De Helena’s

Deze week een foto van ons zelf met daarop nog onze zangeres Truus die helaas te vroeg is overleden. De achtergrond van deze foto is een strand van Curaçao waar nu ongeveer onze keyboard man Bennie Lenferink zal landen. Als je met pensioen bent, kun en mag je ervan genieten en dat doet hij dan ook. Hij heeft de hele week al in bad gelegen om het snorkelen onder de knie te krijgen dus dat zal nu wel lukken.  Uiteraard wensen we hem een fijne vakantie.

We hebben in 1969 foto’s gemaakt in de speeltuin van de Molenberg en daarom vinden wij het des te mooier dat we daar op 10 mei a.s. een dansavond mogen verzorgen. 2 Leden van de originele bezetting spelen nog steeds en de anderen blijven altijd in onze gedachten. Samen met Zalencentrum de Molenberg hopen wij er een gezellige avond van te maken net zoals de dansavonden in de jaren zeventig van de vorige eeuw. Uiteraard kunnen we dat niet zonder bezoekers en nodigen u daarom van harte uit hierbij aanwezig te zijn. Dus schrijf het alvast in uw agenda.

Christian Anders (15 januari 1945, Bruck an der Mur) is een Oostenrijks schlagerzanger en componist. Zijn echte naam is Antonio Augusto Schinzel-Tenicolo.

Aan het einde van de Tweede Wereldoorlog weken zijn ouders uit naar Italië, het land van zijn vader en woonde er negen jaar op het eiland Sardinië. Toen hij tien jaar was verhuisde hij met zijn ouders naar Offenbach am Main in Duitsland. In 1968 kreeg hij een platencontract, maar het duurde nog een jaar vooraleer hij groot succes kende. Met Geh’ nicht vorbei had hij een grote hit in 1969. De plaat ging een miljoen keer over de toonbank en stond op 1 in de Duitse hitparade en bereikte plaats drie in de Zwitserse en Oostenrijkse en de 22ste in de Nederlandse. In 1971 richtte hij in Berlijn zijn eigen platenstudio op, Chranders Records. Hij stond vaak in de ZDF-Hitparade en de hitparade van Radio Luxemburg. Anders scoorde vele hits, maar hij kon na Geh’ nicht vorbei nog maar één keer de hoogste plaats in de hitparade wegkapen en dat was in 1972 toen hij met Es fährt ein Zug nach nirgendwo, zijn bekendste lied, opnieuw een hit had.

Bron: Wikipedia

Een hele tijd geleden kregen we deze kaart van The Bianco’s. Helaas kunnen we niets van deze band vertellen. Dus mocht u iets weten dan horen wij dat heel graag.

Van Dirk Brouwer, de oprichter van Albatros kregen we de volgende informatie.

Ik wil als oprichter van Albatros even een paar dingen corrigeren op uw site, In Albatros hebben gespeeld in verschillende formaties: eerste formatie was: Bert Broek, Henk Brandenberg, Dirk Brouwer, tweede formatie was: Dirk Brouwer, Richard Hauer, Ely van Tongeren, Gerard van Tongeren, Richard is later vervangen door Gerard Nijhuis, derde formatie was: Dirk Brouwer, Richard Hauer, Johan Kopp, John Perik, Bennie Verbeten, zoals de foto op de site, Richard is later vervangen door Alex Lievers, vierde formatie was: Dirk Brouwer, Alex Lievers, Licia Lagewaard en Bram, Bram heeft de groep destijds verlaten en is Albatros als trio verder gegaan. Er is ook nog een korte periode geweest dat orkest Albatros uit Enschede heeft bestaan in de volgende formatie: Dirk Brouwer,  Richard Hauer, Gerard Nijhuis, Benno Gelhever en Ikkie Furstner. Groetjes, Dirk Brouwer.

Het Trio de Vrijbuiters vandaag op de voorgrond van deze site.

De Vrijbuiters was een Nederlandse band die bestond uit drummer/zanger Kees Verkaik (Lekkerkerk 7 mei 1949) , accordeonist/zanger Leo Mudde (Gouda 16 januari 1949 – en overleed aldaar, 5 april 2010) en bassist Frans Kieboom.

Begin 1983 richtten ze samen met Frans Kieboom het orkest op. Het trio bereikte na vele Tipparade noteringen in 1990 de Nederlandse Top 40 met de singles Rode rozen gaf jij aan mij en Lieveling heb jij me niet meer nodig. In september 2004 overleed Frans Kieboom. De andere twee gingen gewoon door onder de naam De Vrijbuiters en worden veelvuldig gevraagd voor het opluisteren van feesten en partijen. Op 5 april 2010 overleed Leo Mudde aan een hartstilstand.