Waterput

Dit is het verhaal van een echtpaar dat al 26 jaar gelukkig getrouwd was. De enige irritatie in hun huwelijk was de echtgenoot zo’n vreselijke gewoonte had om ‘s ochtends bij het ontwaken vreselijk harde en stinkende scheten in bed te laten. Het geluid maakte zijn vrouw wakker, de geur sloeg op haar ogen en zorgde ervoor dat ze telkens boven de lakens naar lucht moest happen. Elke ochtend smeekte ze hem weer om te stoppen omdat ze er ziek van werd. Hij zei dat hij er niet mee kon stoppen omdat het een natuurlijke gewoonte was. De vrouw zei dat hij maar eens naar een dokter moest gaan omdat ze bezorgd was dat hij op een dag z’n ingewanden eruit zou schijten. Jaren gingen voorbij en de man ging maar door met zijn vervelende gewoonte. Tot op Kerstochtend de vrouw een kalkoen aan het bereiden was voor het kerstdiner. De man lag boven in zijn slaapkamer nog te slapen. De vrouw had de ingewanden uit de kalkoen gehaald en in een schaal gedaan en opeens kwam er een gemene gedachte in haar naar boven. Ze pakte de schaal en ging naar boven waar haar echtgenoot nog lag te slapen. Langzaam trok ze de lakens en zijn pyjamabroek naar beneden en ledigde de schaal met kalkoeningewanden in zijn broek. Even later hoorde ze haar echtgenoot wakker worden met het gebruikelijke lawaai van zijn scheten, gevolgd door een bloedstollende kreet en het geluid van voetstappen naar de badkamer. De vrouw kon zichzelf niet meer inhouden en rolde over de keukenvloer van het lachen. Ongeveer twintig minuten later kwam de man naar beneden in zijn met bloed besmeurde pyjamabroek met een hysterische blik in zijn ogen. De vrouw beet op haar lippen terwijl ze hem vroeg wat er aan de hand was. “Schat,” zei hij, “je had gelijk! Al die keren dat je me waarschuwde, en ik wilde maar niet naar je luisteren!”  “Wat bedoel je?” zei de vrouw. “Nou, jij zei altijd al dat ik op een dag mijn ingewanden eruit zou schijten en vandaag is dat gebeurd….

Maar met de hulp van God, een flinke hoeveelheid Vaseline en deze twee vingers, heb ik het er weer terug in kunnen stoppen!!”

Een priester, die zijn dood voelt naderen, in een ziekenhuis … vraagt ​​de dokter om een ​​bankier en een politicus te bellen. ​Binnen enkele minuten verschenen de twee. ​De priester vroeg hen aan weerszijden van het bed te gaan zitten, hij hield hun handen vast en zweeg. ​De bankier en de politicus waren zo ontroerd en voelden zich tegelijkertijd heel belangrijk om vlak voor zijn dood door een priester te worden ontboden. ​Uit angst vroeg de politicus: ‘Maar mijn vader, waarom heb je ons gevraagd hier aan jouw zijde te komen?’ ​De priester verzamelde al zijn krachten en zei: ​”Jezus stierf tussen twee dieven …… ik zou op dezelfde manier willen sterven !!”

Een vrouw komt met haar veertien kinderen bij de pastoor op bezoek. De kleinste van twee jaar oud loopt naar de pastoor.
De pastoor: En jongen hoe heet jij?” Jongetje: “Jantje.”
De volgende komt binnen.
Pastoor: “En jongen hoe heet jij?” Jongetje: “Jantje.”
Pastoor: “Ah, heet jij ook jantje?”
De oudste komt binnen (14 jaar). 
Pastoor: “En hoe heet jij jongen?” Jongen: “Jantje.”
Pastoor tegen moeder: “Heten al jouw zoontjes misschien Jantje?”
Moeder: “Ja, dat is heel gemakkelijk, als ik roep: ‘Jantje opstaan’ staan ze allemaal op, 
als ik roep: ‘Jantje eten,’ komen ze allemaal eten, 
als ik roep: ‘Jantje slapen,’ dan gaan ze allemaal slapen.”
Pastoor: “En als je maar één iemand nodig hebt, hoe doe je dat dan?”
Moeder: “Dan roep ik gewoon hun familienaam.”

Jefke zit op de stoep met een stok in een hondepoep te roeren.
De postbode komt voorbij en vraagt aan Jefke wat hij aan’t doen is. ‘Een postbode aan het tekenen , zegt Jefke.
Kwaad loopt de postbode door en doet zijn verhaal aan de ‘ Broeders van Liefde’, die een straat verder in hun combi zitten te mediteren.
‘Wacht’, zegt één van de politieagenten, ‘eens zien of hij dat bij ons ook durft !
‘Zij wandelen naar Jefke en vragen : ‘Awel brave jongen, gij zijt toch geen politieagent aan het tekenen hoop ik?
‘Jefke: ‘Nee nee, maak U maar geen zorgen, daar heb ik niet genoeg stront voor….’ .

Nadat een pas getrouwd bruidspaar de bruidssuite van het hotel
heeft betreden, doet de bruidegom zijn broek uit en geeft het aan zijn
kersverse bruidje met de woorden ‘Trek deze broek van mij eens aan’.
Met een ietwat verbaasd gezicht doet ze wat hij zegt en merkt even later op:
‘Zie je nou wel, die broek past mij toch niet!!!’
De bruidegom ziet dat tafereel geamuseerd aan en zegt dan heel doordringend: ‘Heel goed, onthoud dus dat
IK de broek draag en niet jij.’
Even later geeft het bruidje haar slipje aan haar bruidegom en zegt:
‘Dan wil ik nu graag, dat jij ook even mijn slipje past’.
Hij gaat argeloos op haar verzoek in.
Het komt echter niet verder dan zijn rechter bovenbeen en moet dan wel
opmerken: ‘Ik kom helemaal niet in je slipje.”Juist.’, zegt het bruidje , ‘en als jouw houding niet verandert, dan blijft dat ook zo!’

Achmed ging naar school en vroeg aan de meester: ‘Hoe kan ik Nederlander worden?’ en de meester antwoordt: ‘Als je een 9 hebt voor Nederlands en een 9 hebt voor wiskunde, dan ben jij voor mij een Nederlander.’ Achmed gaat naar huis en begint te leren en te leren. Op ‘t einde van ‘t jaar heeft Achmed een 9  voor Nederlands en een 9 voor wiskunde. Hij gaat naar huis en zegt dolblij tegen zijn moeder, ‘mama, mama, ik 9 voor Nederlands en 9 voor wiskunde, ikke nu Nederlander zijn.’ De moeder wordt vreselijk  kwaad: ‘Jij nooit Nederlander, Jij Turk’ en die slaat keihard op kleine Achmed. Eventjes later komt zijn vader thuis en Achmed dolblij naar zijn vader ‘papa, papa, ikke 9 voor Nederlands en 9 voor wiskunde, ikke nu Nederlander’ die vader wordt heel kwaad en roept: ‘jij nooit Nederlander, jij Turk’ en die slaat  kleine Achmed in elkaar. De volgende dag gaat Achmed weer naar school en de meester vraagt: ‘Maar Achmed, hoe komt jij aan die twee blauwe ogen? Wat is er gebeurt?’ En Achmed zegt:

‘Ikke 10 minuten Nederlander en direct heb ik ruzie met twee Turken!!’