Hermien Timmerman

Helaas hoorden we deze week het droevige bericht dat Albert West op 65 jarige leeftijd is overleden. Als eerbetoon aan hem zetten we hem daarom op de voorpagina en draaien daarbij zijn eerste grote hit die hij destijds maakte samen met The Shuffles.

Een tijdje geleden hebben we een 12,5 jarige bruiloft verzorgd bij Kothman in Oldenzaal. Wij als Helena’s deden dat graag en het werd een fantastisch feest waar iedereen die van dansen hield zijn of  haar hart konden ophalen. Ook was er veel jeugd die houden van de Piraten muziek en ook die werden tijdens dit feest op de wenken bediend. Onderstaande foto’s werden dat feest gemaakt door een zeer actieve fotograaf waarvan wij achteraf diverse actie foto’s kregen. Omdat op de bovenste foto’s de drummer niet te zien is, hebben we een 2 de foto geplaatst waar hij goed herkenbaar, en in actie, opstaat.

De band “Entertaining” deze week op onze site. Helaas kunnen we niks van deze band vertellen maar er zijn vast en zeker lezers die ons de namen van deze muzikanten kunnen vertellen. Aan de Telefoon nummers te zien kwamen zij uit Borne en Enter.

Wilhelmus Jacobus (Willem) Duyn (Haarlem, 31 maart 1937 – Emmen, 4 december 2004) was een Nederlandse zanger die furore maakte als Big Mouth van het duo Mouth & MacNeal. Hij viel op door zijn forse bouw en forse beharing (hoofdhaar en baard).

In de jaren zestig was hij o.a. zanger bij de “Whiskers” en maakte hij deel uit van de tweede bezetting van de Jay-Jays, met o.a. Cees Kranenburg jr.. (drums), Hans Jansen (orgel) en Kees Vennick(sax). Zij waren de opvolgers van de Shadowband en The Jumping Jewels, de begeleidingsband van Johnny Lion. Willem Duyn was daarna ook een bekende diskjockey in een discotheek in Den Helder.

In 1971 vormde de voormalige constructiebankwerker een popduo met Maggie MacNeal. In 1972 scoorden zij een internationale hit met het door producer Hans van Hemert geschreven How do you do Het liedje bereikte in de zomer van 1972 zelfs de top 10 van de Amerikaanse hitparade. In 1974 vertegenwoordigden ze Nederland op het Eurovisiesongfestival met het lied Ik zie een ster, waarmee ze de derde plaats behaalden. In eigen land hadden ze hiermee eveneens succes en stonden ze veertien weken in de hitparade.

In datzelfde jaar werd het duo ontbonden en trad Duyn verder op met Little Eve (Ingrid Kup), met wie hij ook trouwde. Vanaf 1978 trad hij solo op als Big Mouth, later onder zijn eigen naam. In 1979 behaalde hij een hit met het autobiografische lied Willem, een cover van Darling. Willem kreeg in 1982 een vervolg met het eveneens autobiografische lied Wat een rare man. Duyn nam in 1992 tijdelijk de plaats in van Bennie Jolink, zanger van de band Normaal, toen deze zwaargewond raakte. In september van dat jaar scoorde hij met Normaal nog een bescheiden hit met “Woenderbar”. Hoewel Duyn nog vele (solo)singles uitbracht, bereikte hij nooit meer het succes dat hij boekte met Mouth & MacNeal.

Duyn was jarenlang woonachtig in Almelo en Wierden, en woonde later in het Drentse plaatsje Roswinkel. Hij kreeg op 67-jarige leeftijd thuis een hartstilstand en overleed onderweg naar een ziekenhuis. Duyn is twee keer getrouwd geweest en had zes kinderen,

Op 21 maart 2012 verscheen over Mouth & MacNeal de biografie “Duo tegen wil en dank”, geschreven door de voormalige fanclubvoorzitter Roel Smit.

 Bovenstaande gegevens komen van Wikipedia.

Leni & Ludwig was een Nederlands zangduo, dat bestond uit het echtpaar Leni Raats (Nieuwenhagen, 29 januari 1925 – Landgraaf, 9 april 2013⁾ en Ludwig Rutar (Kerkrade, 20 juli 1915 – Schaesberg, 1993). Hun grootste hits waren Schön ist die Jugend, een single die 11 maanden in de hitparade stond en de top 10 bereikte en daarmee een van de grootste hits in 1958 was, en Rosen der Liebe. Van deze nummers werden meer dan één miljoen exemplaren verkocht.^[3]

Ludwig Rutar kwam uit een gezin met acht kinderen. Als kind leerde hij leerde zichzelf gitaar en mondorgel spelen. Eenmaal volwassen werd hij aanvankelijk kapper, maar in 1946 werd hij beroepsmuzikant als gitarist bij de Die Lustige Drei, met daarin ook Frits Repin. Kort daarna leerde hij Leni Raats kennen. Ook Leni Raats was aanvankelijk kapper, maar leerde ook drums spelen. Leni en Ludwig vormden een muzikaal duo en trouwden nog in datzelfde jaar.

Als duo namen Leni en Ludwig een groot aantal singles en albums op. Ludwig Rutar zong en speelde Steirische Harmonika, Leni Raats zong en bespeelde de drums. Hun vaste producer was Johnny Hoes. Begin jaren 80 werd Ludwig Rutar ziek, waardoor zij niet meer op konden treden. Ludwig Rutar overleed in 1993 aan de ziekte van Parkinson. Zijn vrouw overleed in 2013.