Begin de dag met een lach:

Kleine Nancy is in de tuin een gat aan het vullen, als de buurvrouw over de 
heg kijkt.
Ze is zeer nieuwsgierig wat Nancy aan het doen is, en ze vraagt: “Wat ben je 
aan het doen, Nancy”?

“Mijn goudvis is dood gegaan”,vertelt Nancy in tranen, zonder te kijken. “En 
ik heb hem net begraven”.

De buurvrouw is verwondert.
“Dat is een enorm groot gat voor jou goudvis, vindt je niet”? Nancy klopt het 
laatste beetje grond stevig aan, en antwoord: “Dat komt omdat hij nog in de 
maag van jou rot-kat zit”.

Een vrouw koopt een luxe auto, natuurlijk boordevol elektronica. Als zij de radio (volgens de verkoper het neusje van de zalm) wil aanzetten komt er geen kik uit de super de luxe boxen. Verontwaardigd keert de vrouw meteen terug naar de garage. “Hoor eens” zegt ze tegen de verkoper “die radio doet het niet ! er komt niets uit”. “Toch wel mevrouwtje , maar de radio is voice controlled . Je moet hem bedienen met je stem”. “Met mijn stem, hoezo met mijn stem !!?”

“Wacht Ik demonstreer het even”. De verkoper gaat in de wagen zitten en zegt met heldere stem “IGLESIAS” Een robotachtige stem uit de boxen vraagt : “Enrique of Julio ?” “JULIO” en meteen klinkt , Quiereme Mucho uit de 16 boxen!

Verrukt over haar nieuwe speeltje verlaat de dame de garage, en wil natuurlijk onmiddellijk zelf eens proberen en zegt : “ELVIS” De radio vraagt : “Presley of Costello ?” De dame zegt Presley en meteen klinkt Jailhouse Rock door de boxen.

Nog steeds in de verrukking van de wonderen van de technologie geniet de dame volop van haar ritje en begint trager te rijden om haar rit naar huis zo lang mogelijk te laten duren. Op dat moment komt een wegpiraat langs die zich oppermachtig waant en snijdt haar de pas af !

“ACHTERLIJKE GLADIOOL” brult de vrouw !!

Vraagt de radio : “Rutte of Baudet??”

• Er staat een boer bij een waarheidsmachine op de pier van Scheveningen. Gooi je er een kwartje in, dan mag je een vraag stellen. Die boer zegt:
  “Waar is m’n vader?”
  Waarop de waarheidsmachine antwoordt:
  “Die staat te vissen op de Pier in Vlissingen.”
  Zegt de boer:
  “Hahaha, dat kan niet, mijn vader is allang dood.”
  Zegt de exploitant van die machine:
  “Ik snap het niet. Dat ding is goed, mankeert niks aan. Weet u wat u doet? Formuleer de vraag eens anders.”
  “Ok,” zegt de boer, “Waar is de wettige echtgenoot van mijn moeder?”
  Zegt dat apparaat:
  “Die is dood, maar je vader staat te vissen op de pier in Vlissingen!”

De makers van Wegmisbruikers zijn getuige van de aanhouding van een hardrijdende, rood stoplicht negerende, mobiel bellende, niet gegordelde automobilist. De dienstdoende agent klopt op het raampje en spreekt de man aan op zijn rijgedrag. Het blijkt een Rus te zijn, die bovendien ook te fanatiek aan de nationale bezigheid van de Russen heeft gedaan, namelijk vodka zuipen alsof het water is. De agent pakt zijn boekje en vraagt de man naar zijn naam. De Rus geeft het volgende antwoord: Andrejev Vasilly Sergei Piotr Wladimir Poulatovichenkovitj. Hierop zegt de agent: “Nou vooruit, voor deze ene keer een waarschuwing..”

De meester roept Wendy en Desie bij zich, en zegt boos: – Jullie krijgen allebei ‘n 1 voor dat proefwerk van gisteren, want ik weet zeker dat jullie afgekeken hebben. Jullie hebben namelijk precies dezelfde fouten gemaakt!.
Desie: – Maar het kan toch wel dat we allebei het verkeerde antwoord hebben gegeven? Dan hoef je toch nog niet afgekeken te hebben?
Meester: – Ja, dat kan. Maar op de eerste vraag wat de hoofdstad van Australië is, antwoord Wendy: ‘Ik weet het niet’ en jij hebt opgeschreven: ‘Ik ook niet!’

Een goochelaar zat op een cruiseschip en deed allerlei trucjes. Jante keek toe met arendsogen en doorzag iedere truc van de goochelaar, hij zei dan ook steeds hoe de truc in elkaar stak, het ging ongeveer zo: “De kaart zit in je broekzak!” of “Dat konijn kwam uit die doos!” … Die goochelaar was het na een tijdje helemaal zat dat Jantje de hele tijd zei hoe zijn trucs in elkaar zaten, dus stopte hij maar mee.  De dag erop verging het schip en alleen de goochelaar en Jantje konden zich redden door te dobberen op een stuk drijvend hout.  Na een uur of 3 uur zei Jantje: “Ok, ik geef het op, waar heb je het schip gelaten?”