The Tremeloes

The Tremeloes is een Britse groep die vooral succes had in de jaren zestig. Ze waren oorspronkelijk de begeleidingsband van Brian Poole.

Als Brian Poole & the Tremeloes hadden zij in Engeland vanaf 1961 een reeks hits, waarvan Do you love me in 1963 aldaar de eerste plaats van de hitparade bereikte. Toen het niet meer boterde tussen de leden van de begeleidingsband en hun voorman, gingen ze in 1965 elk hun eigen weg. Brian Poole verdween al snel in de anonimiteit. De Tremeloes (Alan Blakley, Len ‘Chip’ Hawkes, Rick West en Dave Munden) waren echter regelmatig in de internationale hitparades te vinden.

The Tremeloes begonnen in 1967 aan een half decennium van hits, te beginnen bij het door Cat Stevens geschreven Here comes my baby. Er volgden meer successen, waarvan Silence is Golden (1967) en My little Lady (1968) de grootste waren. De groep kenmerkte zich voornamelijk door pretentieloze uptempo songs, zoals Even the bad times are good (1967), Helule helule (1968) en Once on a Sunday morning (1969).

Het nummer Yellow River werd hen aangeboden door componist Jeff Christie, maar ze brachten het aanvankelijk niet zelf uit. De band Christie – rond Jeff Christie en de broer van gitarist Alan Blakley – werd speciaal gevormd om het nummer uit te brengen, waarbij de zangpartij van Jeff Christie werd toegevoegd aan de reeds ingespeelde begeleiding van The Tremeloes. Het resulteerde in 1970 in een grote hit. The Tremeloes zongen ook You en What Can I Do? van Raymond O’Sullivan (die later bekend zou worden als Gilbert O’Sullivan). Begin jaren zeventig probeerden The Tremeloes een iets ‘ruiger’ image aan te meten met rockachtige singles als Blue Suede Tie. De laatste hit is ook uit die tijd, maar toch meer ‘poppie’: I Like it That way (1972).

Net als veel andere bands uit de jaren zestig en zeventig zijn ook The Tremeloes bij tijd en wijle in ‘revivaloptredens’ terug te vinden. Dave Munden is in al die jaren de enige constante factor geweest, hoewel tegenwoordig ook Rick West (die zich weer Rick Westwood noemt) deel uitmaakt van de groep. Chip Hawkes heeft de groep een paar keer verlaten om vervolgens weer terug te keren, maar hij maakt de laatste jaren deel uit van de groep Class of ’64 met oud-leden van Smokie en The Rubettes.

Band leden:

  • Brian Poole (Barking, 3 november 1941), zanger (tot 1966).
  • Alan Blakley (Alan David Blakley; Bromley, 1 april 1942 – 10 juni 1996), slaggitarist, pianist, zanger.
  • Ricky West (Richard Charles Westwood; Dagenham, 7 mei 1943), sologitarist, zanger.
  • Alan Howard (Dagenham, 17 oktober 1941), bassist, zanger (tot 1966).
  • Chip Hawkes (Leonard Donald Hawkes; Shepherd’s Bush, Londen, 2 november 1945), bassist, zanger (vanaf 1966).
  • Dave Munden (David Charles Munden; Dagenham, 2 december 1943-15 oktober 2020), drummer, zanger.

Bron: Wikipedia

Similar Posts

  • Arne Jansen

    Arne Jansen werd geboren als Aloys Wieger Jansen als de op een na jongste in een gezin met tien kinderen. Als negenjarige jongen mocht hij aan de hand van muziekuitgever Jaap de kruyff enkele Duitstalige singles opnemen. Jansen trad op als Aloys Jansen en later Aloys Johnson. Op aandringen van zijn moeder leerde hij het vak van kapper, maar hij bleef tegelijkertijd bezig met een carrière in de muziek, waarin hij zich vooral op Duitsland richtte. In het begin van de jaren ging hij optreden met zijn begeleidingsband ‘Les Cigales’. Dit leidde in 1972 meteen tot de grootste hit uit zijn loopbaan: MEISJES MET RODE HAREN stond 17 weken in de Nederlands Top 40 en 12 weken in de Daverende dertig. Het reikte tot respectievelijk de derde en de vierde plaats. Het liedje was tevens te horen in de film Turks Fruit. In de Top 2000 nam het liedje zijn hoogste positie in tijdens de 2000-editie: 1038.                                                                                                     Dit eerste succes wist Jansen nooit meer te evenaren. Wel had hij gedurende de jaren zeventig en ’80 een handjevol kleinere hits, waaronder  Zeven brieven. Het laatste hitje van Jansen dateert uit 1992, toen Zeg eens meisje tot de 34e plek kwam. Naast zijn muzikale activiteiten trainde Jansen politiehonden, en had hij een stoeterij waar hij minipaarden fokte.                                                                         Op 10 december 2007 overleed Jansen op 56-jarige leeftijd. Volgens zijn manager Menno Muis pleegde hij zelfmoord op zijn boerderij in Silvolde. Jansen zou overspannen en neerslachtig zijn geweest, onder meer door de recente dood van een broer en een zus. Vier dagen voor zijn overlijden was Jansen nog te zien in een televisieprogramma op RTV Oost waarin hij werd geïnterviewd.                                    Op 17 december 2007 maakte platenmaatschappij Telstar bekend dat het vorig jaar geschreven nummer “Schaam je voor je tranen niet” van Jansen uit te zullen brengen op single. Dat nummer werd zaterdag 15 december tijdens de begrafenis gedraaid. Jansen heeft het destijds geschreven voor zijn overleden broer.

    Bovenstaande tekst is overgenomen uit Wikipedia.

    Arne Janssen 1a

     

  • Dinkelländer Muzikanten

    Deze week aandacht voor “Die Dinkelländer Muzikanten” uit Denekamp. De grootste muzikaal leider, zolang de club heeft bestaan, was ongetwijfeld Theo Roelofs. De “Dinkelländer Muzikanten” brachten met de verschillende onderdelen van de groep, zoals “Die Wendelsteiner”; “Das Dinkeltrio”; “De Dinkelländer showband” en natuurlijk “Die Holzackerbub’n”, een zeer compleet en avondvullend programma. De Band is gestart in 1976 en is ca 30 jaar later gestopt. Deze foto in informatie is ons beschikbaar gesteld door Marinus Tijink uit Denekamp. Marinus was vanaf het begin bij de “Die Dinkelländer Muzikanten” betrokken als manusje van alles. Alhoewel Marinus zelf geen instrument bespeelde was hij altijd bezig om de geluids-  en andere rand-apparatuur te verzorgen. De muziek die hierbij gedraaid wordt is natuurlijk ook van “Die Dinkelländer Muzikanten” zelf. De zang wordt verzorgd door Jos Evers en Josien Veldberg.

  • Migra’s

    In de jaren 70 van de vorige eeuw was de band Migra’s bekend in Nederland. Ze hebben diverse hits gemaakt die nog steeds te horen zijn bij verzoekplaten programma’s en bij de Piraten. Gitarist Stanny Goossens is nog steeds actief als muzikant in het duo Boemerang. De naam Migra’s is ontstaan door de eerste letters van hun woonplaatsen van de muzikanten, Mill en Grave samen te voegen.

  • Mieke Telkamp

    Afgelopen donder hoorden we via de radio het bericht dat Mieke Telkamp was overleden. Vele mensen hier in Twente en ook ver daarbuiten genoten in de vorige eeuw van haar platen. Derhalve plaatsen we dit artikel. De onderstaande tekst is overgenomen uit Wikipedia.

    Mieke Telkamppseudoniem van Maria Berendina Johanna (Mieke) Telgenkamp (Oldenzaal14 juni 1934 – Zeist20 oktober 2016) was een Nederlands zangeres. Ze is Nederland vooral bekend door het lied Waarheen, waarvoor, waarmee ze in 1971 haar comeback maakte.

    Telkamp heeft tussen 1953 en 1967 meerdere hits op haar naam geschreven. Ze werd in 1953 bekend met Here in my heart, een lied dat in 1952 door Al Martino werd gezongen. Daarna bracht ze succesvolle nummers uit als Nooit op Zondag en Eb en Vloed. Ook heeft ze veel succes in West-Duitsland gehad, met als grootste hit Prego, prego gondeliere, waarvan bijna een miljoen singles werden verkocht. Als pseudoniem gebruikte ze de naam Mieke Telkamp, omdat haar geslachtsnaam Telgenkamp ongeschikt werd bevonden om in West-Duitsland een carrière op te bouwen.

    Ze won in 1957 de eerste prijs, de Gouden Gondel, tijdens het Festival van Venetië. Zij heeft in 1962 aan het Songfestival van Knokke meegedaan en in 1964 in de Snip en Snap Revue gestaan.

    In 1967 trok ze zich op doktersadvies met buikklachten terug uit de showbusiness. Maar begin jaren 70 besloot ze om haar carrière nieuw leven in te blazen. Ze trad echter niet meer op in het land en beperkte het zingen tot platen-, radio- en televisiestudio’s.

    Na Telkamps terugkeer in de muziekwereld behaalde ze het grootste succes uit haar carrière. Ze ontving in 1971 haar eerste gouden plaat voor Waarheen, waarvoor, een nummer in de originele Nederlandse tekst van Karel Hille, geschreven op de melodie van Amazing Grace en waarvan in Nederland meer dan een miljoen exemplaren verkocht werden. Ze nam Waarheen, waarvoor samen met de Hi-Five onder leiding van Harry de Groot op naar een idee van Frank Jansen, die ook de productie deed. Het lied was jarenlang in Nederland het meest populaire lied dat bij uitvaarten gedraaid werd.

    Er is een cd verschenen met al haar Duitse successen, getiteld Tulpen aus Amsterdam, waarvan bijna een miljoen platen over de toonbank ging. Telkamp was de eerste Nederlandse zangeres die na de Tweede Wereldoorlog weer in het Duits zong, wat haar in de Duitstalige landen veel waardering heeft opgeleverd. Sinds 1955 verschenen in West-Duitsland vele platen, waarvan Du bist mein erster Gedanke de eerste was. Haar eerste Duitse titel Morgen komm’ ich wieder werd in 1953 alleen in Nederland uitgebracht en werd een groot succes.

    Telkamp was in 1978 de eerste persoon uit de showbusiness die werd benoemd tot Ridder in de Orde van Oranje-Nassau. In 1990 trad ze voor het laatst officieel op.

    In augustus 2008 verscheen een dvd met de titel Alles voor jou, waarop van 40 liedjes beeldregistraties staan uit de periode 1959-1989.

    Op 13 december 2008 werd aan Telkamp een Diamanten Award uitgereikt bij Omroep MAX, voor de verkoop van 1 miljoen exemplaren van Waarheen, waarvoor.

    Op 10 maart 2011 nam ze bij Omroep MAX definitief afscheid van het grote publiek en leefde sindsdien teruggetrokken in Zeist. Ze overleed op 82-jarige leeftijd.mieke-telkamp-1

  • De Stuwzangers

    Afgelopen donderdag was weer de eerste Siepelmarkt van 2025 en dankzij het goede weer was het weer erg druk. Op de markt stonden de Stuwzangers uit Vilsteren. Voor de liefhebbers die de Siepelmarkt nog willen bezoeken kunnen op 7 en 14 augustus 2025 in Ootmarsum terecht.

    De Stuwzangers

    Het begon allemaal in 2001  met een 5-tal kerkkoorzangers uit Vilsteren die spontaan het idee van één van hun oppakte en ermee aan de slag ging. Na enige tijd werd een voorzichtige start gemaakt met een koortje, dat al vrij snel daarna uitgroeide tot een koor van zo’n 25 enthousiaste leden uit Vilsteren en directe omgeving. De kerkkoordirigent van destijds, Gerard Bloo, nam de muzikale leiding op zich. Een accordeonist en een trekharmonicaspeler zorgden voor de muzikale ondersteuning, waarbij later zich een drummer aansloot. Als naam voor het shantykoor werd gekozen voor “De Stuwzangers”, genoemd naar de stuw bij Vilsteren in de Overijsselse Vecht, een toeristische trekpleister. Gerard Bloo heeft zo’n vijf jaar lang al zijn energie in “De Stuwzangers” gestoken en mag gezien worden als de grondlegger van een enthousiaste groep zangers die zich steeds verder heeft ontplooid. Leeftijd was de oorzaak dat Gerard moest afhaken. Na enige interim-dirigenten kwam begin 2008 Flip Jonkman uit Heino als dirigent aan boord. Flip zag kans om in korte tijd van het koor en de muzikanten een harmonieus geheel te maken. Medio 2024 is Flip gestopt als dirigent en werd hij opgevolgd door Bert Koster uit Meppel. In 2008 werd een eerste en in 2009 een tweede prijs behaald bij het shantykorenfestival tijdens de Havendagen in Vollenhove. Op 3 september 2011 veroverde “De Stuwzangers” de eerste plaats tijdens een shantyfestival in Woudenberg. Aan dit shantyfestival namen 6 koren deel. In 2022 werd nog een 1e prijs behaald op het jaarlijkse Korenfestival in Tubbergen waarbij het koor geroemd werd om hun spontaniteit en Interactie met Publiek. Ons koor telt op dit moment 55 leden (stand maart 2025). De muzikale begeleiding bestaat uit een 5-tal ervaren muzikanten, 1 accordeonist en 1 accordeoniste: Jannes Kleene uit Nieuwleusen  en Herna Zielman uit Dalfsen. Drummer Jan Vermaning uit Zwolle, slaggitarist Henk Slettenhaar uit Nijverdal en bas/slaggitarist Arthur Siero uit Zwolle maken het vijftal compleet. Dit 5-tal geeft op een perfecte manier ondersteuning aan het koor; Jannes Kleene is tevens arrangeur. Tenorzanger Jaap Buitelaar is als reserve-slaggitarist beschikbaar om in te vallen mocht dit nodig zijn. Het koor en de muzikanten wordt door dirigent Bert Koster perfect aangestuurd met behulp van Jan de Mink als 1e geluidsman.  Door de manier van dirigeren ziet Bert kans het geheel te verfijnen, waarbij naast de muzikale en vocale prestatie veel aandacht wordt besteed aan de manier van optreden in het geheel. Het lukt Bert steeds weer tijdens het optreden niet alleen het koor maar ook het publiek volop te stimuleren. Shantykoor “De Stuwzangers” verzorgt jaarlijks tussen de 40 en 50 optredens, optredens in Duitsland stonden ook jaren achtereen op de agenda maar door omstandigheden is daar helaas een punt achter gezet. Het repertoire van ons koor kent een grote verscheidenheid van Nederlandstalige zeemans- en vissersliedjes. Voor de variatie is daar een aantal Duits- en Engelstalige liedjes aan toegevoegd, ook een aantal feestnummers ontbreken niet op het repertoire. Dit zorgt dan ook voor een repertoire met voor “elck wat wils”. Shantykoor “De Stuwzangers” heeft de beschikking over een uitstekende geluidsinstallatie, waardoor we onder alle omstandigheden goed voor de dag kunnen komen. Jan de Mink uit Heino is onze vaste geluidsman, die op vakkundige wijze zorgt voor de juiste afstemming. Inmiddels heeft shantykoor “De Stuwzangers” 3 cd’s uitgegeven, met de gepaste titels “Over de stuw”, “Melodieën aan de Vecht” en “3 x is Scheepsrecht”. Tijdens elk optreden is er mogelijkheid tot koop van een cd. Wilt u een cd via deze site bestellen, dan kunt u dit doen bij Contact/boekingen.

    Bron: De website van de Stuwzangers www.destuwzangers.nl

Geef een reactie

Your email address will not be published. Required fields are marked *