Moeilijke onderwerpen.

Een Duitse familie gaat winkelen. Tijdens hun bezoek aan een sportzaak, pakt de zoon een Oranje shirt van het Nederland elftal uit het rek. Dan zegt hij tegen zijn zus: “Ik heb besloten dat ik Oranjefan ga worden en zou graag dit mooie oranje shirt willen hebben.” De grote zus reageert geïrriteerd en geeft hem een draai om z’n oren : “Ben je gek geworden? Ga dit maar eens met je moeder bespreken” Dus, het kleine jongetje met het Oranje T-shirt naar zijn moeder en zegt: “Ik besloten dat ik Oranjefan ga worden en zou graag dit mooie oranje shirt willen hebben.” De moeder reageert woedend en geeft hem twee tikken om z’n oren: “Ben je helemaal van lotje getikt? Scheer je weg en vraag je vader maar eens hoe hij er over denkt.” Dus de jongen gaat naar zijn vader en zegt: “Ik heb besloten Oranjefan te gaan worden en zou graag dit mooie oranje shirt willen hebben.” De vader wordt helemaal gek en slaat zijn zoon ter plekke ontoelaatbaar hard in zijn gezicht: “Geen zoon van mij zal in een dergelijk shirt rondlopen!” Ongeveer een half uur later zit de hele familie in de auto en is op weg naar huis. De vader keert zich tot zijn zoon en zegt: “Zoon, ik hoop dat je er iets van hebt geleerd vandaag” “Ja Vader, dat heb ik.” “Nou zoon, en dat is?” Antwoordt de zoon: “Ik ben nog maar een uur Oranjefan en ik heb nu al een hekel aan de Duitsers!”

Een zakenman die op weg is huis wordt onderweg door slaap overvallen en om geen brokken te maken besluit hij zijn bolide langs de kant van de weg te zetten om even een tukje te doen. Hij vindt een rustig landweggetje en valt al na vijf minuten in een diepe slaap. Plotsklaps wordt hij opgeschrikt door getik tegen de autoruit. Hij draait het raampje open en een oud vrouwtje vraagt aan hem hoe laat het is. “Vijf voor twee,” bromt de zakenman. De vrouw bedankt hem en loopt verder. De zakenman draait zich om en gaat verder waar hij gebleven was. Lang kan hij er niet van genieten want tien minuten later wordt hij weer gewekt door getik tegen het raam. Geërgerd draait hij het autoraam open en ditmaal is het een jogger die de tijd wil weten. “Vijf over twee,” buldert de zakenman. De jogger bedankt hem en jogt verder. De zakenman beseft dat hij op zo’n manier nooit aan zijn slaap komt en pakt een stuk papier en schrijft daar met koeienletters op: IK WEET NIET HOE LAAT HET IS! en plakt dit achter zijn ruit. Tevreden over zijn eigen vindingrijkheid valt hij voor de derde maal in diepe slaap. Nauwelijks aangekomen in dromenland word zijn rust weer verstoord door getik tegen de ruit. Met een welgemeende “Godgloeiende…,” draait de zakenman zijn autoraam open en kijkt in het gezicht van een jonge scholier. Deze werpt een blik op zijn horloge en zegt: “Het is tien voor half drie meneer.”

Twee mannen lopen over een heide en zien een waterput. Ze lopen er naartoe en vragen zich af hoe diep die put eigenlijk is. Ze pakken een steentje, gooien het in de put, maar horen het niet de bodem raken. “Vreemd”, zegt de een. “Zou ‘ie zó diep zijn?” Ze gaan een grotere steen zoeken en gooien die ook in de put. Ze buigen voorover om te horen wanneer de steen de bodem raakt. Wéér geen geluid. Nu zien ze een hele grote zware steen, een grote rots, liggen en pakken die met z’n tweeën op. Ze strompelen naar de put en weten de rots over de rand te kieperen. Ze luisteren vol spanning en horen ineens hoefgetrappel achter zich. Ze draaien zich om en zien een geit keihard aan komen rennen en die duikt zo de put in. Stomverbaasd kijken ze elkaar aan. Na een kwartier komt er een herder aanlopen. “Hebben jullie mijn geit gezien?” “Nou”, zegt de een, “er dook hier net wel een geit met een rotgang deze put in.” “Nou”, zegt de herder, “dat kan niet want die zat aan een rots vast.”

Twee mannen in verschillende vrachtwagens rijden achter elkaar naar de grens.
Ze zijn vlak bij de grens. Opeens komen ze erachter dat hun rijbewijs nog thuis ligt, maar ze rijden toch maar door.
De eerste komt bij de grens en zegt dat hij zijn rijbewijs is vergeten.
De grenswachter vraagt: “Wat vervoert u?” De man zegt: “Aardbeien”.
De grenswachter zegt: “Als u er tien tegelijk in u mond kan stoppen mag u door, maar alleen dan.”.
Opeens begint de man keihard te lachen. De grenswachter vraagt wat er is.
Zegt de man: “Nou, ik bedenk me net dat de man achter mij bloemkolen vervoert”.