Een vrouw belt naar een verzekeringmaatschappij en vraagt: ‘Stel ik sluit een levensverzekering van een half miljoen af op mijn man en hij overlijdt de volgende dag, wat krijg ik dan?’ De medewerker antwoordt: ‘Mevrouw, dan krijgt u waarschijnlijk vijftien tot twintig jaar.’
Een zatlap loopt ‘s nachts over straat en belt om 4 uur ‘s morgens aan bij mensen. De man des huizes staat woedend op en vraagt: “Wat is dat hier, wat scheelt er?” De zatlap: “Kom me duwen! Je moet me komen duwen!” Razend zegt de bewoner: “Ik ken je niet eens, het is 4 uur in de morgen, en jij vraagt me om je te komen duwen. Bol het af jong…” Terug in de slaapkamer, legt hij zich terug in bed, maar zijn vrouw speelt hem de les: “Nu heb je toch overdreven. Het is jou toch ook al overkomen dat je in panne staat met de wagen. Je had die sukkelaar toch wel even kunnen helpen duwen.” Man: “Ja, maar die kerel was strontzat.” Vrouw: “Reden te meer om hem te helpen, het gaat hem nooit alleen lukken. Nee, zo ken ik je helemaal niet, ik ben zeer teleurgesteld in je.” Haar man, helemaal ontdaan, kleedt zich toch maar weer aan en gaat naar beneden. ! Hij opent de deur en roept: “He kerel, ik kom je duwen, waar zit je?”
Zatlap: “Hier in de tuin, op de schommel”
Een man en zijn vrouw hadden wat probleempjes en besloten elkaar dood te zwijgen.
Plotseling realiseerde de man dat hij zijn vrouw de volgende dag nodig had om hem om 5.00 uur wakker te maken voor een vroege zakenvlucht. Hij wilde echter niet de eerste zijn die de stilte zou doorbreken (en dus zou verliezen). Hij schreef daarom op een stukje papier: “Maak me alsjeblieft om 5.00 uur wakker”. Hij legde het papiertje op een plek waarvan hij zeker wist dat zijn vrouw het zou vinden. De volgende ochtend werd de man wakker en kwam tot de ontdekking dat het al 9.00 uur was en dat hij dus zijn vlucht gemist had. Hij was woedend en stond op het punt om op zoek te gaan naar zijn vrouw om er achter te komen waarom ze hem niet had gewekt. Ineens zag hij een papiertje bij het bed liggen.
Daarop stond: “Het is 5.00 uur. Wakker worden.”
Komt een man boven bij de poort van de hemel. Petrus en Jezus staan op wacht en zeggen tegen de man:”Het is momenteel een beetje druk binnen, dus we hebben vandaag de nieuwe regel ingevoerd en dat houdt in dat je alleen naar binnen mag als je echt op een absolute klote dag gestorven bent. Zo niet, dan moet je helaas naar de ‘kelder’ bij Juri en El Diablo”. Dus die man zegt:”Nou dat moet geen probleem zijn, luister: Ik dacht vandaag halverwege mijn werkdag, laat ik m’n vrouw es verrassen en een middagje vrij nemen. Ik kom dus thuis en woon 2 hoog. Wat denk je?! Vind ik m’n vrouw poedeltje naakt op bed met de dekens nog stomend..! Ze kijkt me verschrikt aan en ik voel de bui al hangen natuurlijk. Dus ik zoek de hufter die zojuist nog bij m’n vrouw lag, he?! Overal gekeken, maar ik kon ‘m nergens vinden. Niet in de douche, keuken, slaapkamer, woonkamer… Nergens! Ik loop terug naar m’n vrouw en wilde haar bijna de laan uit sturen en toen ving ik in m’n ooghoeken iets op. Ik zag op de vensterbank 8 vingertopjes. Die hufter hing dus uit het raam, he?! We hebben nog van die ouderwetse schuiframen die omhoog open en dicht gaan. Ik ren er naartoe en woedend schreeuw ik “Ha!!” terwijl ik hard het raam herhaaldelijk op z’n vingertoppen laat vallen. Uiteindelijk valt die vent dus 2 verdiepingen naar beneden. Ik steek mijn hoofd uit het raam en kijk naar beneden, en wat denk je? Hij leeft nog!!! Dus ik ren gelijk naar de keuken, trek de koelkast los van de muur, sleep deze met veel moeite naar het raamkozijn en gooi dat ding boven op die gast. Ik dacht opgeruimd staat netjes, maar op dat moment kreeg ik een hartstilstand en nu sta ik hier..” Petrus en Jezus knikken tegelijk ja en openen de poort voor de beste man. De volgende man komt bij de poorten van de hemel en aan hem wordt hetzelfde verhaal verteld over de toegangsregel. Vervolgens antwoord de man: “Een klote dag? een klote dag? Ik ben verdomme gewoon aan het werk en ik word vermoord door een idioot! Luister, ik ben glazenwasser en net zoals altijd sta ik op een ladder, klaar om te beginnen op de derde verdieping van zo’n grachtenpandje. Omdat mijn spons dus droog was waaide dat ding een stukje buiten mijn bereik. Nou probeerde ik dus dat ding te pakken door iets verder naar links te reiken dan verantwoord. Ik donderde uiteindelijk toch naar beneden, maar godzijdank kon ik me nog net vastpakken aan zo’n vensterbankje op de tweede verdieping.. Ik dankte op dat moment God op m’n knieën echt waar. Wat denk je?! KOMT ER ZO’N GESTOORDE UIT HET RAAM ZETTEN EN DIE RAMT 5, 6, 7 KEER DAT RAAM OP M’N FIKKEN!!!.. Uiteindelijk hield ik het niet meer en viel ik naar beneden. Dat overleefde ik, gelukkig. Blijkbaar had ik twee engeltjes op m’n schouder zitten. Ik kom langzaam weer een beetje bij en heb veel pijn. Ik kijk om hoog en… KOMT ER EEN KOELKAST OP ME AF VAN BOVEN!! En toen was ik hier..” Ook deze beste man lieten Petrus en Jezus maar naar binnen, want dit was wel heel klote. Vervolgens komt de derde man bij de poort en hij vertelt over zijn dag: “Wat mij nou gebeurde net…. Zit ik in een koelkast…..”
De baas van een uitgeverij zoekt iemand die 500 bijbels wilt verkopen. Omdat een stotterende man de enige is die zich aangemeld heeft, krijgt hij het baantje. Tot grote verbazing van de baas verkoopt hij de volgende dag in een keer alle bijbels! Dus hij vraagt aan de stotteraar:”Hoe heb je nou zoveel biijbels in een dag kunnen verkopen?” Zegt de stotteraar:”Nnou, iikkk zzzzzzei ttegen ddde mmmensen: wwwwilt uu ddirect eeen bbijbel kkkopen of zzzal ikk hhhemm eeerst vvvvoorlezen?
Een jaar of tien geleden nam ik in de luchthaven van Buenos Aeres een vliegtuig richting Frankrijk. De kapitein nam de micro en zei : “Ik verwelkom iedereen aan boord voor de vlucht naar de luchthaven Charles De Gaulle in Parijs. De vlucht zal verlopen zonder incidenten en ik raad de passagiers aan om na de film even de ogen te sluiten om…..” Plots werd de verbinding enkele seconden verbroken en dan hoorden we een verschrikkelijke gil en de kapitein die riep : “Oei oei oei !!!! Oh mijn God ! ” Daarna was alles stil. Ik en de andere passagiers bekeken elkaar angstig. De hostesses liepen heen en weer. Nochtans bleef het vliegtuig op dezelfde hoogte. Plots hoorden we gekraak in de micro en we hoorden terug de kapitein. “Dames en Heren, mijn oprechte verontschuldigingen. Maar een hostess heeft een tas kokende koffie op mijn schoot laten vallen. Je moest de voorkant van mijn broek eens zien !”
“Dat is niks !”, schreeuwde ik terug , “Je moet die van mij langs achter eens zien !!!”