Gemini

The Flying Arrows uit Enschede deze week op de voorgrond. Misschien kunnen onze lezers ons meer informatie geven over deze band. Stuur uw info s.v.p. naar: dehelenas@gmail.com

Afgelopen week kregen wij van Alie Groenhuijzen 2 foto’s van Lets Moustache uit het begin van de tachtiger jaren. Wij zijn uiteraard dankbaar dat deze foto’s naar ons zijn gezonden.

Han Wellerdieck was een Nederlandse zanger die in 1945 is geboren. Han heeft in diverse bandjes gespeeld maar het langst in The Lights. Hierna is hij in 1972 met een solo carrière begonnen totdat hij in 2000 vanwege een herseninfarct moest stoppen. Bijgevoegd hebben we een nummer van hem “Holland wat ben je mooi”. Dit nummer is een vertaalde versie van Roger Whittaker.

Dit trio “De Buren” speelde enkele jaren geleden in een klein café in Ootmarsum tijdens de kermis. De kwaliteit was goed maar het volume paste niet bij het kleine café. Mocht iemand de namen weten van de muzikanten dan horen wij het graag.

Onderstaande tekst is overgenomen uit Wikipedia

Oorspronkelijk heette de band The Thunderballs, maar in 1972 werd de naam veranderd in The Dutch Boys. Het repertoire bestond voornamelijk uit komische, vrolijke nummers. De nummers werden hoofdzakelijk gezongen in het Drents dialect. Jans Hoogeveen, Henk de Roo en Cor Maatje traden in het begin alleen in Zuid-Oost Drenthe op. Zij traden in de beginperiode in etablissementen op waar ze als bezoeker niet naar binnen mochten, omdat er een minimumleeftijd van 18 jaar gold.

De groep kreeg in 1980 landelijke bekendheid met het nummer Eppo. Een optreden in ‘Op volle toeren ‘ bij de TROS was het gevolg. Hun single Boer Harms werd een hit. The Dutch Boys stond met dit nummer in 1982 op nummer 9 in de Nationale Hitparade en tiende in de Top 40. Ook in België bleef het trio niet onopgemerkt. Na het succes van Boer Harms besloten de leden van de Dutch Boys om beroepsmuzikant te worden. In 1983 traden zij niet alleen in Nederland en België op, maar ook in Duitsland en op Mallorca.

In 1988 stapte Henk de Roo uit de band. Douwe Buiter verving hem. In 1994 stopte Cor Maatje en werd opgevolgd door Henk van der Glas. Na 25 jaar besloot The Dutch Boys om het aantal optredens langzaam af te bouwen. De band verkocht de apparatuur en de vrachtwagen. Jans Hoogeveen legde zijn werk als beroepsmuzikant neer. Maar eind oktober 2007 stond The Dutch Boys toch weer op het podium in Hellendoorn. Ook tijdens het carnaval van 2008 traden zij regelmatig op. In de zomer van 2008 trad The Dutch Boys weer op in Hellendoorn, maar nu tijdens het “helders fees”.

Bandleden

• Jans Hoogeveen
• Henk de Roo (tot 1988, daarna Douwe Buiter)
• Cor Maatje (tot 1994, daarna Henk van der Glas)
• Mark Maatje (tot 1994, daarna Ferry Roosien )
• Ben Mohlman (tot 2012)
• Youri Wessels (tot 2013)
• John grummel (tot 2016,daarna Jeffrey schrik)

Discografie

• Eppo (1980)
• Boer Harms (1982)
• Boer Harms wordt miljonair (1983)
• America en Olde Pekela (1983)
• Van je ras ras ras (1983)
• Ik proat plat (1983)
• Heb jij mien zwien ook zien (1983)
• Geert, mien Belgisch peerd (1984)
• Geen sloot te diep (1984)
• Kouvanjou (1984)
• Mesjeu hef joe ain simmer frai (1984)
• Ik zal nooit meer dronken wezen (1985)
• I speak English very well (1987)
• ‘t Is weer eens later geworden (1989)
• De Schotse horlepijp
• Ik hoal heur met mien brommer op

De Boswachters was een Nederlandse band uit Kampen.

In 1997 richtte een vijftal uit Kampen de band op. De naam is gekozen omdat men als boswachter alles tegen kan komen, net als wanneer men op het podium staat. Begin 1998 kwam het (live) album ‘T Loerende Gevoar! Live uit. Van dit album verschenen twee singles: Jaldaldee (Maak Oe Eigen Muziek) en Het Bananenlied (Yes, We Got No Bananas). De laatste single werd een groot succes nadat Patrick Kicken het nummer erg veel draaide in zijn 3FM radioprogramma Kicken voor je kiezen, waarbij producer Sander van Minnen met open microfoon meezong (zonder dat hij dat in de gaten had) waarna het nummer ineens heel veel werd aangevraagd. Het Bananenlied werd daarna ook door andere dj’s steeds vaker gedraaid en werd uiteindelijk zo’n grote hit dat het zelfs een gouden plaat opleverde. Het origineel stamt uit 1914 onder de titel Yes, We Got No Bananas en werd geschreven door Frank Silver en Irving Conn voor de Engelse zanger Harry Fay, die er in 1914 een groot succes mee had. Het nummer is daarna in allerlei verschillende uitvoeringen (waaronder deze van De Boswachters) uitgebracht. In 2003 maakte de band nog enkele nummers voor de film De schippers van de Kameleon, waaronder Kameleon en de titelsong Wind In Mijn Haren. In 2005 is de band opgeheven. Marco Hulsebos, Oscar Persijn en Robin Abma zijn verdergegaan in Scrum. Bovenstaande tekst is gehaald uit Wikipedia waar nog meer informatie van de Boswachters te vinden is.