Ben Steneker

De groep werd in 1967 opgericht door Robbie van Leeuwen, die naar eigen zeggen bij The Motions aan zijn plafond was gekomen en een groep wilde neerzetten waarmee hij internationaal meer kansen zag. Van Leeuwen rekruteerde de groepsleden uit diverse hoeken van de Haagse beatscene en koos in eerste instantie voor een zanger, Barry Hay, die net The Haigs had verlaten. Hay bedankte echter en Van Leeuwen sprak de historische woorden: “Hier zul je nog spijt van krijgen”. Uiteindelijk werd Fred de Wilde ( ex. Hu and The Hilltops ) de zanger en werd er een lp voor Polydor opgenomen. Het album was net als de eerste single Love is in the air matig succesvol.

Een jaar later stapte Shocking Blue over naar het pas opgerichte Pink Elephant-label van Dureco. De eerste plaat die op dat label uitkwam, was Lucy Brown Is Back in Town. De single deed het aardig in de Top 40. Toen De Wilde halverwege 1968 een oproep kreeg voor militaire dienst, besloot Van Leeuwen dat hij zijn groep wilde vervolledigen met een zangeres. In eerste instantie werd gedacht aan Annet Hesterman, maar zij bleek net een contract met een andere manager te zijn aangegaan en bedankte. Later was ze nog korte tijd de zangeres van de Groningse Ro-d-Ys. In Loosdrecht stuitten Van Leeuwen en manager Cees van Leeuwen op Mariska Veres, die daar optrad met The Motowns tijdens een feestje van de Golden Earring. Via haar moeder werd het contact gelegd.

Shocking Blue werd de eerste Nederlandse groep die een nummer 1-hit in de Billboard Hot 100 van de Verenigde Staten behaalde met de single Venus.

De groep had nog vele andere hits voordat zij in 1975 uit elkaar gingen. In 1979 werd een poging tot een reünie gedaan, maar die duurde maar twee jaar. Shocking Blue herrees in een nieuwe samenstelling in 1993 met Mariska Veres, maar zonder Robbie van Leeuwen. Deze formatie bleef optreden tot aan het overlijden van Mariska Veres in december 2006.

De groepsleden door de jaren heen:

• Fred de Wilde (zang) (tot de herfst van 1968)
• Mariska Veres (zang) (vanaf de herfst van 1968)
• Robbie van Leeuwen (gitaar, sitar en zang)
• Cor van der Beek (drums) (overleden op 2 april 1998)
• Klaasje van der Wal (basgitaar) (tot 1972, overleden op 12 februari 2018)
• Henk Smitskamp (basgitaar) (vanaf 1972)
• Leo van de Ketterij (extra gitarist in de jaren 1970 – 1971)
• Martin van Wijk (gitaar) (vanaf 1973)
• Wim Voermans (basgitaar) (november 1984 – oktober 1986)
• Jan Pijnenburg (drums) (april 1985 – oktober 1986)
• Michael Eschauzier (toetsen) (1993 tot 2006)
• André van Geldorp (gitaar, zang) (1987 tot 2006)
• Gerben de Bruijn (drums) (1993 tot 1998)
• Michel Schreuder (drums, zang) (1998 tot 2006)

Informatie bron: Wikipedia

Uit Klazienaveen komen The Sound Sellers. Aan de foto te zien stamt deze foto uit de 80-er jaren van de vorige eeuw.

Een foto van de band Les Amis op de voorpagina. Volgens onze gegevens kwam deze band uit Losser. Kunt u meer over deze band vertellen stuur dan een e-mail naar dehelenas@gemail.com, wij zijn u bij voorbaat dankbaar.

Christian Anders (15 januari 1945, Bruck an der Mur) is een Oostenrijks schlagerzanger en componist. Zijn echte naam is Antonio Augusto Schinzel-Tenicolo.

Aan het einde van de Tweede Wereldoorlog weken zijn ouders uit naar Italië, het land van zijn vader en woonde er negen jaar op het eiland Sardinië. Toen hij tien jaar was verhuisde hij met zijn ouders naar Offenbach am Main in Duitsland. In 1968 kreeg hij een platencontract, maar het duurde nog een jaar vooraleer hij groot succes kende. Met Geh’ nicht vorbei had hij een grote hit in 1969. De plaat ging een miljoen keer over de toonbank en stond op 1 in de Duitse hitparade en bereikte plaats drie in de Zwitserse en Oostenrijkse en de 22ste in de Nederlandse. In 1971 richtte hij in Berlijn zijn eigen platenstudio op, Chranders Records. Hij stond vaak in de ZDF-Hitparade en de hitparade van Radio Luxemburg. Anders scoorde vele hits, maar hij kon na Geh’ nicht vorbei nog maar één keer de hoogste plaats in de hitparade wegkapen en dat was in 1972 toen hij met Es fährt ein Zug nach nirgendwo, zijn bekendste lied, opnieuw een hit had.

Bron: Wikipedia

Enkele weken geleden werd ons een foto toegestuurd waarop “de Helena’s” staan samen met Gerard Ekelhof ( oftewel “Tuin”) de uitbater van Café De Guldene Crone. De foto werd ons ongestuurd door de zoon van  “Tuin” Gerard Junior. Deze foto werd genomen in het café van “Tuin” tijdens de kermis van 1971 toen “de Helena’s” een foto reportage maakten in en bij de kermis attracties. De foto’s zijn gemaakt door Herman Haarhuis. Alhoewel we deze foto ooit al eens geplaatst hebben willen we als eerbetoon aan ‘Tuin”, die we onze manager noemden, de foto deze week nogmaals tonen. 

 

Een mooie kleurige foto van de The Flying Birds uit Lemele. De namen van de band leden zijn ons helaas niet bekend.

• 

•