse en Nederlands muzikanten er veel zin in hadden. het was te horen dat alle muzikanten hun sporen in de muziek al verdiend hebben en nu zijn samengekomen om de de Cats hits weer nieuw leven in te blazen.
De Enschedese band After All werd in 1972 opgericht door toetsenman Fred Fähnrich (Ex Libris), Fred vond in Henk Zweers ( Ronal Four) zijn drummer en in Eddy Becker een bassist. Toegevoegd werd zanger Gerrit Trip (Highway’61 en Strange Fruit) op gitaar. Even later traden saxofonist Johnny Ekkelboom en zangeres en violist Jeanet Fähnrich ( Mother of Pearl) toe. In deze bezetting scoorden ze platencontracten bij ERC en Negram wat uitdraaide op een nummer 1 hit met If You Need Me in Zuid-Afrika. Ze legden de basis voor een langdurig succesvol bestaan. Begin ’74 werden Fred en Johnny echter vervangen door toetsenman Ben Hesselink ( Mother of pearl) en Ipo Oosterhuis (o.a. HUN en Faghm). Begin ’75 verlieten Jeanet en Ipo After All, waardoor Trip, Zweers, Becker en Hesselink met zijn vieren een jaar doorgingen. Om toch weer iets veelzijdiger te kunnen zijn werd in ’76 saxofonist Chris Broer aangetrokken. Bij After All heeft zoals het een Enschedese band betaamde iedereen gezongen. Niemand ontsprong die dans. Na medio 1975 vonden de optredens merendeels plaats in Duitse discotheken, dancings en feesttenten. Het repertoire bestond voornamelijk uit top-40 nummers. In 1978 ging Gerrit Trip naar Teach In en werd vervangen door Willie Versteeg (Balance en Pickwick). Kort daarna vertrok ook Ben Hesselink. Langzaam werd After All steeds meer een Duitse band en werd het steeds meer aan het Twentse zicht onttrokken. Een opvallend succes had After All met de door Gerrit Trip gezongen singles If you need me, een cover van een Wilson Pickett nummer en Help me my love, geschreven door Shuffle Henk van de Heuvel. Met deze singles stond de band in totaal 33 weken in de Zuid Afrikaanse nationale top-20. If you need me stond er zelfs 7 weken op de eerste plaats. Help me my love schopte het tot de derde plaats. After All heeft in verband met de apartheid nooit in Zuid Afrika opgetreden.
Toen If you need me in Zuid-Africa een hit werd, werd men hier in Nederland wakker en moest After All het nummer maar eens in een echte studio met een echte producer opnemen, vond men. Die echte studio werd EMI in Haarlem/Heemstede waar Cor Aafting de labelmanager was. In die tijd zijn daar ook Help me my love en My Girlmet als B- Kant For all The Friends opgenomen. Ongeveer een jaar later kwam Roy Beltman in beeld die ook BZN als producer onder z’n hoede had en dit nog jaren zou blijven doen. Met Roy Beltman werden Hitshot (een compositie van Klaas Dikken) en Tupolev opgenomen. Tupolev is overigens geschreven door Ilja Gort. Ja, die, de Nederlandse huiswijnboer in Frankrijk. De leadzang in voornoemde nummers was van Gerrit Trip ( later ook Teach In en Trip to Trip). In de jaren ’80 werd er voor een Duitse maatschappij nog een versie van Callow la vita opgenomen die werd gezongen door drummer Henk Zweers. Tussen 1975 en ’80 zorgde Lute Mansveld op het podium vaak voor de komische noot.
Meer informatie is te vinden op poparchieftwente.nl
