Gestorven

Een jongetje stapte in de bus en ging naast een man zitten die een boek aan het lezen was.
Hij zag dat de man z’n kraag achterstevoren droeg.
Het jongetje vroeg waarom zijn kraag zo vreemd zat.
De man, die priester was vertelde hem, “Ik ben een Vader”.
Het jongetje antwoordde, “Mijn vader draagt zijn kraag niet zo”.
De priester keek op van zijn boek en antwoordde,
“Ik ben de vader van velen”.
Het jongetje zei, ” Mijn vader heeft 4 zoons, 4 dochters en 2 kleinkinderen en hij draagt zijn kraag niet zo”.
De priester, die nu ongeduldig werd zei, “Ik ben de vader van honderden”, en las verder in zijn boek.

Het jongetje peinsde over dat laatste antwoord, leunde toen naar de priester en zei, “Misschien toch beter om in het vervolg een condoom te gaan gebruiken en je broek achterstevoren dragen in plaats van je kraag”.

Een pastoor, die een wandeling maakt in de vrije natuur, komt in het drijfzand terecht.

Wanneer hij ongeveer tot over zijn enkels is weggezakt, passeert er een brandweerwagen.

“Heeft u hulp nodig?” vragen de brandweerlieden.

“Nee dank u, niet nodig, “de Heer zal me bijstaan!”, antwoord de pastoor.

Wanneer hij tot zijn middel is weggezakt, passeert de brandweerwagen hem opnieuw en de brandweerlieden vragen: “Heeft u hulp nodig?”

“Nee, nee, dank u, niet nodig, de Heer zal me bijstaan!”, antwoordt de pastoor weer.

Wanneer alleen het hoofd van de pastoor nog boven het zand uitsteekt, passeert de brandweerwagen voor de derde maal.

“Heeft u nog steeds geen hulp nodig?”, vragen ze.

“Nee, nee, nee, niet nodig, de Heer zal me redden!”, antwoordt de pastoor.

Uiteindelijk verdwijnt de Pastoor helemaal in het zand!!!!

Aangekomen in het paradijs zegt hij tot God: “Ik ben echt wel naïef. Ik dacht werkelijk dat U me te hulp zou komen!”

Waarop de Heer antwoordt: “Ik heb je 3x de brandweer gestuurd. Ik zie niet in wat ik nog meer kon doen……!”

Er zit een meisje in een café nogal sip te kijken en te zuchten. Een jongen gaat naar haar toe, en vraagt wat er aan de hand is. ‘Nou,’ zegt het meisje, ‘ik zou zo graag mijn zus eens bezoeken in Zuid-Afrika, maar de bootreis is veel te duur.’ ‘O, maar dat komt goed uit,’ zegt de jongen, ‘want ik ben matroos. Ik wil je best in mijn plunjezak het schip op smokkelen.’ ‘Dat zou geweldig zijn,’ zegt het meisje, ‘maar wat moet ik daar voor doen?’ ‘Nou,’ zegt de jongen, ‘ik kom je elke avond eten brengen. En dan zou ik het fijn vinden als ik een half uurtje bij je mag komen liggen.’ ‘Dat is wel goed,’ zegt het meisje. Dus wordt het meisje het schip op gesmokkeld. Elke avond komt de matroos haar eten brengen, en blijft dan een half uurtje bij haar. Na drie weken vindt het meisje de reis wel lang gaan duren. Ze besluit maar eens naar boven te gaan. Boven gekomen ziet ze de kapitein lopen, en aan hem vraagt ze: ‘Kapitein, duurt het nog lang voordat we in Zuid-Afrika zijn?’ ‘Nogal,’ zegt de kapitein, ‘want dit is de veerboot naar Texel.’