Jet Set

The Buffoons zijn ontstaan in 1966 uit The White Rockets. De oorspronkelijke leden waren:

• Hilco ter Heide (zang, compositie)
• Gerard van Tongeren (zang, gitaar)
• Ely van Tongeren (sologitaar, zang)
• Maarten Assink (drums, zang)
• Bob Luiten (basgitaar, zang)
• Benny de Groot (toetsen, zang)

De eerste single uit 1967 Tomorrow is another day/My world fell down (twee nummers van de Engelse The Ivy League) haalde een 8e plaats in de hitparade.

Het jaar 1968 was een topjaar voor de band: It’s the end werd nummer 4 in de hitlijsten en ook de singles Sister Theresa’s East River Orphanage, Lovely Loretta, en Goodbye my love haalden de Veronica Top 40 en de Parool Top 20. De eerste LP Lookin’ Ahead verkocht goed. In 1969 leek het tij te keren. De groep kwam nog wel in de publiciteit door een bezoek aan John Lennon tijdens diens bed-in met Yoko Ono in het Hilton Hotel in Amsterdam, maar de singles van The Buffoons haalden de hitlijsten niet meer.

De Groot werd vervangen door Jack van Rossum (o.a. voormalig lid van de indorock-groep The Crazy Rockers). Binnen een jaar werden ook Assink en Luiten vervangen. De nieuwe drummer was Boy Brostowsky (ook voormalig lid van The Crazy Rockers) en gitarist Don Biesbroek (die in Pee White & The Magic Strangers had gespeeld) verving Ely van Tongeren die nu basgitarist werd.

In 1973 had de band een grote hit met My girl Donna van Ritchie Valens (nummer 3 in de Top 40 en nummer 4 in de Daverende 30). Ook de twee volgende singles Arizona en Let it be me kwamen in de Top 20. Daarna scoren The Buffoons geen hits meer.

Tijdens een Europese tour van The Beach Boys werd voorgesteld dat The Buffoons voor het voorprogramma zouden zorgen. Dat ging niet door toen men van oordeel was dat The Buffoons het repertoire van The Beach Boys beter zongen dan The Beach Boys zelf.

Na het succes

In 1979 werd de band opgeheven. Hilco ter Heide stort zich op zijn studie Engels en de overige leden begonnen andere muzikale projecten.

In 1990 besloten de gebroeders Van Tongeren met Henk Bruinewoud en Joop Walkot een band te beginnen onder de naam The New Buffoons. Deze naam werd later gewijzigd in The Buffoons. In 1994 werd Joop Walkot vervangen door Toon Oude Bos. In 1998 sloot Koos Wiekenkamp zich aan bij de band. Toen binnen korte tijd Gerard van Tongeren een hersenbloeding kreeg (2003) en Ely van Tongeren een hartinfarct (2004) leek het einde van de band nabij. Gerard beëindigde zijn muzikale loopbaan, maar Ely besloot in 2006 de draad weer op te pakken. Oud-leden Jack van Rossum, Boy Brostowsky en Don Biesbroek sloten zich bij hem aan. De nieuwe bezetting werd gecompleteerd door Henk Hager (Diesel) en Fokke Openty (uit de Rotterdamse band The Free).

Nadat Jack van Rossum in 2007 de band verliet besloot Ely van Tongeren The Buffoons definitief op te heffen. Er bleef ondertussen wel een band in Twente e.o. optreden onder de naam The Buffoons, maar hierin speelde geen enkel oorspronkelijk Buffoon-lid. Eind 2008 deed Ely van Tongeren met de originele leden Maarten Assink en Hilco ter Heide, aangevuld met Bo Moelker een eenmalig optreden tijdens de openingsweken van het Nationaal Muziekkwartier in Enschede.

In de zomer van 2015 kondigden The Buffoons op hun website aan dat ze op 25 oktober 2015 zouden optreden tijdens Twente Rock met de bezetting Hilco ter Heide, Ely van Tongeren, Maarten Assink, Don Biesbroek en Skip van Rooij, dezelfde formatie als op de single Silver Queen uit 1975, maar zonder Gerard van Tongeren, die na zijn hersenbloeding niet meer kon zingen. Medio september werd aangekondigd dat het optreden door ziekte niet kon doorgaan.

Voor meer informatie over The Buffoons  kijk dan op www.wikipedia.org/wiki/The_Buffoons

Alle informatie over onderstaand duo kunt u hieronder lezen. 

Het Trio de Vrijbuiters vandaag op de voorgrond van deze site.

De Vrijbuiters was een Nederlandse band die bestond uit drummer/zanger Kees Verkaik (Lekkerkerk 7 mei 1949) , accordeonist/zanger Leo Mudde (Gouda 16 januari 1949 – en overleed aldaar, 5 april 2010) en bassist Frans Kieboom.

Begin 1983 richtten ze samen met Frans Kieboom het orkest op. Het trio bereikte na vele Tipparade noteringen in 1990 de Nederlandse Top 40 met de singles Rode rozen gaf jij aan mij en Lieveling heb jij me niet meer nodig. In september 2004 overleed Frans Kieboom. De andere twee gingen gewoon door onder de naam De Vrijbuiters en worden veelvuldig gevraagd voor het opluisteren van feesten en partijen. Op 5 april 2010 overleed Leo Mudde aan een hartstilstand.

Het Maxium Combo deze week in de schijnwerpers. Deze band Speelde eind jaren 60 en de jaren 70 veel op bruiloften en partijen en verzorgde ook jarenlang  de dansavonden bij Royal en de Waarbeek in Hengelo. De bezetting bestond uit vlnr: Albert de Jong, Zang en Saxofoon; Jan Steinman, Drums en Zang; Henk Spiele, Orgel en Zang; Fons Visser, Basgitaar en Zang; en van de trombonist en saxofonist is ons helaas de naam ontschoten. Mocht iemand ons dit kunnen melden dan houden wij ons aanbevolen. 

Doris Inge Wegener , beter bekend als Manuela, geboren op18 augustus 1943 en stierf op 13 februari 2001, is een zeer populaire Duitse schlagerzanger in de jaren ’60 in de Bondsrepubliek Duitsland .

Doris Wegener groeide op in een acht-persoons huishouden in Berlijn. Na afsluiting van de lagere school kreeg ze een baan bij AEG als soldeerder. In het begin van de jaren ’60 werd ze als zangeres ontdekt in een café in de Berlijnse wijk Wedding door muziekmanager Peter Meisel, een van de oprichters van Hansa Musik Produktion, samen met de componist Christian Bruhn. Ze nam twee titels op: Morgen wird meine Hochzeit sein en Drei weiße Rosen, die echter nooit uitgebracht werden. Niet lang daarna won ze een wedstrijd van het platenlabel Ariola met haar eerste single Hula-Serenade/Candy, waarvan 6000 exemplaren werden verkocht. Bij het label Polydor had ze meer succes als leadzangeres bij de eerste Duitse meidenband Tahiti Tamoures met Charlotte Marian en Monika Grimm met het nummer Wini-Wini (1963). In de jaren 70 raakte ze in de vergetelheid.

Ze woonde een jaar teruggetrokken in het Limburgse Linne en in het Belgische Welkenraedt. Manuela stierf in de leeftijd van 57 jaar aan de gevolgen van strottenhoofdkanker. Ze werd bijgezet in het familiegraf van haar broer Klaus Dittmer op het Martin-Luther kerkhof in Berlijn-Tegel.

Bron: Wikipedia