Deze week hebben “de Helena’s” de orkestband van hun single “Ons Verhaal” opnieuw ingezongen met een tekst die bedoeld is om de Radio Piraten van Nederland te eren. Omdat veel mensen luisteren naar Piraten muziek is dit onze ode aan de “de Piraten”. Bijgevoegd kunt u de nieuwe tekst beluisteren. Mocht u interesse hebben in opname “de Piraten” dan kunt u een mail sturen naar dehelenas@gmail.com en sturen wij hem aan u door.
“The Little Stars” op herhaling. Van het echtpaar Gerrit en Ria Schuurman – Pierik hebben we heel veel foto’s gekregen waar we nog steeds dankbaar gebruik van maken. Gerrit en Ria waren samen met Johan Verenjans en Betsie Egberts de oprichters van deze band die begonnen zijn in 1967 -1968. Onderstaande foto is een van de laatst gemaakte voordat de band is ophouden te bestaan.
Dansorkest Affection deze week op de voorgrond. Mochten er mensen zijn die hier meer van weten te vertellen dan horen we het graag.
Wereldberoemd in Mill en omgeving was deze band The Rythm Four uit Mill. De Muzikanten zijn TOON VAN RIET – TOON VAN DER BURGT – AD VAN RIET en LEO STOFFELEN. Nadat deze band is gestopt zin Toon van de Burgt en Leo van Stoffelen begonnen met de band “de Migra’s”.
Enkele weken geleden heeft Toon zijn 80ste verjaardag gevierd waar hij erg trots op is. Ondanks dat Toon door een ziekte geen accordeon meer kan spelen blijft hij optimistisch en hij zegt dan ook vaak “niet zeuren, want er zijn altijd nog mensen die het nog erger hebben dan ik.”
De band Traffic uit de omgeving Hengelo deze week op de voorpagina. 
New Four was een Nederlandse popgroep die vooral bekendheid geniet door Meisje, ik ben een zeeman. De popgroep bestond uit Henny Weymans, Koos van de Kimmenade, Harry van Lierop en Wim Verberne. Deze laatstgenoemde overleed in 2004.
De popgroep werd in 1968 opgericht in Mierlo. In 1971 had New Four een hit met Geef me tien minuten. Andere Nederlandse Top 40 hits waren Zomertijd – wintertijd (1973), Meisje, ik ben een zeeman (1980) en Halverwege Amsterdam en Bremerhaven (1981). In 2005 brachten zij de single Kan het zijn dat ik verliefd ben uit. In 2009 werd de popgroep opgeheven.
Bron: Wikipedia
Paul “Paulchen” Kuhn (Wiesbaden, 12 maart 1928 – Bad Wildungen, 23 september 2013) was een Duits pianist, bandleider en zanger.
Kuhn bleek al jong muzikaal talent te hebben. Als scholier trad hij al op voor gasten in het Wiesbader Wijnlokaal Eimer. Na zijn opleiding door Kurt Thomas bij het Musischen Gymnasium Frankfurt am Main ging Kuhn als 17-jarige naar het conservatorium in Wiesbaden. Naast deze studie werkte hij al als professioneel jazzpianist. Met de opkomst van muziekprogramma’s, uitgezonden door de omroep, werd Kuhn een veel geziene gast op de televisieschermen.
Schlagerzanger: Als schlagerzanger werkte Kuhn mee aan titels als Der Mann am Klavier (1954), Es gibt kein Bier auf Hawaii (1963) en Die Farbe der Liebe. In 1957 nam hij met het lied Das Klavier über mir deel aan de Duitse voorronde voor het Eurovisiesongfestival, maar hij bereikte hiermee slechts de derde plaats.
Pianist: Als pianist rekent Kuhn Art Tatum en George Shearing evenals – door de bijzonder stilistische noten- akkoordzetting – Hank Jones tot zijn voorbeelden. Uitstapjes naar de bebop maakte hij met stukken als Stitt’s tune (2002) en Ornithology (1999).
Bandleider: Voor Kuhn als arrangeur en bandleider was Count Basie het grote voorbeeld, “Basie is de basis” volgens Kuhn. Zijn belangrijkste werk als arrangeur en bandleider was vanaf 1968 van bigbandleider van de Sender Freies Berlin.
Producent: Als producent zocht Kuhn aan het eind van de vijftiger jaren naar jonge talenten – vond onder andere Ralf Bendix, Rocco Granata, Howard Carpendale – en produceerde hun opnamen.
Entertainer en acteu: Als acteur en entertainer trad Kuhn in diverse televisieseries op, bijvoorbeeld Biedermann und die Brandstifter (1958), Spiel mit Vieren, Hallo Paulchen en Paul’s Party.
Informatie Bron: Wikipedia
