Aan de Hemelpoort

De juffrouw in ‘t school helpt kleine Josje met het aantrekken van zijn schoentjes. Met heel veel moeite krijgt ze die schoentjes aan zijn voetjes. Zegt Josje: “die schoentjes zitten aan de verkeerde voet”. Ze kijkt geërgerd naar die schoentjes en inderdaad zitten ze verkeerd om. Ze heeft evenveel moeite om die schoentjes weer uit te doen en aan de goeie voet te trekken terwijl ze in zichzelf denkt :”waarom zegt die snotneus dat niet direct”. Als ze met heel veel innerlijk gevloek die schoentjes weer aan heeft getrokken zegt Josje :”da zijn mijn schoentjes ni”…! De juffrouw ontploft bijna van woede en terwijl ze die schoentjes weer uittrekt vraagt ze :”en waarom zeg je dat nu pas?” zegt Josje :”dat zijn de schoentjes van mijn broer en mama heeft gezegd dat ik deze moet aandoen tegen de kouwe voetjes”. De juffrouw krijgt bijna een hart aanval. Ze begint weer hevig met die schoentjes te vechten om ze opnieuw aan te trekken. Als dat eindelijk is gelukt vraagt ze: “en waar zijn je handschoentjes?”,

Zegt Josje :”die zitten voor in mijn schoentjes “…

Henk komt van zijn werk, haast zich maar ziet net de bus die hij moest hebben, vertrekken. Hij denkt: “Ik ren de bus achterna en pak hem bij de volgende halte.” Bij de volgende halte is hij weer net te laat maar hij probeert nog een halte. Na de vijfde halte ziet hij dat hij zijn huis voorbij holt en gaat naar huis. Moe, warm en bezweet komt hij thuis en zijn vrouw vraagt hem: “Wat is er met jou gebeurd?”.

Hij zegt: “Ik heb de bus gemist en ben er achter aan gehold maar ik miste hem steeds net.”

“Maar” lacht hij, “Ik heb wel mooi 3 euro 50 cent uitgespaard.” “Dan had je beter achter een taxi aan kunnen hollen” zegt zijn vrouw “dan had je 25 euro uit kunnen sparen!”

Een ingenieur is al erg lang werkloos en besluit om een medische praktijk te openen. Hij hangt een bordje aan de deur met het volgende opschrift: “Voor 500 euro garandeer ik je ziekte te genezen. Als het mij niet lukt, krijg je 1.000 euro. Een gestudeerde dokter denkt zo gemakkelijk 1.000 euro te verdienen en bezoekt de zopas geopende praktijk. De dokter: “Ik heb mijn smaakzin verloren. ”Ingenieur: “Verpleegster, breng me het medicijn met het opschrift 22 en geef onze patiënt daar drie druppeltjes van. ”De verpleegster doet wat haar werd opgedragen. De arts: “Jakkes, dat is benzine!” De ingenieur: “Gefeliciteerd! Je hebt je smaakzin terug! Dat is dan 500 euro.” De arts is geërgerd, betaalt de 500 euro en verlaat de praktijk. Enkele dagen later komt hij terug. De arts: “Ik heb mijn geheugen verloren. Ik kan me niets meer herinneren.” De ingenieur: “Verpleegster, breng me het medicijn met het opschrift 22 en geef onze patiënt drie druppeltjes.” De arts: “22? Dat is toch benzine?” De ingenieur: “Gefeliciteerd! Je hebt je geheugen terug. Dat is dan 500 euro.” De arts betaalt ziedend van woede en verlaat de praktijk. Enkele dagen later komt hij terug, vastbesloten om zijn verloren geld terug te krijgen. De arts: “Ik heb mijn zicht verloren. Ik zie alleen nog maar wazige vormen.” De ingenieur: “Neen, daar heb ik geen geschikt medicijn voor. Je krijgt dus 1.000 euro.” Hij geeft hem twee briefjes van 5 euro. De arts: “Wacht eens even, dat is maar 10 euro.” De ingenieur: “Proficiat! Je kan terug zien. Dat is dan 500 euro.”

Een belg komt een restaurant binnen en ziet een muntje op tafel liggen, hij loopt er naar toe en pakt hem op, maar het muntje zegt: “ik ben de geest van wafel leg me terug op tafel!” De belg gooit het muntje terug op tafel en rent het restaurant uit. Een paar seconden later komt er een Frans man binnen en ziet ook het muntje op tafel en pakt hem op en het muntje zegt meteen weer: “ik ben de geest van wafel leg me terug op tafel!” De fransman doet precies het zelfde als de belg en rent dus het restaurant uit zonder het muntje. Dan komt er een Nederlander het restaurant binnen en pakt hetzelfde muntje op en het muntje zegt : “ik ben de geest van wafel leg me terug op tafel waarop de Nederlander zegt: “ik ben de geest van akkie en doe het muntje in mijn zakkie”.

Een man heeft pech en brengt de avond door bij een boer en zijn vrouw. Ze eten stamppot boerenkool en aan het einde van de avond gaan ze slapen. Als de boer slaapt komt zijn vrouw bij de man en zegt: “Als je het wil moet je het nu doen.”
De man springt op, rent naar de keuken en eet de rest van de boerenkool op.

Een man gaat met de nachttrein naar de wintersport.
In de slaapcoupe komt hij tot de ontdekking dat hij de ruimte moet delen met een vrouw.
Ze stellen zich aan elkaar voor. De vrouw gaat boven slapen, de man onder.
Ze gaan in bed liggen, maar na een kwartier roept de vrouw:
‘Buurman, slaapt u al?’
‘Nee’, zegt de man. ‘Ik heb het nogal koud’, zegt de vrouw, ‘wilt u
misschien het raampje dicht doen?’;
‘Natuurlijk’, zegt de man. Hij stapt uit bed, doet het raampje dicht en gaat weer liggen.
Na een kwartier roept de vrouw: ‘Buurman, slaapt u al?’;
‘Nee’, zegt de man.
‘Het wordt nogal benauwd’, zegt de vrouw, ‘wilt u misschien het raampje weer open doen?’;
‘Oke’, zegt de man. Hij stapt uit bed, doet het raampje open en
gaat weer liggen.
Na een kwartier roept de vrouw: ‘Buurman, slaapt u al?’;
‘Nee’, zegt de man.
‘Het begint nu toch weer koud te worden’, zegt de vrouw, maar ik heb gezien dat daar in het kastje nog een deken ligt. Wilt u die misschien voor mij pakken?’;
‘We zouden natuurlijk ook kunnen doen of we getrouwd zijn’, zegt de man.’;
‘O, zou u dat willen?’, vraagt de vrouw.
‘Tuurlijk !’, zegt de man.
‘Ah, dat lijkt me ook wel fijn’, zegt de vrouw.
‘Mooi’ zegt de man, ‘Kom uit uwe nest, pak zelf dat deken, kruip weer in uwe nest ,houd uwe snater en laat me slapen !!!!!’