Hermien Timmerman

Hermien Timmerman-van der Weide (De Krim (Overijssel), 25 juli 1943 – Enschede, 23 mei 2003), was een Nederlands zangeres.

Hermien van der Weide groeide op in De Krim en in Slagharen (beide gemeente Hardenberg) en ging in Slagharen naar de middelbare school. Rond 1960 werd ze actief als zangeres (amateur) en werd ze fan van de reeds bekende zanger Gert Timmerman (1935-2017). Begin 1963 maakte ze kennis met Timmerman na een concert van hem in Vriezenveen. Eind 1963 huwden de twee.

In april 1999 scheidde het koppel. In mei 2003 overleed Hermien van der Weide op 59-jarige leeftijd in een ziekenhuis te Enschede aan een nierziekte. Zij werd begraven op de algemene begraafplaats in Oldenzaal. Haar graf is in 2013 bovengronds geruimd.

Met haar echtgenoot vormde ze vele jaren – van 1963 tot 1997 – het duo Gert en Hermien. Hun bekendste nummer is Alle duiven op de Dam (Shalalie shalala, 1972). Rond 1970 trad Hermien ook wel solo op, met als hits Rode Anemonen (1965) en Blacky (1968). Van 1974 tot 1993 richtten Gert en Hermien zich volledig op het christelijk geloof en in de jaren tachtig brachten zij religieuze liederen geschreven door Margje Jonkman en kregen hiervoor een gouden plaat. Zowel het zangduo als de tekstschrijver. Zij traden vrijwel alleen nog in christelijke kringen op. In 1990 openden zij zich weer voor de buitenwereld, allereerst in een optreden met de rockgroep Normaal. Na een hartaanval op het podium in 1997 trok Hermien zich terug uit de artiestenwereld.

Info Wikipedia

Similar Posts

  • Shocking Blue

    De groep werd in 1967 opgericht door Robbie van Leeuwen, die naar eigen zeggen bij The Motions aan zijn plafond was gekomen en een groep wilde neerzetten waarmee hij internationaal meer kansen zag. Van Leeuwen rekruteerde de groepsleden uit diverse hoeken van de Haagse beatscene en koos in eerste instantie voor een zanger, Barry Hay, die net The Haigs had verlaten. Hay bedankte echter en Van Leeuwen sprak de historische woorden: “Hier zul je nog spijt van krijgen”. Uiteindelijk werd Fred de Wilde ( ex. Hu and The Hilltops ) de zanger en werd er een lp voor Polydor opgenomen. Het album was net als de eerste single Love is in the air matig succesvol.

    Een jaar later stapte Shocking Blue over naar het pas opgerichte Pink Elephant-label van Dureco. De eerste plaat die op dat label uitkwam, was Lucy Brown Is Back in Town. De single deed het aardig in de Top 40. Toen De Wilde halverwege 1968 een oproep kreeg voor militaire dienst, besloot Van Leeuwen dat hij zijn groep wilde vervolledigen met een zangeres. In eerste instantie werd gedacht aan Annet Hesterman, maar zij bleek net een contract met een andere manager te zijn aangegaan en bedankte. Later was ze nog korte tijd de zangeres van de Groningse Ro-d-Ys. In Loosdrecht stuitten Van Leeuwen en manager Cees van Leeuwen op Mariska Veres, die daar optrad met The Motowns tijdens een feestje van de Golden Earring. Via haar moeder werd het contact gelegd.

    Shocking Blue werd de eerste Nederlandse groep die een nummer 1-hit in de Billboard Hot 100 van de Verenigde Staten behaalde met de single Venus.

    De groep had nog vele andere hits voordat zij in 1975 uit elkaar gingen. In 1979 werd een poging tot een reünie gedaan, maar die duurde maar twee jaar. Shocking Blue herrees in een nieuwe samenstelling in 1993 met Mariska Veres, maar zonder Robbie van Leeuwen. Deze formatie bleef optreden tot aan het overlijden van Mariska Veres in december 2006.

    De groepsleden door de jaren heen:

    • Fred de Wilde (zang) (tot de herfst van 1968)
    • Mariska Veres (zang) (vanaf de herfst van 1968)
    • Robbie van Leeuwen (gitaar, sitar en zang)
    • Cor van der Beek (drums) (overleden op 2 april 1998)
    • Klaasje van der Wal (basgitaar) (tot 1972, overleden op 12 februari 2018)
    • Henk Smitskamp (basgitaar) (vanaf 1972)
    • Leo van de Ketterij (extra gitarist in de jaren 1970 – 1971)
    • Martin van Wijk (gitaar) (vanaf 1973)
    • Wim Voermans (basgitaar) (november 1984 – oktober 1986)
    • Jan Pijnenburg (drums) (april 1985 – oktober 1986)
    • Michael Eschauzier (toetsen) (1993 tot 2006)
    • André van Geldorp (gitaar, zang) (1987 tot 2006)
    • Gerben de Bruijn (drums) (1993 tot 1998)
    • Michel Schreuder (drums, zang) (1998 tot 2006)

    Informatie bron: Wikipedia

  • Jae East – Two Faces

    Van dit duo weten we alleen dat de zangeres vroeger veel met haar zus mooi tweestemmig zong in Geesteren en omstreken. Van de toetsenist Jae East kunnen wij helaas niets vertellen maar er zullen zeker bezoekers van deze site zijn die ons meer vertellen kunnen. Uw reactie horen wij graag.

  • Blaue Jungs

    Van Juergen Eilts uit Neuenhaus kregen we onderstaande foto van “die Blaue Jungs”. Deze Duitse band speelde veel in de grensstreek zoals we al eerder hebben bericht. De muzikanten op onderstaande foto zijn Folker Eilts, elektronisch accordeon; Heins Roters, Saxofoon en Richard Portheine als Drummer.  Wie de gitarist links op de foto is weten we helaas niet.  Folker Eilts heeft tot kort voor zijn dood in 2003 nog opgetreden als een mans formatie.

  • Calypso

    Een foto uit 1976 van de Oldenzaalse Band Calypso. De bandleden zijn van links naar rechts: Tonnie van de Meche – Gitaar en zang; Edwin Keupink – Bas Gitaar; Frans Breukers – Keyboard; Benno Spray – Drummer en Gerard Breukers – Klarinet en Saxofoon.

  • Conny Froboess

    Cornelia Froboess (Wriezen, 28 oktober 1943), aan het begin van haar carrière bekend als Die kleine Cornelia en later als Conny, is een Duitse actrice, die in de jaren vijftig en zestig als zangeres een tieneridool was.

    Froboess groeide op in Berlijn. Pack die Badehose ein was in 1951 haar eerste hit. Het liedje was geschreven door haar vader, de componist en muziekuitgever Gerhard Froboess (1906-1976), voor een zangkoor dat er niets in zag, zodat hij het door zijn achtjarige dochtertje liet zingen. In de jaren tot 1967 had ze vele hits. Veel van haar liedjes werden door haar vader geschreven, deels onder het pseudoniem Erich Langenfeld. Toen de rock-‘n-roll populair werd, stapte ze over naar liedjes in die stijl.

    Ze vertegenwoordigde de Bondsrepubliek op het Eurovisiesongfestival 1962. Ze werd zesde met het door Christian Bruhn geschreven Zwei kleine Italiener, onder muzikale begeleiding van het orkest van Horst Wende. Het werd een hit in heel Europa (onder andere een nummer 1-hit in Duitsland) en een eurovisie-evergreen. Ze zong soms ook versies van haar liedjes in andere talen, zoals Frans, Italiaans en Fins. Zo nam ze Twee kleine Italianen, Lady Sunshine en Mister Moon in het Nederlands op.

    Conny Froboess werd getypecast als een “Berliner Göre” (West-Berlijns grietje) in succesvolle musicalfilms met Peter Kraus, zoals Wenn die Conny mit dem Peter (1958) en Conny und Peter machen Musik (1960). Ze speelde daarnaast in films met Peter Weck, Rex Gildo, Peter Alexander en Johannes Heesters. In 1967, het jaar waarin zij trouwde met de Oostenrijkse toneelregisseur en theaterdirecteur Hellmuth Matiasek, maakte ze haar laatste plaatopnamen. Ze stopte als liedjeszangeres om zich te concentreren op haar acteercarrière.

    Cornelia Froboess werd een gevierde karakteractrice die te zien is in talloze toneelstukken, bioscoop- en televisiefilms, bijvoorbeeld in vier afleveringen van Tatort en zes van Derrick. Van 1972 tot 2001 speelde ze hoofdrollen uit het grote toneelrepertoire bij de Münchner Kammerspiele en daarna tot 2011 bij het Bayerisches Staatsschauspiel (eveneens in München). In 1984 had ze groot succes als ‘Eliza Doolittle’ in de musical My Fair Lady in het Münchener Staatstheater am Gärtnerplatz. In een totaal ander soort rol maakte ze in 2005 indruk als de egocentrische, verbitterde ‘Insa’ bij de wereldpremière van Die eine und die andere van Botho Strauß. Ze werkte met vooraanstaande theatermakers als Thomas Langhoff, Dieter Dorn en George Tabori. Tot haar belangrijke filmrollen behoren ‘Henriette’ in Die Sehnsucht der Veronika Voss van Rainer Werner Fassbinder (1982), ‘Marthe Schwerdlein’ in Dieter Dorns verfilming Faust – Vom Himmel durch die Welt zur Hölle van Goethe’s Faust I (1988) en de moeder van ‘Martin’ in Knockin’ on Heaven’s Door van Thomas Jahn (1997). Ze heeft vele toneel- en filmprijzen gekregen. Sinds 1987 is zij drager van het Bundesverdienstkreuz. Haar acteercarrière, die in 1951 begon met een kinderrol in de misdaadfilm Sündige Grenze, duurt voort.

    Cornelia Froboess en Hellmuth Matiasek hebben een dochter en een zoon. Het echtpaar woont in de Beierse Alpen.

    Bron: Wikipedia

  • Pagost Walewscy Orchestra Band

    Afgelopen week hebben waren we uitgenodigd voor een bruiloft in Polen. Met ca. 40 Nederlanders, tussen de Polen, hebben we genoten van het vele eten, drank, gezelligheid en uiteraard de muziek. Door de 4 koppige band is muziek gemaakt van ‘s middags 16:00 uur tot ‘s nachts 04:00 uur. Bij aankomst werden alle gasten door de muziek buiten welkom geheten. En direct nadat de mensen in de zaal waren begonnen ze te spelen. Bij navraag bleken het vier broers te zijn die een geweldig stukje muziek maakten. De man die 5 blaasinstrumenten plus de gitaar kon bespelen en ook nog veel zong was wel de gangmaker van de band.  Telkens weer ging hij met een blaasinstrument de zaal in en was de leider van een polonaise. Al met al een erg goede band die gebruik maakten van de nieuwste snufjes op muzikaal gebied.  Toen we in de nacht huiswaarts gingen werden we weer begeleid door de muzikanten naar de bus . 

Geef een reactie

Your email address will not be published. Required fields are marked *