The Flying Comets

Een foto van “de Helena’s” uit 1969. In de zomer van 1969 en 1970 heeft deze band meerdere keren opgetreden in de open lucht bij Camping “de Witte Berg” en camping “de Bronnen” in Ootmarsum. Regelmatig kwam dan de Politie (Kottink en Hesselink) uit Ootmarsum om te vragen of het iets zachter kon want er waren klachten van, zoals zij het noemden “kwakers”, mensen die de muziek te hard vonden. Als u zich nu bedenkt dat er in 1969 werd gespeeld met een Dynacord zangversterker, Eminent ll, die een vermogen had van ongeveer 80 Watt dan lag de “pijn” grens qua geluid wel heel laag.  Onlangs heeft de band “Fluitje van een cent” in de open lucht opgetreden bij camping “de Witte Berg” met een vermogen van de versterker van ca. 800 Watt. Er waren leden van “de Helena’s”bij dat optreden en wij vonden de geluidsterkte  zeer aanvaardbaar en we hebben ons prima vermaakt. Op de foto van links naar rechts: Frans van de Aa, Bennie Lenferink, Frans Heerink, Frans Schulten en Truus Braakhuis.

Op herhaling het Countrykwartet uit De Lutte. Voor bruiloften was deze onderstaand viertal beschikbaar en bij dansavonden noemde de band zich Country en werden er 2 muzikanten bij aan getrokken. Van onderstaande foto kennen we Appie Koop en Manfred Kempe. De 2 andere namen weten we niet.

Hofkapel Oatmuske in 1971 in actie tijdens de karnaval.

Zangduo bestaande uit het echtpaar Ad en Karin van Hoorn. De in Gouda geboren Ad van Hoorn neemt in 1975 solo zijn eerste single op. Het lied De Bajesklant behaalt in 1982 de gouden status. Het levert Van Hoorn een contract op bij het label van Johnny Hoes. Vanaf 1982 maakt hij platen met zangeres Karin uit Venlo waar zij deel uit maakte van de showdansgroep de Blue Girls. Ad en Karin maken tientallen singles en albums en hebben in 1988 hun grootste succes als de single En We Gaan Naar Spanje Toe 12 weken in de Nationale Hitparade staat. Het levert optredens op voor radio en televisie en in Polen, Spanje en België. Na een hartoperatie van Ad van Hoorn in 2003 doet het duo het rustiger aan. Karin van Hoorn maakt vanaf 2005 tevens deel uit van De Alpenzusjes.

Wilhelmus Jacobus (Willem) Duyn (Haarlem, 31 maart 1937 – Emmen, 4 december 2004) was een Nederlandse zanger die furore maakte als Big Mouth van het duo Mouth & MacNeal. Hij viel op door zijn forse bouw en forse beharing (hoofdhaar en baard).

In de jaren zestig was hij o.a. zanger bij de “Whiskers” en maakte hij deel uit van de tweede bezetting van de Jay-Jays, met o.a. Cees Kranenburg jr.. (drums), Hans Jansen (orgel) en Kees Vennick(sax). Zij waren de opvolgers van de Shadowband en The Jumping Jewels, de begeleidingsband van Johnny Lion. Willem Duyn was daarna ook een bekende diskjockey in een discotheek in Den Helder.

In 1971 vormde de voormalige constructiebankwerker een popduo met Maggie MacNeal. In 1972 scoorden zij een internationale hit met het door producer Hans van Hemert geschreven How do you do Het liedje bereikte in de zomer van 1972 zelfs de top 10 van de Amerikaanse hitparade. In 1974 vertegenwoordigden ze Nederland op het Eurovisiesongfestival met het lied Ik zie een ster, waarmee ze de derde plaats behaalden. In eigen land hadden ze hiermee eveneens succes en stonden ze veertien weken in de hitparade.

In datzelfde jaar werd het duo ontbonden en trad Duyn verder op met Little Eve (Ingrid Kup), met wie hij ook trouwde. Vanaf 1978 trad hij solo op als Big Mouth, later onder zijn eigen naam. In 1979 behaalde hij een hit met het autobiografische lied Willem, een cover van Darling. Willem kreeg in 1982 een vervolg met het eveneens autobiografische lied Wat een rare man. Duyn nam in 1992 tijdelijk de plaats in van Bennie Jolink, zanger van de band Normaal, toen deze zwaargewond raakte. In september van dat jaar scoorde hij met Normaal nog een bescheiden hit met “Woenderbar”. Hoewel Duyn nog vele (solo)singles uitbracht, bereikte hij nooit meer het succes dat hij boekte met Mouth & MacNeal.

Duyn was jarenlang woonachtig in Almelo en Wierden, en woonde later in het Drentse plaatsje Roswinkel. Hij kreeg op 67-jarige leeftijd thuis een hartstilstand en overleed onderweg naar een ziekenhuis. Duyn is twee keer getrouwd geweest en had zes kinderen,

Op 21 maart 2012 verscheen over Mouth & MacNeal de biografie “Duo tegen wil en dank”, geschreven door de voormalige fanclubvoorzitter Roel Smit.

 Bovenstaande gegevens komen van Wikipedia.