Shocking Blue

De groep werd in 1967 opgericht door Robbie van Leeuwen, die naar eigen zeggen bij The Motions aan zijn plafond was gekomen en een groep wilde neerzetten waarmee hij internationaal meer kansen zag. Van Leeuwen rekruteerde de groepsleden uit diverse hoeken van de Haagse beatscene en koos in eerste instantie voor een zanger, Barry Hay, die net The Haigs had verlaten. Hay bedankte echter en Van Leeuwen sprak de historische woorden: “Hier zul je nog spijt van krijgen”. Uiteindelijk werd Fred de Wilde ( ex. Hu and The Hilltops ) de zanger en werd er een lp voor Polydor opgenomen. Het album was net als de eerste single Love is in the air matig succesvol.

Een jaar later stapte Shocking Blue over naar het pas opgerichte Pink Elephant-label van Dureco. De eerste plaat die op dat label uitkwam, was Lucy Brown Is Back in Town. De single deed het aardig in de Top 40. Toen De Wilde halverwege 1968 een oproep kreeg voor militaire dienst, besloot Van Leeuwen dat hij zijn groep wilde vervolledigen met een zangeres. In eerste instantie werd gedacht aan Annet Hesterman, maar zij bleek net een contract met een andere manager te zijn aangegaan en bedankte. Later was ze nog korte tijd de zangeres van de Groningse Ro-d-Ys. In Loosdrecht stuitten Van Leeuwen en manager Cees van Leeuwen op Mariska Veres, die daar optrad met The Motowns tijdens een feestje van de Golden Earring. Via haar moeder werd het contact gelegd.

Shocking Blue werd de eerste Nederlandse groep die een nummer 1-hit in de Billboard Hot 100 van de Verenigde Staten behaalde met de single Venus.

De groep had nog vele andere hits voordat zij in 1975 uit elkaar gingen. In 1979 werd een poging tot een reünie gedaan, maar die duurde maar twee jaar. Shocking Blue herrees in een nieuwe samenstelling in 1993 met Mariska Veres, maar zonder Robbie van Leeuwen. Deze formatie bleef optreden tot aan het overlijden van Mariska Veres in december 2006.

De groepsleden door de jaren heen:

  • Fred de Wilde (zang) (tot de herfst van 1968)
  • Mariska Veres (zang) (vanaf de herfst van 1968)
  • Robbie van Leeuwen (gitaar, sitar en zang)
  • Cor van der Beek (drums) (overleden op 2 april 1998)
  • Klaasje van der Wal (basgitaar) (tot 1972, overleden op 12 februari 2018)
  • Henk Smitskamp (basgitaar) (vanaf 1972)
  • Leo van de Ketterij (extra gitarist in de jaren 1970 – 1971)
  • Martin van Wijk (gitaar) (vanaf 1973)
  • Wim Voermans (basgitaar) (november 1984 – oktober 1986)
  • Jan Pijnenburg (drums) (april 1985 – oktober 1986)
  • Michael Eschauzier (toetsen) (1993 tot 2006)
  • André van Geldorp (gitaar, zang) (1987 tot 2006)
  • Gerben de Bruijn (drums) (1993 tot 1998)
  • Michel Schreuder (drums, zang) (1998 tot 2006)

Informatie bron: Wikipedia

Similar Posts

  • Follow Me

    “Follow Me” deze week in de schijnwerpers. Deze foto stamt uit de eind zeventiger jaren. Het nummer dat u hoort “Hanna hef ne grieze” is door “Follow me” op de plaat gezet.

    Follow Me 3a

    Follow Me 3b

  • Combo Wil de Bras

    Combo Wil de Bras uit Bergen op Zoom 1969-1975

    Wil de Bras alias Eric Binkhuysen (gitaar, zang; Cor Hoogeveen (orgel); Dries Patijn alias André Moss † (saxofoon); Henk van Rijswijk (saxofoon); Cees de Groot (basgitaar) vervangen door Ruud Wenzel † (basgitaar); Wim Verbiest (drums)

  • Jeanette van Zutphen

    Jeannette van Zutphen (Utrecht, 10 december 1949 – Utrecht, 25 april 2005) was een Nederlandse zangeres. Zij werd vanwege haar achtergrond in de bloemen het zingende bloemenmeisje (My Fair Lady) genoemd.

    Haar hele familie was werkzaam in de bloemen. Ook Van Zutphens vader had een bloemenzaak. Haar opa was de café-chantantzanger en humorist Karel van Zutphen. Vanaf jonge leeftijd wilde zij zangeres worden en bleek ze talent te hebben. In 1962 won Van Zutphen de eerste prijs in het programma De Oprechte Amateur en in 1965 brak ze op vijftienjarige leeftijd door tijdens de Marcel Talentenjacht in Amsterdam, waar zij won met het liedje ‘Mijn moeder is jarig vandaag’. Dit was tevens haar eerste single. In augustus van datzelfde jaar deed zij mee aan het AVRO-programma Nieuwe Oogst, waar ze de wisseltrofee won met het liedje ‘Ik heb een wonder gezien’.

    Van Zutphen kreeg een contract bij N.V. Phonogram en nam onder het label Decca een aantal singles op. Een groot succes werd de cover van het bekende Beatles-nummer ‘Michelle’. Jeannette zong hierin over ‘Michel’. In die tijd was Van Zutphen een tienerzangeres – ook wel een Beatmeisje genoemd.

    Van Zutphen trad op in onder andere de Willeke en Willy Alberti-shows, De Corry Brokkenshows en het programma Het Gulden Schot van Lou van Burg, alsook in programma’s voor Radio Nederland Wereldomroep, zoals het programma Thuis aan boord. Ook trad zij veel op in de Gert en Hermien Timmerman shows met optredens door heel Nederland. Begin jaren 70 stond Van Zutphen onder contract bij CNR en nam zij daar ‘Elke dag’ op – een van haar favoriete nummers.

    In 1974 maakte zij nog een aantal platen bij Telstar, de maatschappij van Johnny Hoes, waarna nog enkele successen volgden zoals ‘Wie weet waar ik hem kan vinden’ en ‘Mijn hart is als een bloementuin’. Daarna werd het wat stiller rondom Van Zutphen en ze besloot in 1976 een punt achter haar zangcarrière te zetten.

    Jeannette van Zutphen stierf in 2005 op 55-jarige leeftijd.

     

     

  • Déja Vu

    Deze week de band Déja Vu uit Salland op de voorgrond. De plaat die op de achtergrond mee draait is ook van een band Déja Vu maar die komen uit zuid Limburg. Mocht u meer informatie over deze band hebben dan horen we dat heel graag op dehelenas@gmail.com.

  • Mart Hoogkamer

    Deze week Mart Hoogkamer op deze site.

    Vaak wordt er gezegd dat hij familie is van wijlen Willy Alberti, maar die link hebben wij niet kunnen vinden. Als je foto’s van beide mannen naast elkaar zet dan zeg je wel dat ze gelijkenis hebben. Maar ieder moet voor zichzelf maar uitmaken wat men er van vindt.

    Mart (Martijn) Hoogkamer (Leiden, 5 mei 1998) is een Nederlandse zanger. Hij kreeg in 2016 nationale bekendheid door zijn deelname aan seizoen 8 van het televisieprogramma Holland’s Got Talent. Daarna tekende hij een contract bij Sony Music en verschenen verschillende singles, waarvan een met Willeke Alberti.

    Hoogkamers zangervaring begon in 2008, toen hij deelnam aan de zangwedstrijd Kinderen zingen met sterren. Hierin werd hij tweede.

    In 2016 nam Hoogkamer succesvol deel aan Holland’s Got Talent. Hij bereikte de finale en werd tweede, waarbij hij een lied van Willy Alberti uitvoerde. Datzelfde jaar tekende hij een contract bij Sony Music.[1] In september van hetzelfde jaar zongen Hoogkamer en Willeke Alberti samen een vernieuwde versie van Lachen, beetje huilen, als eerbetoon aan Alberti’s vader Willy. Dit nummer was namelijk het laatste nummer dat Willeke en Willy samen hebben opgenomen.

    Op 3 februari 2017 kwam zijn eerste solo-single uit; dit was het nummer In mijn droom (geschreven door Bram Koning en Hans Aalbers). Dat jaar was Hoogkamer ook te horen op het festival Dutch Valley. Voorjaar 2017 kwam Lekker leven uit, gevolgd door Als de zon even schijnt (3 oktober uitgebracht). Deze singles kregen veel aandacht van Nederlandse en Belgische radiozenders. 29 maart 2018 verscheen de single Zomaar verliefd. In 2018 deed hij mee aan het televisieprogramma Topper Gezocht!; ook hier eindigde hij als tweede. Door de finaleplaats trad Hoogkamer op tijdens de Halftime Show van Toppers in Concert.

    In augustus 2020 ging Hoogkamer viraal met een cover van van Unchained Melody. In de zomer van 2021 behaalde Hoogkamer zijn eerste nummer één-hit met het nummer Ik ga zwemmen; hij behaalde de eerste plek in zowel de Nederlandse Top 40 en de Nederlandse Single Top 100.

    Bron: Wikipedia

Geef een reactie

Your email address will not be published. Required fields are marked *