Overlijden

Enkele weken geleden hebben wij een foto geplaatst van De Dinkelboys zonder dat wij de namen wisten van de muzikanten. Inmiddels hebben we via Jos Jambor, die op zijn beurt weer contact heeft gehad met de club “Oud Overdinkel”, de namen van de jongens gekregen. Adrie Pit heeft hierna nog jaren muziek gemaakt met de band “Les Amis”.

Deze week een foto van Bert Ophof uit Coevorden op onze site. Bert is een one-man-band die complete feesten kon verzorgen.

Van gitarist Stanny Goossens kregen wij nog de volgende extra uitleg bij deze foto.

Inderdaad, dat was de jaren ‘60 ! Net van te voren hadden wij nog de naam The Silver Strings maar aangezien wij iets ruigere muziek gingen maken hadden we onze naam snel veranderd in The Flying Comets en later in de Stones / Kinks en Beatles tijd werd het The Galleons. Met the Galleons hadden we in die tijd als amateurtjes een volle agenda en behoorlijk populair onder de jeugd. Toen na zo’n 4 jaar optreden er de klad in kwam betreffende het soort muziek en de dansorkesten weer in trek kwamen ben ik in 1969 naar de Migra’s gegaan en kon ik beroeps worden! Een orkest met 3 personen voor dansavonden en stemmings muziek. Met het singeltje de Derde Man ( waar ik toevallig de bas / begeleiding en solo – gitaar speelde ) en op de radio regelmatig gedraaid werd en waar in de platenzaken veel vraag naar was mochten we plots van Delta uit Haarlem een LP uit brengen.

Later, toen ik zelf band Boemerang op richtte met andere muzikanten hebben we wederom The Thirt Man uitgebracht maar wel van betere kwaliteit vind ik.

Daarom, als je me een plezier wilt doen dan graag De Derde Man van Boemerang. En wens de luisteraars namens “ Boemerang “ allemaal veel gezondheid en  geluk !!!

mvg Stanny

Afgelopen donder hoorden we via de radio het bericht dat Mieke Telkamp was overleden. Vele mensen hier in Twente en ook ver daarbuiten genoten in de vorige eeuw van haar platen. Derhalve plaatsen we dit artikel. De onderstaande tekst is overgenomen uit Wikipedia.

Mieke Telkamp, pseudoniem van Maria Berendina Johanna (Mieke) Telgenkamp (Oldenzaal, 14 juni 1934 – Zeist, 20 oktober 2016) was een Nederlands zangeres. Ze is Nederland vooral bekend door het lied Waarheen, waarvoor, waarmee ze in 1971 haar comeback maakte.

Telkamp heeft tussen 1953 en 1967 meerdere hits op haar naam geschreven. Ze werd in 1953 bekend met Here in my heart, een lied dat in 1952 door Al Martino werd gezongen. Daarna bracht ze succesvolle nummers uit als Nooit op Zondag en Eb en Vloed. Ook heeft ze veel succes in West-Duitsland gehad, met als grootste hit Prego, prego gondeliere, waarvan bijna een miljoen singles werden verkocht. Als pseudoniem gebruikte ze de naam Mieke Telkamp, omdat haar geslachtsnaam Telgenkamp ongeschikt werd bevonden om in West-Duitsland een carrière op te bouwen.

Ze won in 1957 de eerste prijs, de Gouden Gondel, tijdens het Festival van Venetië. Zij heeft in 1962 aan het Songfestival van Knokke meegedaan en in 1964 in de Snip en Snap Revue gestaan.

In 1967 trok ze zich op doktersadvies met buikklachten terug uit de showbusiness. Maar begin jaren 70 besloot ze om haar carrière nieuw leven in te blazen. Ze trad echter niet meer op in het land en beperkte het zingen tot platen-, radio- en televisiestudio’s.

Na Telkamps terugkeer in de muziekwereld behaalde ze het grootste succes uit haar carrière. Ze ontving in 1971 haar eerste gouden plaat voor Waarheen, waarvoor, een nummer in de originele Nederlandse tekst van Karel Hille, geschreven op de melodie van Amazing Grace en waarvan in Nederland meer dan een miljoen exemplaren verkocht werden. Ze nam Waarheen, waarvoor samen met de Hi-Five onder leiding van Harry de Groot op naar een idee van Frank Jansen, die ook de productie deed. Het lied was jarenlang in Nederland het meest populaire lied dat bij uitvaarten gedraaid werd.

Er is een cd verschenen met al haar Duitse successen, getiteld Tulpen aus Amsterdam, waarvan bijna een miljoen platen over de toonbank ging. Telkamp was de eerste Nederlandse zangeres die na de Tweede Wereldoorlog weer in het Duits zong, wat haar in de Duitstalige landen veel waardering heeft opgeleverd. Sinds 1955 verschenen in West-Duitsland vele platen, waarvan Du bist mein erster Gedanke de eerste was. Haar eerste Duitse titel Morgen komm’ ich wieder werd in 1953 alleen in Nederland uitgebracht en werd een groot succes.

Telkamp was in 1978 de eerste persoon uit de showbusiness die werd benoemd tot Ridder in de Orde van Oranje-Nassau. In 1990 trad ze voor het laatst officieel op.

In augustus 2008 verscheen een dvd met de titel Alles voor jou, waarop van 40 liedjes beeldregistraties staan uit de periode 1959-1989.

Op 13 december 2008 werd aan Telkamp een Diamanten Award uitgereikt bij Omroep MAX, voor de verkoop van 1 miljoen exemplaren van Waarheen, waarvoor.

Op 10 maart 2011 nam ze bij Omroep MAX definitief afscheid van het grote publiek en leefde sindsdien teruggetrokken in Zeist. Ze overleed op 82-jarige leeftijd.

Katja Ebstein (Girlachsdorf, Silezië, 9 maart 1945) is een Duitse zangeres en actrice. Haar echte naam is Karin Witkiewicz,

Ebstein is vooral bekend van het Eurovisiesongfestival. In 1970 mocht ze West-Duitsland voor de eerste maal vertegenwoordigen. Wunder gibt es immer wieder werd derde, het beste resultaat voor het land tot dan toe. Het lied werd ook een hit in verscheidene landen. Een jaar later vond ze de tijd rijp om opnieuw een gooi te doen naar de eeuwige roem; met Diese Welt  werd ze opnieuw derde in Dublin in 1971, waarmee ze haar vorige prestatie evenaarde.

Tien jaar na haar eerste deelname mocht ze nu voor de derde keer haar land vertegenwoordigen met het lied Theater. De Ier Johnny Logan won dat jaar met het nummer What’s Another Year. De Duitsers bleven wederom met lege handen achter, maar Ebstein verbeterde wel haar eigen prestatie met haar tweede plaats.