Traffic

Deze week het trio Las Palmas in de schijnwerpers. Dit trio heeft menig feest gemaakt tot een onvergetelijke avond.

Op 26 juni hebben we opgetreden  bij de kanaalbrug in Fleringen en naar aanleiding daarvan kregen wij onderstaande mail van een echtpaar uit Brabant. De man is een zeer goede gitarist die zijn sporen in de muziek ruimschoots verdient heeft.

Hallo orkest leden en organisatie.

Even toch een terugblik op zondag 26 Juni in Fleringen.

Via jullie site wisten van het optreden en zoals jullie beschreven hadden hielden wij de kanaal brug goed in onze gedachten en ik zei tegen mijn vrouw, als we daar over zijn moeten we goed opletten want dan zijn we er bijna. Amper de brug over zei ze, hier rechts volgens mij want ik hoor muziek. Inderdaad, we konden een orkest horen spelen. Uitgestapt wisten wij niet wat we aan zouden treffen aangezien het feest aan huis was. Wij dachten, een privé of buurtfeest, we wisten ook niet. Wij naar binnen en zagen gelijk dat we goed waren want we zagen jullie muzikanten gelijk staan. Ook niemand die ons aankeek met de gedachte; “vreemde eenden in de bijt “. Wij schoven netjes aan tegen de muur en gingen daarna een consumptie bestellen. Waar koop ik die munten? Maar al gauw werd duidelijk, geen munten en niet pinnen maar gewoon ouderwets afrekenen. Is altijd mijn ding geweest, gewoon betalen dan kun je de hard werkende mensen nog eens een fooitje toe stoppen. De prijs was ook uit de jaren 1960 dus lekker zat (dronken) worden als je niet hoeft te rijden. Wij hebben het bij limonade gehouden. Heerlijk om gewoon te kunnen praten terwijl de muziek doorspeelt. Zalig, dat mis je tegenwoordig deze gezelligheid. Ook de mensen allemaal even aardig alsof we thuis waren. We vonden dat jullie een leuk repertoire hadden en dat de mensen goed meededen. Zelfs de jongeren! Dit gebeurt hier in Brabant niet meer. Je bent ooit bang om naar een festival te gaan betreffende de loeiharde muziek waar je onmogelijk kunt praten.

We hebben met veel mensen kennis gemaakt die vroegen waar wij vandaan kwamen. Kortom, we voelden ons thuis. Volgens mij hebben Twentenaren wel iets gemeen met Brabant want we konden ze verrekt goed verstaan met huus en thuus.

Dit even in het kort betreffende onze beleving in Fleringen.

De complimenten aan de organisatie, perfect.

Deze week Reflex uit Enter op de voorgrond. Helaas weten we de achternamen van de muzikanten niet. We horen het graag als u het weet.

“The Flying Comets” uit Mill in Noord Brabant deze week op de voorgrond. Deze foto uit de begin jaren 60 van de vorige eeuw hebben we, samen met vele anderen, gekregen van Stanny Goossens. Deze 72 jarige ras muzikant is nog steeds actief in de muziek wereld en is momenteel bezig met het leren bespelen van de steel gitaar zoals te zien is op de onderste foto.

Van Stanny Goossens kregen het volgende verhaal:

In de jaren 1960 hadden wij een beatgroep genaamd The Galleons. ( Dat was ruim voor de periode dat ik bij de Migra’s zat waar ik de kans kreeg om beroepsmuzikant te worden. ) Wij maakten toen nummers van The Beatles / The Stones / Stepping wolf / Cliff Richard en ook The Shadows / The Jumping Juwels  etc. etc.

Ook wij hadden lange haren zoals elk Beat-orkest toen ter tijd had! Aangezien een van onze gitaristen in dienst moest lagen wij met ons orkest even stil. Daar The Locomotions uit het plaatsje Gemert  (die wij heel goed kenden) een aanbod kregen om in Duitsland in Ruhrort  bij Duisburg bij Tante Olga voor twee maanden in een maand – argument  te komen optreden werd geen nee gezegd. Maar omdat de sologitarist / zanger van de Locomotions ( Harry Slits ) om de een of andere redenen niet meekon werden wij: Henk Kahlert zanger van de Galleons en ik als solist gevraagd ! Wij grepen dat avontuur met twee handen aan. Inderdaad hebben wij daar twee maanden gewerkt. Ons loon was toen 300,= D mark per week met gratis inwoning. In die tijd enorm veel geld maar bij terug komst in Holland was alles op!

Wilt u meer van Stanny lezen kijk dan ook op www.roaringsixtees.nl

Op de foto staat Stanny links achter.