In een Parijs Café

• Twee zestigers praten met elkaar over ouder worden. Zegt Jan: “Het probleem bij vrouwen is dat ze weigeren te aanvaarden dat ze ouder worden. Ze gebruiken allerlei trucjes om het te verbergen.” “Gij hebt het bij het rechte eind” zegt Piet. “Ik ken een middel om hen te ontmaskeren. Als gij wilt weten of uw vrouw hardhorig wordt ga dan op tien meter van haar vandaan zitten en stel een vraag. Als ze niet antwoordt ga je op vijf meter afstand zitten en stel de vraag opnieuw, dan op twee meter en tenslotte op ? meter.” Jan vindt het een schitterend idee en thuis gekomen neemt hij meteen de proef op de som. Terwijl vrouw lief in de tuin de was ophangt gaat hij op een tiental meter van haar vandaan zitten en vraagt: “Schat, wat eten we deze middag?” Er komt geen antwoord. Hij verkleint de afstand met ongeveer de helft en stelt de vraag opnieuw: “Schat, wat eten we deze middag?” Er komt geen antwoord. Hij komt nog dichterbij zitten en vraagt: “Schat, wat eten we deze middag?” Opnieuw geen antwoord. Hij begrijpt er helemaal niets van, gaat naast haar staan en vraagt luid en klaar: Schat, wat eten we deze middag?” De vrouw draait zich om, kijkt hem geërgerd aan en antwoordt: “Voor de vierde keer, kip met frieten!”

Een ingenieur is al erg lang werkloos en besluit om een medische praktijk te openen. Hij hangt een bordje aan de deur met het volgende opschrift: “Voor 500 euro garandeer ik je ziekte te genezen. Als het mij niet lukt, krijg je 1.000 euro. Een gestudeerde dokter denkt zo gemakkelijk 1.000 euro te verdienen en bezoekt de zopas geopende praktijk. De dokter: “Ik heb mijn smaakzin verloren. ”Ingenieur: “Verpleegster, breng me het medicijn met het opschrift 22 en geef onze patiënt daar drie druppeltjes van. ”De verpleegster doet wat haar werd opgedragen. De arts: “Jakkes, dat is benzine!” De ingenieur: “Gefeliciteerd! Je hebt je smaakzin terug! Dat is dan 500 euro.” De arts is geërgerd, betaalt de 500 euro en verlaat de praktijk. Enkele dagen later komt hij terug. De arts: “Ik heb mijn geheugen verloren. Ik kan me niets meer herinneren.” De ingenieur: “Verpleegster, breng me het medicijn met het opschrift 22 en geef onze patiënt drie druppeltjes.” De arts: “22? Dat is toch benzine?” De ingenieur: “Gefeliciteerd! Je hebt je geheugen terug. Dat is dan 500 euro.” De arts betaalt ziedend van woede en verlaat de praktijk. Enkele dagen later komt hij terug, vastbesloten om zijn verloren geld terug te krijgen. De arts: “Ik heb mijn zicht verloren. Ik zie alleen nog maar wazige vormen.” De ingenieur: “Neen, daar heb ik geen geschikt medicijn voor. Je krijgt dus 1.000 euro.” Hij geeft hem twee briefjes van 5 euro. De arts: “Wacht eens even, dat is maar 10 euro.” De ingenieur: “Proficiat! Je kan terug zien. Dat is dan 500 euro.”

Een man komt in een kroeg een paar biertjes drinken. Dan pakt hij opeens zijn oog uit z’n kas en gooit deze via de vloer, het plafond tegen het raam en z’n oog komt weer terug in z’n hand. De man naast hem kijkt ervan op maar zegt er niks van. Vijf minuten later pakt die man weer zijn oog en gooit hem al ketsend door de kroeg weer tegen het raam en weer terug in z’n hand. Weer wordt er niks gezegd. Na de derde keer vraagt de man naast hem aan de bar: Waarom gooi je zo met je oog tegen het raam? Zegt de man: Ik kijk of m’n fiets nog buiten staat.

Een advocaat gaat op zakenreis naar het buitenland.

In het vliegtuig komt hij naast een blondine te zitten en denkt: Daar ga ik een spelletje mee doen.
Ze stemt er mee in en hij zegt: Ik stel jou een vraag en als je het antwoord niet weet moet je me vijf euro geven. Daarna stel jij mij een vraag en als ik het antwoord niet weet krijg je van mij VIJF HONDERD euro.
Zo gezegd zo gedaan en hij vroeg haar: Wat is de afstand tussen de aarde en de zon?
Waarop de blondine uit haar tas een briefje van vijf haalt en aan hem geeft.
Nu mag je mij een vraag stellen, grinnikte de advocaat.
Ze denkt even na en vraagt: Wat gaat met vier benen de berg op en komt met drie benen naar beneden?
Een beetje verrast door de bizarre vraag begint de advocaat na te denken. Na een minuut of tien zette hij zijn laptop aan en begon als een razende te zoeken op het net naar een soms vier, soms drie-benig wezen danwel fenomeen.
Een beetje geïrriteerd wendde hij zich tot de inmiddels slapende blondine (na ruim twee en een halfuur surfen)en overhandigde haar een cheque ter waarde van vijfhonderd euro. Ze nam het in ontvangst, draaide zich om en sliep rustig weer verder.
De advocaat kon het niet meer aan, maakte haar wakker en vroeg: Sorry hoor maar ik wil eigenlijk toch wel weten wat met vier benen de berg op gaat en met drie benen beneden komt?
Waarop de blondine een briefje van vijf uit haar tas haalt en aan de advocaat geeft.