Cliff Richard & the Shadows

De vorige week hebben we geschreven over Cliff Richard en daarom zijn deze week the Shadows aan de beurt.

The Shadows is een instrumentale muziekgroep, actief vanaf de jaren 50 van de 20e eeuw tot het begin van de 21e eeuw. Als band legden ze de basis voor de klassieke bandbezetting, bestaande uit een sologitaar, een slaggitaar, een basgitaar en drums.

In 1958 trokken de zestien jaar oude Hank B. Marvin en Bruce Welch van Newcastle naar Londen om aan een muziekwedstrijd deel te nemen.

De manager van Cliff Richard ontdekte hen in de Two I’s Coffee Bar, destijds het mekka van de Londense muziekscene, en bood hun een contract aan om Cliff, die intussen met de hit Move it uit 1958 in Engeland bekendheid kreeg, te begeleiden. Later sloten Jet Harris (basgitarist) en Tony Meehan (drummer) zich bij hen aan. Ze vormden een band onder de naam The Drifters en brachten snel een single uit, met daarop twee vocale nummers: Feelin’ Fine en Don’t be a Fool with Love.

Toen de Amerikaanse groep The Drifters zich verzette tegen het gebruik van hun naam in de Verenigde Staten, veranderden zij die in The Shadows.

Toen Jerry Lordan hen een melodie aanbood kwam hun carrière pas echt van de grond. Apache stond in Engeland gedurende vijf weken op de eerste plaats en werd een wereldhit, behalve in de Verenigde Staten, waar men de groep te saai vond maar een coverversie wel scoorde. Kon-TikiWonderful LandDance On en Foot Tapper waren de vier volgende nummer 1-hits in Engeland. Behalve de vier Shadows, moet ook zeker Norrie Paramor genoemd worden. Paramor was een dirigent, songwriter en een arrangeur die zijn invloed deed gelden op bijvoorbeeld het nummer “Wonderful Land”. Veel later trok de band Cliff Hall aan, die op synthesizer de orkestpartijen voor zijn rekening nam.

In september 1961 werd drummer Tony Meehan vervangen door Brian Bennett. In april 1962 verliet Jet Harris de groep voor Brian Locking (overleden op 8 oktober 2020)[1]. Toen Locking in april 1963 voorrang gaf aan zijn religieuze werk, voegde een zeer getalenteerde basgitarist zich bij de groep: John Rostill. Deze zou tot 1969 deel uitmaken van The Shadows. Bruce Welch werd in 1969 tijdelijk vervangen door de toetsenist Alan Hawkshaw.

Jet Harris en Tony Meehan zouden nog zo’n vier jaar als duo optreden en zelfs twee Britse nummer 1-hits in The Shadows-stijl scoren. Meehan kwam in 2005 op 62-jarige leeftijd om het leven als gevolg van een val in huis; Harris overleed in 2011.

Rostill schreef enkele zeer succesvolle composities. Hij kon het succes ervan niet meer meemaken. Toen Welch hem in zijn studio opzocht bleek Rostill daar te zijn overleden door een overdosis aan barbituraten. Hij werd opgevolgd door Alan Jones, en later door Mark Griffiths.

The Shadows vertegenwoordigden het Verenigd Koninkrijk met Let Me Be the One op het 20e Eurovisiesongfestival, op 22 maart 1975 in Stockholm, Zweden. Van de 19 deelnemende landen won Nederland met het nummer Ding-a-dong uitgevoerd door Teach-In.

Na hun Engelse hit Ghost riders in the sky (1980) werd het allengs stiller aan het hitsinglefront. Wel verscheen er elk jaar een album, dat steeds zeer hoog in de hitlijsten terechtkwam. De groep bewerkte in die tijd bekende hits. Hank Marvin vertolkte die op zijn zo karakteristieke wijze. Alan Jones is op veel van die opnamen te horen op bas en voornoemde Cliff Hall op toetsen. Eind 1990/begin 1991 viel het doek definitief. Hank Marvin ging solo toeren en bracht solo-cd’s uit. Waarschijnlijk onder druk van de talloze fans en het naderend 45-jarig jubileum besloten de heren nog eenmaal als The Shadows een “final tour” te maken.

In 2004 gingen ze op tournee door het Verenigd Koninkrijk met een reeks van 37 concerten (The Final Tour) om op die manier een 45 jaar durende carrière af te sluiten. Wegens het grote succes kreeg de concertreeks een vervolg in 2005 met in totaal 27 optredens in Denemarken, Zweden, Noorwegen, Finland, IJsland, Nederland, Frankrijk, Duitsland, België en het Verenigd Koninkrijk. Hank Marvin woont sinds november 1986 in het Australische Perth en heeft daar een eigen studio, genaamd “Nivram Studios”. (‘Nivram’ is een anagram: de letters ‘Marvin’ omgekeerd gespeld.)

Naar aanleiding van het 50-jarige artiestenjubileum gingen Cliff Richard en The Shadows gezamenlijk een tournee maken door Europa, Australië, Nieuw-Zeeland en Zuid-Afrika. Deze vond plaats van eind september 2009 tot een stuk in 2010.

Similar Posts

  • The Switch Combo

    Op herhaling deze week “The Switch Combo”. Deze foto stamt uit de eind zestig of begin zeventiger jaren. Voor de verandering plaatsen we dit keer ook de achterkant van de foto. Daarop staan alle namen van de band leden vermeld. De plaats die hierbij gedraaid wordt is een Single van The Switch Combo – Het mooie Twentse land.

  • Gerard

    Deze week een foto van “Gerard”. Gerard Wigger heeft in het verleden, als solo muzikant, veel partijen van muziek voorzien. Daarvoor heeft hij als gitarist zanger in diverse bands gespeeld.

  • The Sparkling Stars

    Deze week ontvingen wij van Jos Jambor een foto van The Sparkling Stars. Aan de foto te zien is dit in de vijftiger of zestiger jaren van de vorige eeuw.  Als je ziet dat men toentertijd maar 2 microfoons hadden was het hard werken voor de mannen. 

  • The Fortunes

    The Fortunes is een Engelse popgroep, geïnspireerd door The Beatles, die in 1965 doorbreekt met ‘You’ve Got Your Troubles’ en ‘Here It Comes Again’. The Fortunes beginnen in 1963 als trio met als leden Glen Dale, Rod Allen en Barry Pritchard. ‘This Golden Ring’ en ‘Seasons In The Sun’ halen de Top 10.

    In de slipstream van het succes van de Merseybeat en de R&B van Rolling Stones, breekt The Fortunes in de jaren zestig door bij het grote publiek. Ze geven een extra dimensie aan de gebruikelijke popsound, onder meer door duo-zang, tegendraadse melodieën en toegevoegde orkestgeluiden.

    Met single ‘You’ve Got Your Troubles’ heeft The Fortunes in 1965 een grote hit te pakken. Het nummer bereikt zowel de Britse als de Amerikaanse Top 10. Het succes zet zich via ‘Here It Comes Again’ voort tot in de jaren zeventig, waarin singles ‘Storm In A Teacup’  en ‘Freedom Come, Freedom Go’ hoge ogen gooien.

    Sinds de oprichting van The Fortunes in 1963, is leadzanger Rod Allen de onbetwiste frontman. Hij maakt mee hoe debuutsingle ‘Summertime Summertime’ flopt en hoe de band in de loop der jaren veelvuldig van samenstelling wisselt. Tot op de dag van vandaag is Allen de blikvanger van de formatie.

    The Fortunes blijft ook na de succesvolle zeventiger jaren albums uitbrengen en in 1987 wordt All The Hits And More goud. Tegenwoordig is de groep nog steeds aan het touren, vooral in het zogeheten ‘nostalgie’-circuit. De oude hits gaan er bij de fans nog steeds in als zoete koek.

  • Dinkelländer Muzikanten

    Deze week aandacht voor “Die Dinkelländer Muzikanten” uit Denekamp. De grootste muzikaal leider was ongetwijfeld Theo Roelofs. De “Dinkelländer Muzikanten” brachten met de verschillende onderdelen van de groep, zoals “Die Wendelsteiner”; “Das Dinkeltrio”; “De Dinkelländer showband” en natuurlijk “Die Holzackerbub’n”, een zeer compleet en avondvullend programma. De Band is gestart in 1976 en is ca 30 jaar later gestopt. Deze foto in informatie is ons beschikbaar gesteld door Marinus Tijink uit Denekamp. Marinus was vanaf het begin bij de “Die Dinkelländer Muzikanten” betrokken als manusje van alles. Alhoewel Marinus zelf geen instrument bespeelde was hij altijd bezig om de geluids-  en andere rand-apparatuur te verzorgen. De muziek die hierbij gedraaid wordt is natuurlijk ook van “Die Dinkelländer Muzikanten” zelf. De zang wordt verzorgd door Jos Evers en Josien Veldberg. Jos is nu Kapelmeister bij de Reggestad Muzikanten en Josien vormt een duo met Herrman Lippinkhof. 

Geef een reactie

Your email address will not be published. Required fields are marked *