Van Betsie Kienhuis-Egberts ontvingen wij bijgaande foto van het Orion Combo. Betsie is als drumster begonnen, in 1967, bij The Little Stars maar is later over gestapt naar het Orion Combo. De andere band leden waren Zanger Gerard Rohof; Organist Berrie Vosselman en Gitarist Bertus Krabbe. Het nummer dat we hebben bijgevoegd is van het Orion Combo en de tekst daarvan is geschreven door Betsie.
New Four was een Nederlandse popgroep die vooral bekendheid geniet door Meisje, ik ben een zeeman. De popgroep bestond uit Henny Weymans, Koos van de Kimmenade, Harry van Lierop en Wim Verberne. Deze laatstgenoemde overleed in 2004.
De popgroep werd in 1968 opgericht in Mierlo. In 1971 had New Four een hit met Geef me tien minuten. Andere Nederlandse Top 40 hits waren Zomertijd – wintertijd (1973), Meisje, ik ben een zeeman (1980) en Halverwege Amsterdam en Bremerhaven (1981). In 2005 brachten zij de single Kan het zijn dat ik verliefd ben uit. In 2009 werd de popgroep opgeheven.
Bron: Wikipedia
Deze week een foto van de Lemon Band. We kunnen niet de namen van de muzikanten en ook hebben we geen idee wat het verschil tussen de Lemon band en de Lemmon band is. Er zijn vast en zeker lezer die ons dit kunnen vertellen.
Van Ronald Loesink kregen we de volgende informatie: Begonnen als Lemon Five / Lemmon Five werd de naam Lemon Band /
Lemmon Band. Op de foto boven v.l.n.r. Wim Langkamp – Ronald Loesink – Kristel Schepers- Paul Schepers. Onder v.l.n.r. Jannie Roerdink – Jan Stomps.
The Fortunes is een Engelse popgroep, geïnspireerd door The Beatles, die in 1965 doorbreekt met ‘You’ve Got Your Troubles’ en ‘Here It Comes Again’. The Fortunes beginnen in 1963 als trio met als leden Glen Dale, Rod Allen en Barry Pritchard. ‘This Golden Ring’ en ‘Seasons In The Sun’ halen de Top 10.
In de slipstream van het succes van de Merseybeat en de R&B van Rolling Stones, breekt The Fortunes in de jaren zestig door bij het grote publiek. Ze geven een extra dimensie aan de gebruikelijke popsound, onder meer door duo-zang, tegendraadse melodieën en toegevoegde orkestgeluiden.
Met single ‘You’ve Got Your Troubles’ heeft The Fortunes in 1965 een grote hit te pakken. Het nummer bereikt zowel de Britse als de Amerikaanse Top 10. Het succes zet zich via ‘Here It Comes Again’ voort tot in de jaren zeventig, waarin singles ‘Storm In A Teacup’ en ‘Freedom Come, Freedom Go’ hoge ogen gooien.
Sinds de oprichting van The Fortunes in 1963, is leadzanger Rod Allen de onbetwiste frontman. Hij maakt mee hoe debuutsingle ‘Summertime Summertime’ flopt en hoe de band in de loop der jaren veelvuldig van samenstelling wisselt. Tot op de dag van vandaag is Allen de blikvanger van de formatie.
The Fortunes blijft ook na de succesvolle zeventiger jaren albums uitbrengen en in 1987 wordt All The Hits And More goud. Tegenwoordig is de groep nog steeds aan het touren, vooral in het zogeheten ‘nostalgie’-circuit. De oude hits gaan er bij de fans nog steeds in als zoete koek.
De groep werd in 1967 opgericht door Robbie van Leeuwen, die naar eigen zeggen bij The Motions aan zijn plafond was gekomen en een groep wilde neerzetten waarmee hij internationaal meer kansen zag. Van Leeuwen rekruteerde de groepsleden uit diverse hoeken van de Haagse beatscene en koos in eerste instantie voor een zanger, Barry Hay, die net The Haigs had verlaten. Hay bedankte echter en Van Leeuwen sprak de historische woorden: “Hier zul je nog spijt van krijgen”. Uiteindelijk werd Fred de Wilde ( ex. Hu and The Hilltops ) de zanger en werd er een lp voor Polydor opgenomen. Het album was net als de eerste single Love is in the air matig succesvol.
Een jaar later stapte Shocking Blue over naar het pas opgerichte Pink Elephant-label van Dureco. De eerste plaat die op dat label uitkwam, was Lucy Brown Is Back in Town. De single deed het aardig in de Top 40. Toen De Wilde halverwege 1968 een oproep kreeg voor militaire dienst, besloot Van Leeuwen dat hij zijn groep wilde vervolledigen met een zangeres. In eerste instantie werd gedacht aan Annet Hesterman, maar zij bleek net een contract met een andere manager te zijn aangegaan en bedankte. Later was ze nog korte tijd de zangeres van de Groningse Ro-d-Ys. In Loosdrecht stuitten Van Leeuwen en manager Cees van Leeuwen op Mariska Veres, die daar optrad met The Motowns tijdens een feestje van de Golden Earring. Via haar moeder werd het contact gelegd.
Shocking Blue werd de eerste Nederlandse groep die een nummer 1-hit in de Billboard Hot 100 van de Verenigde Staten behaalde met de single Venus.
De groep had nog vele andere hits voordat zij in 1975 uit elkaar gingen. In 1979 werd een poging tot een reünie gedaan, maar die duurde maar twee jaar. Shocking Blue herrees in een nieuwe samenstelling in 1993 met Mariska Veres, maar zonder Robbie van Leeuwen. Deze formatie bleef optreden tot aan het overlijden van Mariska Veres in december 2006.
De groepsleden door de jaren heen:
Informatie bron: Wikipedia
Gisteren kregen we van Jos Jambor een foto van de band Gemini in een vier mans formatie. Hij had op onze site een foto gezien van een drie mans formatie maar had geen idee of de ze twee foto bij elkaar hoorden. Bij het controleren bleek dat het zeker bij elkaar hoorde omdat op de foto van de drie mans formatie de namen van Herman Lippinkhof, Herman Heitbrink en Riny Pleysier voorkwamen. De laatste 2 namen komen ook voor op de foto van de vier mans formatie samen met H. Scholten en F. Harder.
Onderstaande personen hebben in de band Gemini gespeeld
| Herman | Lippinkhof | Drum / Zang |
| Herman | Heitbrink | Orgel / Bas / Sax / Klarinet / Zang |
| Riny | Pleysier | Gitaar / Bas / Orgel / Zang |
| H. | Scholten | Sax / Klarinet / Zang |
| F. | Harder | Drum / Zang |
Afgelopen donder hoorden we via de radio het bericht dat Mieke Telkamp was overleden. Vele mensen hier in Twente en ook ver daarbuiten genoten in de vorige eeuw van haar platen. Derhalve plaatsen we dit artikel. De onderstaande tekst is overgenomen uit Wikipedia.
Mieke Telkamp, pseudoniem van Maria Berendina Johanna (Mieke) Telgenkamp (Oldenzaal, 14 juni 1934 – Zeist, 20 oktober 2016) was een Nederlands zangeres. Ze is Nederland vooral bekend door het lied Waarheen, waarvoor, waarmee ze in 1971 haar comeback maakte.
Telkamp heeft tussen 1953 en 1967 meerdere hits op haar naam geschreven. Ze werd in 1953 bekend met Here in my heart, een lied dat in 1952 door Al Martino werd gezongen. Daarna bracht ze succesvolle nummers uit als Nooit op Zondag en Eb en Vloed. Ook heeft ze veel succes in West-Duitsland gehad, met als grootste hit Prego, prego gondeliere, waarvan bijna een miljoen singles werden verkocht. Als pseudoniem gebruikte ze de naam Mieke Telkamp, omdat haar geslachtsnaam Telgenkamp ongeschikt werd bevonden om in West-Duitsland een carrière op te bouwen.
Ze won in 1957 de eerste prijs, de Gouden Gondel, tijdens het Festival van Venetië. Zij heeft in 1962 aan het Songfestival van Knokke meegedaan en in 1964 in de Snip en Snap Revue gestaan.
In 1967 trok ze zich op doktersadvies met buikklachten terug uit de showbusiness. Maar begin jaren 70 besloot ze om haar carrière nieuw leven in te blazen. Ze trad echter niet meer op in het land en beperkte het zingen tot platen-, radio- en televisiestudio’s.
Na Telkamps terugkeer in de muziekwereld behaalde ze het grootste succes uit haar carrière. Ze ontving in 1971 haar eerste gouden plaat voor Waarheen, waarvoor, een nummer in de originele Nederlandse tekst van Karel Hille, geschreven op de melodie van Amazing Grace en waarvan in Nederland meer dan een miljoen exemplaren verkocht werden. Ze nam Waarheen, waarvoor samen met de Hi-Five onder leiding van Harry de Groot op naar een idee van Frank Jansen, die ook de productie deed. Het lied was jarenlang in Nederland het meest populaire lied dat bij uitvaarten gedraaid werd.
Er is een cd verschenen met al haar Duitse successen, getiteld Tulpen aus Amsterdam, waarvan bijna een miljoen platen over de toonbank ging. Telkamp was de eerste Nederlandse zangeres die na de Tweede Wereldoorlog weer in het Duits zong, wat haar in de Duitstalige landen veel waardering heeft opgeleverd. Sinds 1955 verschenen in West-Duitsland vele platen, waarvan Du bist mein erster Gedanke de eerste was. Haar eerste Duitse titel Morgen komm’ ich wieder werd in 1953 alleen in Nederland uitgebracht en werd een groot succes.
Telkamp was in 1978 de eerste persoon uit de showbusiness die werd benoemd tot Ridder in de Orde van Oranje-Nassau. In 1990 trad ze voor het laatst officieel op.
In augustus 2008 verscheen een dvd met de titel Alles voor jou, waarop van 40 liedjes beeldregistraties staan uit de periode 1959-1989.
Op 13 december 2008 werd aan Telkamp een Diamanten Award uitgereikt bij Omroep MAX, voor de verkoop van 1 miljoen exemplaren van Waarheen, waarvoor.
Op 10 maart 2011 nam ze bij Omroep MAX definitief afscheid van het grote publiek en leefde sindsdien teruggetrokken in Zeist. Ze overleed op 82-jarige leeftijd.