Een varkenshouder

De 80-jarige Maria gaat naar haar bankfiliaal om geld op te nemen. Ze geeft haar bankkaart aan de bankbediende en zegt: “Ik wil graag… €10 opnemen, alstublieft.” De kassier antwoord: “Gebruik voor geldopnames onder de € 100 de geldautomaat”. “Mag ik weten waarom? Ik ken die machines niet”. zegt Maria. De kassier reageert door haar bankkaart terug te geven: “Dit zijn de instructies, mevrouw. Alsjeblieft, probeer de automaat, er wachten nog mensen achter je!! Ga alsjeblieft verder als je niets anders te vragen hebt”! Maria zwijgt een paar seconden, denkt na en geeft dan de kaart terug aan de kassier en zegt: “Alsjeblieft, ik wil graag al het geld van mijn rekening opnemen!”. De kassier is verrast als hij het saldo van de oude  dame controleert en antwoord haar: “U heeft € 50.000 op uw rekening staan en de bank heeft dit bedrag op dit moment niet. Kun je morgen terugkomen?”. Koud vraagt de”. oude dame:  “Hoeveel kan ik ter plaatse opnemen”? De kassier antwoordde : “Elk bedrag tot 3000 euro”. “Nou, geef me nu alsjeblieft 3000 euro”, zei de oude dame. De kassier loopt boos terug de kast in, haalt pakken van €20 en €10 tevoorschijn en besteedt de volgende 10 minuten aan het tellen van de € 3.000. Hij geeft deze aan de oude dame en vraagt haar: “Kan ik vandaag nog iets voor je doen?” Stilletjes stopt de oude dame 10 euro in haar portemonnee en zegt: “Ja, ik wil dat je die € 2.990 op mijn rekening gaat storten ?”

De drie directeurs van Grolsch, Heineken en Othmar Bier nemen op een ochtend om 10 over 7 de trein naar een Beurs in Amsterdam. Op een zeker moment is er een vertraging en ze besluiten samen iets te gaan drinken. Ze stappen een café binnen waar ze meer dan 120 verschillende bieren hebben.

De directeur van Grolsch roept : “Kastelein, drie Grolsch alstublieft.”

Nadat hun glas leeg is, roept de directeur van Heineken: “Hallo, barman, kan jij ons nog effe drie Heinekens serveren alsjeblief.”

Nadat deze op zijn, is het de beurt aan de directeur van Othmar Bier: “Kastelein, drie Heineken alstublieft!”

De directeurs van Grolsch en Heineken schrikken, en kijken elkaar verwonderd aan.

Plots zegt de directeur van Heineken: “Man, hoe kan dat nu? Je bent directeur van Othmar Bier en je bestelt drie Heineken?”

“Wel, ja,” zegt de directeur van Othmar Bier, op zijn uurwerk kijkend, “het is nog wat vroeg om bier te drinken!”

Een man komt bij de dokter en zegt last te hebben van ongelooflijk stinkende winden daarop antwoord de dokter ik kan u pilletjes voorschrijven die een geur afgeven u kunt zelfs kiezen parkgeur zeegeur of rozengeur ok zegt de man laat ik ze allemaal uitproberen een paar dagen later zit de man op zijn werk als plots de baas binnenkomt en roept

… doe dat raam eens open want het riekt hier precies of er iemand in het parkje aan de zee tussen de rozen gekakt heeft

Een koppel was al enkele dagen aan het kibbelen over de aankoop van een nieuwe wagen.

Hij wilde een stoere jeep, maar zij wilde een snel, klein sportautootje.
En alles wat zij leuk vond was totaal boven hun budget.

“Luister,” zei ze, “Ik wil iets dat van 0 naar 100 gaat in een 5 seconden of minder. En het is binnenkort Valentijn, dus je zou me kunnen verrassen.”

Op 14 februari, met Valentijn, kreeg ze een splinternieuwe weegschaal!

Een echtpaar was boodschappen aan het doen en de hele stad was vol met winkelende mensen. Lopend door het winkelcentrum en kijkend naar de etalages blikte de vrouw ineens verwonderd opzij om te ontdekken dat ze haar man nergens meer zag. Ze wist dat ze nog veel te doen hadden en werd erg kwaad. Ze rommelde in haar handtas om haar mobieltje te zoeken, toen ze het gevonden had belde ze haar man en vroeg hem waar hij toch gebleven was. Haar man antwoordde kalm: “Liefste, herinner jij je die juwelierszaak nog waar we 5 jaar geleden waren en waar je helemaal verliefd werd op die diamanten halsketting die we toen helaas niet konden betalen, ik vertelde je toen ook dat ik hem eens op een dag voor je zou kopen”. De ogen van de vrouw vulden zich met tranen, ze begon zacht te huilen en terwijl ze een snik probeerde te onderdrukken fluisterde ze: “Ja, die juwelierszaak herinner ik me zeker nog”.

“Wel”, zei hij, “ik zit in ‘t café er naast !”