Straf

Een groep politie agenten heeft als taak de hoogte te meten van een vlaggenmast. Zij begeven zich dus naar de mast met ladders en rolmaten. Een voor een vallen ze, of van de ladder, of laten de rolmaat vallen… Een goede oude wijkagent komt toevallig langs en ziet wat er gaande is. Hij trekt de mast uit de grond, legt hem plat, en meet dus de mast. Hij geeft de maten aan de andere politie agenten en gaat weg. Nadat de wijkagent vertrokken is draait een politie agenten zich al lachend om naar de anderen:

– Dat is nu typisch een van de gemeente!!!

– Wij vragen de hoogte en hij geeft ons de lengte !!!

De makers van Wegmisbruikers zijn getuige van de aanhouding van een hardrijdende, rood stoplicht negerende, mobiel bellende, niet gegordelde automobilist. De dienstdoende agent klopt op het raampje en spreekt de man aan op zijn rijgedrag. Het blijkt een Rus te zijn, die bovendien ook te fanatiek aan de nationale bezigheid van de Russen heeft gedaan, namelijk vodka zuipen alsof het water is. De agent pakt zijn boekje en vraagt de man naar zijn naam. De Rus geeft het volgende antwoord: Andrejev Vasilly Sergei Piotr Wladimir Poulatovichenkovitj. Hierop zegt de agent: “Nou vooruit, voor deze ene keer een waarschuwing..”

Een alcoholist komt een bar binnen en neemt een borrel. Hij kijkt in zijn binnenzak en bestelt opnieuw een drankje. Hij kijkt weer in zijn binnenzak en bestelt opnieuw een drankje etc. De barkeeper zegt: “Wat zit er toch in je jaszak?” De man zegt: “Dat is een foto van mijn vrouw. Zodra zij er goed uit begint te zien, dan weet ik dat het tijd is om naar huis te gaan.”

Moos gaat voor het eerst in zijn leven skiën. Les nemen vindt hij zonde van het geld, dus suist hij bij zijn eerste afdaling, niet geremd door enige kennis of vaardigheid, met een noodgang over de zwarte piste.
Waardoor hij een bordje ‘Lawine gevaar’ niet ziet. Als Moos, na een adembenemende afdaling, dankzij een bovenmenselijke inspanning nog net voor een vreselijk diep ravijn tot stilstand weet te komen, slaakt hij een diepe zucht van verlichting.
Dat had hij beter niet kunnen doen.
Tien tellen later ligt hij onder drie meter sneeuw. Onmiddellijk rukken de reddingswerkers uit. Zodra Moos gelokaliseerd is, steken ze een lange pijp in de sneeuw om Moos wat lucht te verschaffen. Moos ziet de pijp vlak boven zijn hoofd door de sneeuw verschijnen. “Wie is daar?” roept hij.
“Het Rode Kruis,” roept men van boven.
Waarop Moos zegt: “Maar, daar heb in Amsterdam al voor  gegeven.”

Jannes, een Drentse boer, was met zijn kudde aan de wandel in een afgelegen weide, ergens in het noorden van het land, toen er plotseling een splinternieuwe BMW stopte in een wolk van stof.
De chauffeur, een jongeman, volledig Armani gekleed, met Gucci schoenen, Ray-Ban zonnebril en Yves St-Laurent das, steekt zijn hoofd uit het raam en vraagt aan de boer:
Als ik het juiste aantal koeien van uw kudde kan noemen, krijg ik dan een koe?
Jannes kijkt naar de man, zeker weer zo’n Yuppie, en kijkt dan naar zijn kudde die vreedzaam staat te grazen.
Jannes antwoordt kalm: Ja, waarom niet?
De Yuppie parkeert zijn wagen, neemt zijn Dell minicomputer, sluit deze aan op zijn RAZR V3 mobiele telefoon, surft op Internet en bereikt een NASA-site, contacteert een GPS-satelliet om de juiste positie van de plaats te bepalen, geeft dan zijn coördinaten aan een andere NASA-satelliet die de sector opneemt op een ultrahoge resolutiefoto.
Dan bereikt de jongeman een Adobe digitale fotosite en stuurt het beeld naar een analysesite in Hamburg, Duitsland.
Enkele seconden later krijgt hij een bericht op zijn Palm Pilot, dat hem zegt dat het beeld geanalyseerd is en dat de gegevens zijn opgeslagen. Via zijn black-berry legt hij contact met een MSQSL-gegevensbank dat verbonden is met een Excel-berekeningsblad en enkele minuten later ontvangt hij het antwoord. Tenslotte drukt hij een gekleurd rapport van 150 bladzijden af met zijn HP-laser mini-printer, wendt zich naar boer Jannes en zegt :
U heeft exact 1586 koeien.
Correct. OK, je mag één van mijn koeien kiezen, zegt Jan.
Hij houdt de jonge Yuppie in het oog terwijl deze één van de dieren kiest en ziet hem geamuseerd het dier in zijn kofferbak leggen.
Dan zegt Jannes tegen de jongeman:
Zeg! Als ik je precies kan zeggen in welke sector je werkt, krijg ik dan mijn dier terug?
De jongeman denkt een ogenblik na en zegt: OK, waarom niet ?
Jij bent een lid van het Kabinet Rutte zegt Jannes.
Wow! Dat klopt, zegt de Yup, maar hoe heeft u dat kunnen raden?
Ik hoefde niet te raden zegt Jannes.
Jij bent hierheen gekomen zonder dat iemand het je heeft gevraagd, je wilt worden betaald voor het antwoord op een vraag die ik niet heb gesteld. Je hebt materiaal gebruikt dat miljoenen euro’s kost om mij te kunnen bewijzen dat je intelligenter bent dan ik en je kent niks over het werk van werklui die je je brood laten verdienen en tenslotte: Je hebt de ballen verstand van dieren! Want wat hier voor je staat zijn geen koeien maar SCHAPEN. En geef mij nu mijn hond terug!