Je blijft lachen

Henk komt van zijn werk, haast zich maar ziet net de bus die hij moest hebben, vertrekken. Hij denkt: “Ik ren de bus achterna en pak hem bij de volgende halte.” Bij de volgende halte is hij weer net te laat maar hij probeert nog een halte. Na de vijfde halte ziet hij dat hij zijn huis voorbij holt en gaat naar huis. Moe, warm en bezweet komt hij thuis en zijn vrouw vraagt hem: “Wat is er met jou gebeurd?”.

Hij zegt: “Ik heb de bus gemist en ben er achter aan gehold maar ik miste hem steeds net.”

“Maar” lacht hij, “Ik heb wel mooi 3 euro 50 cent uitgespaard.” “Dan had je beter achter een taxi aan kunnen hollen” zegt zijn vrouw “dan had je 25 euro uit kunnen sparen!”

SPREKENDE KLOK Een dronkenlap was trots op zijn nieuwe appartement en na een avondje uit toonde hij het aan enkele vrienden. Zo kwamen ze op de slaapkamer en daar hing een grote koperen gong. ‘Wat gebeurt er met die gong?’ vroeg een van de vrienden. ‘Het is geen gong. ‘t Is een sprekende klok,’ antwoordde de dronkaard. ‘Een sprekende klok? Eerlijk waar?’ vroeg zijn verbaasde vriend. ‘Jaaa,’ bevestigde de eigenaar. ‘En hoe werkt zoiets dan?’ vroeg de vriend met een achterdochtige blik. ‘Kijk,’ zei de zatlap. Hij nam het bijhorende slaghout, gaf de gong een oorverdovende klap en deed een stap achteruit. De drie gasten stonden verbaasd naar elkaar te kijken, tot plots… Iemand aan de andere kant van de muur schreeuwde, ‘Jij, vervelende zak! Het is verdorie kwart voor vier in de morgen!

In de tijd dat Helmond Sport nog in de eredivisie speelde moest Ajax op een zondagmiddag in Helmond. Ook die zondag gingen alle spelers in de Ajax-bus richting Helmond, behalve Cruijff. Want die ging altijd met zijn eigen auto. Eenmaal in Helmond aangekomen zocht hij naar het voetbalstadion maar kon het niet vinden. Hij stopte midden in Helmond en vroeg aan een voorbijkomende passant, “hoe kom ik bij Helmond Sport?”. De Helmonder, die Cruijff blijkbaar niet herkende zei: “Oh maatje, alleen maar trainen, trainen en nog eens trainen!!!!”.

Een Hollander en een Belg zitten tegenover elkaar in de trein. De Hollander haalt een plastic zakje uit zijn jaszak, gevuld met appelpitjes. Hij neemt er een paar uit en eet ze op, en even later doet hij dat nogmaals. De Belg vraagt: ”Waarom eet jij appelpitjes?” De Hollander antwoord: “Daar wordt je slim van.” “Kan ik een paar pitjes van je kopen?” vraagt de Belg. “Natuurlijk” zegt hij “ze kosten € 3,– per stuk”. “Geef mij er dan maar vijf” zegt de Belg en betaald € 15,– . Apetrots eet de Belg er een paar en terwijl het eet zegt hij, “zoveel geld voor een paar pitjes”. Ik vindt dat duur want als ik een kilo appels koop heb ik de pitjes er gratis bij. Zegt de Hollander tegen de Belg:

“Zie je, het begint al te werken”.