Het is me via via gelukt om me vast ingeënt te worden met het Russische vaccin tegen COVID-19 en voor diegəne van jullie diə bang is dat het niet getest is, ik həв het geproвееяd en kan met een gеняust hart zеббeи dat er бeən efectoski secundarioski и меня зовут Лопес Обрадор, и я коррумпирован и лжец и почему я даю чистые прямые награды.
Een dronken man besluit heel wijs zijn auto te laten staan en lopend naar huis te gaan. Als hij na een half uur zwalken over straat ineens word aangehouden door een agent. ‘Waar gaat U naar toe om 2 uur ‘s nachts?’ vraagt de agent. ‘Ik ga naar een lezing over alcoholgebruik!’ zegt de man. ‘En wie geeft die lezing dan?’ vraagt de agent. ‘MIJN VROUW!’
Een man gaat naar een dierenspeciaalzaak en vertelt de bediende dat hij een huisdier wil kopen dat alles kan. De bediende stelt een eerlijke hond voor.
De man antwoordt: “Kom nou, een hond?”
De bediende zegt: “Wat denkt u van een kat?”
De man antwoordt: “Absoluut geen kat, een kat kan in elk geval niet alles. Ik wil een huisdier dat alles kan.”
De bediende denkt even na en zegt: “Ik weet het! Een duizendpoot!”
De man zegt: “Een duizendpoot? Ik kan me niet voorstellen dat een duizendpoot alles kan, maar goed…. Ik zal een duizendpoot proberen.”
Hij krijgt de duizendpoot mee naar huis en zegt tegen de duizendpoot: “Maak de keuken schoon.”
Een half uur later loopt hij de keuken in en…. het is er onberispelijk! Alle borden en al het bestek is gewassen, afgedroogd en weggezet, het aanrecht is schoon gemaakt en de vloer is in de was gezet. Hij is hoogst verbaasd.
Hij zegt tegen de duizendpoot: “Ga de woonkamer schoonmaken.”
Twintig minuten later loopt hij naar de woonkamer. Het vloerkleed is netjes schoongemaakt, het meubilair is schoongemaakt en afgestoft, de kussens op de bank zijn opgeschud en de planten hebben water gekregen. De man denkt bij zichzelf: “Zoiets bijzonders heb ik nog nooit gezien. Dit is echt een huisdier dat alles kan!”
Daarna zegt hij tegen de duizendpoot: “Ga naar de kiosk en haal een krant voor mij.”
De duizendpoot gaat naar buiten. 10 minuten later…. geen duizendpoot. 20 minuten later…. geen duizendpoot. 30 minuten later….. geen duizendpoot. Dan begint de man zich af te vragen wat er gaande is. De duizendpoot had toch binnen een paar minuten terug moeten zijn. 45 minuten later…. nog steeds geen duizendpoot! Hij kan zich niet voorstellen wat er nou gebeurd kan zijn. Is de duizendpoot weggelopen? Is hij overreden door een auto? Waar is de duizendpoot? Dus gaat hij naar de voordeur, opent hem… en daar zit de duizendpoot. De man zegt: “He!!!! Ik stuurde je 45 minuten geleden naar de kiosk om een krant voor me te halen. Wat is er aan de hand?!”
De duizendpoot zegt: “Ik ga! Ik ga! Ik moet alleen even mijn schoenen aantrekken!”
Een zakenman die op weg is huis wordt onderweg door slaap overvallen en om geen brokken te maken besluit hij zijn bolide langs de kant van de weg te zetten om even een tukje te doen. Hij vindt een rustig landweggetje en valt al na vijf minuten in een diepe slaap. Plotsklaps wordt hij opgeschrikt door getik tegen de autoruit. Hij draait het raampje open en een oud vrouwtje vraagt aan hem hoe laat het is. “Vijf voor twee,” bromt de zakenman. De vrouw bedankt hem en loopt verder. De zakenman draait zich om en gaat verder waar hij gebleven was. Lang kan hij er niet van genieten want tien minuten later wordt hij weer gewekt door getik tegen het raam. Geërgerd draait hij het autoraam open en ditmaal is het een jogger die de tijd wil weten. “Vijf over twee,” buldert de zakenman. De jogger bedankt hem en jogt verder. De zakenman beseft dat hij op zo’n manier nooit aan zijn slaap komt en pakt een stuk papier en schrijft daar met koeienletters op: IK WEET NIET HOE LAAT HET IS! en plakt dit achter zijn ruit. Tevreden over zijn eigen vindingrijkheid valt hij voor de derde maal in diepe slaap. Nauwelijks aangekomen in dromenland word zijn rust weer verstoord door getik tegen de ruit. Met een welgemeende “Godgloeiende…,” draait de zakenman zijn autoraam open en kijkt in het gezicht van een jonge scholier. Deze werpt een blik op zijn horloge en zegt: “Het is tien voor half drie meneer.”
Een man gaat met de nachttrein naar de wintersport.
In de slaapcoupe komt hij tot de ontdekking dat hij de ruimte moet delen met een vrouw.
Ze stellen zich aan elkaar voor. De vrouw gaat boven slapen, de man onder.
Ze gaan in bed liggen, maar na een kwartier roept de vrouw:
‘Buurman, slaapt u al?’
‘Nee’, zegt de man. ‘Ik heb het nogal koud’, zegt de vrouw, ‘wilt u
misschien het raampje dicht doen?’;
‘Natuurlijk’, zegt de man. Hij stapt uit bed, doet het raampje dicht en gaat weer liggen.
Na een kwartier roept de vrouw: ‘Buurman, slaapt u al?’;
‘Nee’, zegt de man.
‘Het wordt nogal benauwd’, zegt de vrouw, ‘wilt u misschien het raampje weer open doen?’;
‘Oke’, zegt de man. Hij stapt uit bed, doet het raampje open en
gaat weer liggen.
Na een kwartier roept de vrouw: ‘Buurman, slaapt u al?’;
‘Nee’, zegt de man.
‘Het begint nu toch weer koud te worden’, zegt de vrouw, maar ik heb gezien dat daar in het kastje nog een deken ligt. Wilt u die misschien voor mij pakken?’;
‘We zouden natuurlijk ook kunnen doen of we getrouwd zijn’, zegt de man.’;
‘O, zou u dat willen?’, vraagt de vrouw.
‘Tuurlijk !’, zegt de man.
‘Ah, dat lijkt me ook wel fijn’, zegt de vrouw.
‘Mooi’ zegt de man, ‘Kom uit uwe nest, pak zelf dat deken, kruip weer in uwe nest ,houd uwe snater en laat me slapen !!!!!’
Een vader begint tegen zijn zoon over Sinterklaas. Waarop zijn zoon antwoordt:
“Ach, schei toch uit met je Sinterklaas. Ik heb alles gevonden in de kelder, het kostuum, de baard en die staf. Ik geloof allang niet meer in Sinterklaas. En,” zegt hij, “nou we toch kerels onder elkaar zijn, met die ooievaar kan je ook wel inpakken.”
Antwoordt zijn vader: “O ja, weet je dan hoe het wel gaat?”
“Ja,” zegt hij, “kinderen worden geboren en ik zal net zo lang zoeken tot ik die boor ook gevonden heb.”
De directeur van Heineken komt bij de Paus op bezoek en zegt: “Ik geef u 1 miljoen euro als u in uw gebed in plaats van: “geef ons heden ons dagelijks brood” eens zegt: “geef ons heden ons dagelijks bier”. “Onmogelijk” wimpelt de Paus zijn voorstel af. Een jaar later komt de directeur opnieuw naar de Paus en biedt hem nu 5 miljoen euro. Weer weigert de Paus. Als de bierdirecteur voor de derde keer de Paus komt smeken of hij nu “geef ons heden ons dagelijks bier” wil zeggen, nu voor 20 miljoen euro, aarzelt de Paus en belt zijn secretaresse:”Wanneer loopt dat contract met die bakker af?”