Jan & Kjeld

Jan & Kjeld is een Deens banjoduo dat populair was rond 1960. Het zong voornamelijk Duitstalige covers van bekende liedjes, maar is vooral bekend van de hit Banjo Boy.

Kjeld Wennick werd op 3 februari 1944 geboren in Gränna in Zweden en zijn broer Jan op 27 juli 1946 in Kopenhagen. Kjeld leerde al op jonge leeftijd banjo spelen en trad vanaf 1954 samen op met zijn vader Svend. Jan ging vaak met hen mee en leerde ook banjo spelen. In 1956 verving Jan zijn vader en werd het duo Jan & Kjeld gevormd. Bij optredens stond Jan altijd rechts, omdat hij linkshandig was (anders zouden de halzen van de banjo’s tegen elkaar stoten). Er was voor hem daarom een linkshandige banjo gemaakt. Jan & Kjeld namen deel aan talentenjachten en traden op voor radio en televisie, waardoor ze in korte tijd bekendheid verwierven in Denemarken en West-Duitsland. In die tijd namen Jan & Kjeld hun versie van het nummer Tom Dooley op, dat toen net populair was in de versie van het Kingston Trio. In 1959 kreeg het duo een platencontract bij Ariola. Pas met de Duitstalige opvolger Banjo Boy braken de tieners definitief door. Dat nummer haalde in Nederland de top 5 en werd in Duitsland een nummer 1-hit. Zelfs in Engeland en Amerika werden het bescheiden hitjes, wat bijzonder is voor Duitstalige nummers.                                                          (Bron Wikipedia)

Similar Posts

  • Bergvenn’n kapel

    Deze week staat de Bergvenn’n kapel uit Lattrop centraal. Deze groep muzikanten timmert ook al jaren aan de weg en regelmatig worden er weer nieuwe leden gevonden om de kapel te versterken.

  • De Helena’s

    Op 26 juni hebben we opgetreden  bij de kanaalbrug in Fleringen en naar aanleiding daarvan kregen wij onderstaande mail van een echtpaar uit Brabant. De man is een zeer goede gitarist die zijn sporen in de muziek ruimschoots verdient heeft.

    Hallo orkest leden en organisatie.

    Even toch een terugblik op zondag 26 Juni in Fleringen.

    Via jullie site wisten van het optreden en zoals jullie beschreven hadden hielden wij de kanaal brug goed in onze gedachten en ik zei tegen mijn vrouw, als we daar over zijn moeten we goed opletten want dan zijn we er bijna. Amper de brug over zei ze, hier rechts volgens mij want ik hoor muziek. Inderdaad, we konden een orkest horen spelen. Uitgestapt wisten wij niet wat we aan zouden treffen aangezien het feest aan huis was. Wij dachten, een privé of buurtfeest, we wisten ook niet. Wij naar binnen en zagen gelijk dat we goed waren want we zagen jullie muzikanten gelijk staan. Ook niemand die ons aankeek met de gedachte; “vreemde eenden in de bijt “. Wij schoven netjes aan tegen de muur en gingen daarna een consumptie bestellen. Waar koop ik die munten? Maar al gauw werd duidelijk, geen munten en niet pinnen maar gewoon ouderwets afrekenen. Is altijd mijn ding geweest, gewoon betalen dan kun je de hard werkende mensen nog eens een fooitje toe stoppen. De prijs was ook uit de jaren 1960 dus lekker zat (dronken) worden als je niet hoeft te rijden. Wij hebben het bij limonade gehouden. Heerlijk om gewoon te kunnen praten terwijl de muziek doorspeelt. Zalig, dat mis je tegenwoordig deze gezelligheid. Ook de mensen allemaal even aardig alsof we thuis waren. We vonden dat jullie een leuk repertoire hadden en dat de mensen goed meededen. Zelfs de jongeren! Dit gebeurt hier in Brabant niet meer. Je bent ooit bang om naar een festival te gaan betreffende de loeiharde muziek waar je onmogelijk kunt praten.

    We hebben met veel mensen kennis gemaakt die vroegen waar wij vandaan kwamen. Kortom, we voelden ons thuis. Volgens mij hebben Twentenaren wel iets gemeen met Brabant want we konden ze verrekt goed verstaan met huus en thuus.

    Dit even in het kort betreffende onze beleving in Fleringen.

    De complimenten aan de organisatie, perfect.

  • Free Time

    De band “Free time” deze week in de schijnwerpers. Volgens ons kwam de toetsenist Hans uit Albergen maar helaas zijn we zijn achternaam vergeten. Ook de andere namen kennen we helaas niet, maar als u ons de namen kunt geven dan horen we het graag.FreeTime 3a FreeTime 3b

     

  • Datos Kwartet

    Deze week een band waarvan we de naam niet kennen. De foto hebben wij gekregen van Gerrit Schuurman. Op de onderstaande kaart staat zowel aan de voor- en achterkant de naam van de band niet. Wel staan de namen van de bandleden vermeld. Mocht er iemand zijn die de naam van dit orkest kent dan willen we dat erg graag weten. De band bestond uit:

  • Lemmon Band

    De Lemmon band staat deze week centraal op de site van “de Helena’s”. De Lemmon heeft meer dan 25 jaar bestaan en hebben veel succes gehad. De samenstelling van de band is vaak gewijzigd maar op de onderstaande foto staan: Willem Langkamp, sax en trompet; Henno Kuipers, gitaar; Jolanda Steffens,  zang; Harry te Wierik op de toetsen en Hans Zieverink op drums.

    Voordat bovenstaande bezetting tot stand kwam heeft Martin Essink  3/4 jaar meegespeeld bij de Lemmon band. De bandleden waren beroeps en Martin wilde dat niet worden. Toen kwam Henno Kuipers bij de band, maar die kreeg vrij snel een zenuwverlamming en heeft Martin weer meegedraaid tot hij hersteld was.

Geef een reactie

Your email address will not be published. Required fields are marked *