Cliff Richard & the Shadows

De vorige week hebben we geschreven over Cliff Richard en daarom zijn deze week the Shadows aan de beurt.

The Shadows is een instrumentale muziekgroep, actief vanaf de jaren 50 van de 20e eeuw tot het begin van de 21e eeuw. Als band legden ze de basis voor de klassieke bandbezetting, bestaande uit een sologitaar, een slaggitaar, een basgitaar en drums.

In 1958 trokken de zestien jaar oude Hank B. Marvin en Bruce Welch van Newcastle naar Londen om aan een muziekwedstrijd deel te nemen.

De manager van Cliff Richard ontdekte hen in de Two I’s Coffee Bar, destijds het mekka van de Londense muziekscene, en bood hun een contract aan om Cliff, die intussen met de hit Move it uit 1958 in Engeland bekendheid kreeg, te begeleiden. Later sloten Jet Harris (basgitarist) en Tony Meehan (drummer) zich bij hen aan. Ze vormden een band onder de naam The Drifters en brachten snel een single uit, met daarop twee vocale nummers: Feelin’ Fine en Don’t be a Fool with Love.

Toen de Amerikaanse groep The Drifters zich verzette tegen het gebruik van hun naam in de Verenigde Staten, veranderden zij die in The Shadows.

Toen Jerry Lordan hen een melodie aanbood kwam hun carrière pas echt van de grond. Apache stond in Engeland gedurende vijf weken op de eerste plaats en werd een wereldhit, behalve in de Verenigde Staten, waar men de groep te saai vond maar een coverversie wel scoorde. Kon-TikiWonderful LandDance On en Foot Tapper waren de vier volgende nummer 1-hits in Engeland. Behalve de vier Shadows, moet ook zeker Norrie Paramor genoemd worden. Paramor was een dirigent, songwriter en een arrangeur die zijn invloed deed gelden op bijvoorbeeld het nummer “Wonderful Land”. Veel later trok de band Cliff Hall aan, die op synthesizer de orkestpartijen voor zijn rekening nam.

In september 1961 werd drummer Tony Meehan vervangen door Brian Bennett. In april 1962 verliet Jet Harris de groep voor Brian Locking (overleden op 8 oktober 2020)[1]. Toen Locking in april 1963 voorrang gaf aan zijn religieuze werk, voegde een zeer getalenteerde basgitarist zich bij de groep: John Rostill. Deze zou tot 1969 deel uitmaken van The Shadows. Bruce Welch werd in 1969 tijdelijk vervangen door de toetsenist Alan Hawkshaw.

Jet Harris en Tony Meehan zouden nog zo’n vier jaar als duo optreden en zelfs twee Britse nummer 1-hits in The Shadows-stijl scoren. Meehan kwam in 2005 op 62-jarige leeftijd om het leven als gevolg van een val in huis; Harris overleed in 2011.

Rostill schreef enkele zeer succesvolle composities. Hij kon het succes ervan niet meer meemaken. Toen Welch hem in zijn studio opzocht bleek Rostill daar te zijn overleden door een overdosis aan barbituraten. Hij werd opgevolgd door Alan Jones, en later door Mark Griffiths.

The Shadows vertegenwoordigden het Verenigd Koninkrijk met Let Me Be the One op het 20e Eurovisiesongfestival, op 22 maart 1975 in Stockholm, Zweden. Van de 19 deelnemende landen won Nederland met het nummer Ding-a-dong uitgevoerd door Teach-In.

Na hun Engelse hit Ghost riders in the sky (1980) werd het allengs stiller aan het hitsinglefront. Wel verscheen er elk jaar een album, dat steeds zeer hoog in de hitlijsten terechtkwam. De groep bewerkte in die tijd bekende hits. Hank Marvin vertolkte die op zijn zo karakteristieke wijze. Alan Jones is op veel van die opnamen te horen op bas en voornoemde Cliff Hall op toetsen. Eind 1990/begin 1991 viel het doek definitief. Hank Marvin ging solo toeren en bracht solo-cd’s uit. Waarschijnlijk onder druk van de talloze fans en het naderend 45-jarig jubileum besloten de heren nog eenmaal als The Shadows een “final tour” te maken.

In 2004 gingen ze op tournee door het Verenigd Koninkrijk met een reeks van 37 concerten (The Final Tour) om op die manier een 45 jaar durende carrière af te sluiten. Wegens het grote succes kreeg de concertreeks een vervolg in 2005 met in totaal 27 optredens in Denemarken, Zweden, Noorwegen, Finland, IJsland, Nederland, Frankrijk, Duitsland, België en het Verenigd Koninkrijk. Hank Marvin woont sinds november 1986 in het Australische Perth en heeft daar een eigen studio, genaamd “Nivram Studios”. (‘Nivram’ is een anagram: de letters ‘Marvin’ omgekeerd gespeld.)

Naar aanleiding van het 50-jarige artiestenjubileum gingen Cliff Richard en The Shadows gezamenlijk een tournee maken door Europa, Australië, Nieuw-Zeeland en Zuid-Afrika. Deze vond plaats van eind september 2009 tot een stuk in 2010.

Similar Posts

  • Ad en Karin

    Zangduo bestaande uit het echtpaar Ad en Karin van Hoorn. De in Gouda geboren Ad van Hoorn neemt in 1975 solo zijn eerste single op. Het lied De Bajesklant behaalt in 1982 de gouden status. Het levert Van Hoorn een contract op bij het label van Johnny Hoes. Vanaf 1982 maakt hij platen met zangeres Karin uit Venlo waar zij deel uit maakte van de showdansgroep de Blue Girls. Ad en Karin maken tientallen singles en albums en hebben in 1988 hun grootste succes als de single En We Gaan Naar Spanje Toe 12 weken in de Nationale Hitparade staat. Het levert optredens op voor radio en televisie en in Polen, Spanje en België. Na een hartoperatie van Ad van Hoorn in 2003 doet het duo het rustiger aan. Karin van Hoorn maakt vanaf 2005 tevens deel uit van De Alpenzusjes.

  • De Helena’s

    Op 26 juni hebben we opgetreden  bij de kanaalbrug in Fleringen en naar aanleiding daarvan kregen wij onderstaande mail van een echtpaar uit Brabant. De man is een zeer goede gitarist die zijn sporen in de muziek ruimschoots verdient heeft.

    Hallo orkest leden en organisatie.

    Even toch een terugblik op zondag 26 Juni in Fleringen.

    Via jullie site wisten van het optreden en zoals jullie beschreven hadden hielden wij de kanaal brug goed in onze gedachten en ik zei tegen mijn vrouw, als we daar over zijn moeten we goed opletten want dan zijn we er bijna. Amper de brug over zei ze, hier rechts volgens mij want ik hoor muziek. Inderdaad, we konden een orkest horen spelen. Uitgestapt wisten wij niet wat we aan zouden treffen aangezien het feest aan huis was. Wij dachten, een privé of buurtfeest, we wisten ook niet. Wij naar binnen en zagen gelijk dat we goed waren want we zagen jullie muzikanten gelijk staan. Ook niemand die ons aankeek met de gedachte; “vreemde eenden in de bijt “. Wij schoven netjes aan tegen de muur en gingen daarna een consumptie bestellen. Waar koop ik die munten? Maar al gauw werd duidelijk, geen munten en niet pinnen maar gewoon ouderwets afrekenen. Is altijd mijn ding geweest, gewoon betalen dan kun je de hard werkende mensen nog eens een fooitje toe stoppen. De prijs was ook uit de jaren 1960 dus lekker zat (dronken) worden als je niet hoeft te rijden. Wij hebben het bij limonade gehouden. Heerlijk om gewoon te kunnen praten terwijl de muziek doorspeelt. Zalig, dat mis je tegenwoordig deze gezelligheid. Ook de mensen allemaal even aardig alsof we thuis waren. We vonden dat jullie een leuk repertoire hadden en dat de mensen goed meededen. Zelfs de jongeren! Dit gebeurt hier in Brabant niet meer. Je bent ooit bang om naar een festival te gaan betreffende de loeiharde muziek waar je onmogelijk kunt praten.

    We hebben met veel mensen kennis gemaakt die vroegen waar wij vandaan kwamen. Kortom, we voelden ons thuis. Volgens mij hebben Twentenaren wel iets gemeen met Brabant want we konden ze verrekt goed verstaan met huus en thuus.

    Dit even in het kort betreffende onze beleving in Fleringen.

    De complimenten aan de organisatie, perfect.

  • Combo Wil de Bras

    Combo Wil de Bras uit Bergen op Zoom 1969-1975

    Wil de Bras alias Eric Binkhuysen (gitaar, zang; Cor Hoogeveen (orgel); Dries Patijn alias André Moss † (saxofoon); Henk van Rijswijk (saxofoon); Cees de Groot (basgitaar) vervangen door Ruud Wenzel † (basgitaar); Wim Verbiest (drums)

  • Johnny Lion

    Johnny Lion, pseudoniem van John van Leeuwarden, (Den Haag, 4 juli 1941 – Breda, 31 januari 2019) was een Nederlands zanger en acteur. Lion was zanger van The Jumping Jewels en werd later als solozanger bekend met de hit Sophietje.

    In 1959 formeerde hij met een aantal schoolvrienden de band Johnny & His Jewels, later omgedoopt in The Jumping Jewels. Deze groep, geformeerd naar het voorbeeld van de commerciële rocker Cliff Richard, scoorde in 1961 een nummer 1-hit met Wheels en had tot 1965 nog enkele successen in Nederland.

    Solo

    In dat jaar verliet Van Leeuwarden de groep om als Nederlandstalige solozanger door te gaan. Dit leverde hem meteen de grote hit Sophietje op, het Zweedse nummer Fröken Fräken van Thore Skogman, in het Nederlands vertaald door Gerrit den Braber en opgedragen aan zijn vriendin en zakenpartner Sophie van Kleef. Het jaar daarop scoorde hij met Tjingeling wederom een hit en opende hij met Van Kleef een kledingboetiek met de naam Sophie en Johnny. Deze bleef bestaan tot hun relatie in 1969 afgelopen was. Na Tjingeling wist hij geen echte hits meer te halen. Wel kreeg hij een vaste aanstelling voor een seizoen bij het Circus Boltini, samen met Rob de Nijs.

    In latere jaren liet Lion zo nu en dan als zanger van zich horen, onder meer met de single Alleen in Dallas uit 1983, die doordat dj Jeroen van Inkel de plaat in het voorjaar van 1988 veelvuldig draaide in zijn ochtendshow Ook Goeiemorgen op de volle vrijdag van Veronica op Radio 3, een radiohit werd. De plaat bereikte vreemd genoeg niet de Nederlandse Top 40, maar bleef steken in de Tipparade waar de single 6 weken stond genoteerd. Wél bereikte de plaat de 42e positie van de Nationale Hitparade Top 100.

    Het titellied van de film Brandende Liefde uit 1983 werd in datzelfde jaar veel gedraaid op Hilversum 1 en Hilversum 3. De plaat werd eveneens een radio hit maar bereikte de Nederlandse Top 40, Nationale Hitparade en de TROS Top 50 niet. Overigens noemde hij zich op deze singles John Lion.

    Journalistiek

    Van Leeuwarden bleef na zijn zangcarrière werken bij Circus Boltini, nu als perschef. Later schreef hij ook columns voor het weekblad Panorama en maakte hij in 1995 voor dat blad samen met Govert de Roos de serie In bed met Johnny Lion. Tevens heeft hij als journalist voor diverse tijdschriften en kranten gewerkt, en was hij onder andere tien jaar (2001-2011) hoofdredacteur van het SENA Performers Magazine.

    Bron: Wikipedia

     

     

  • Carnaval 1971 Ootmarsum

    Hofkapel Oatmuske in 1971 in actie tijdens de karnaval.

    Boerenkapel Oatmuske Ootmarsum Roland Urban Sax
    Boerenkapel Oatmuske Ootmarsum Henk Veldboer Trompet
    Boerenkapel Oatmuske Ootmarsum Henk Hulsink Klarinet
    Boerenkapel Oatmuske Ootmarsum Gerard Bekman Grote trom
    Boerenkapel Oatmuske Ootmarsum Lex Fokkinga Trompet
    Boerenkapel Oatmuske Ootmarsum Loet Urban Trompet
    Boerenkapel Oatmuske Ootmarsum Lex Luttikhuis Trompet

Geef een reactie

Your email address will not be published. Required fields are marked *