De Regento Stars

Bruno Siegfried Majcherek (Heerlen, 3 januari 1936) is een volkszanger van Poolse afkomst (zijn ouders waren Pools), die opgegroeid is in Heerlen. Sinds 1952 treedt hij regelmatig op, met name in Zuid-Limburg. Hij treedt meestal op met zijn eigen orkest: Bruno Majcherek und die Regento Stars.

Omdat Otto de trompettist een trompet heeft van het merk Regento besluiten ze zich Regento Stars te noemen en om de optredens nog wat spannender te maken worden er sensuele Poolse en Duitse tango’s ingestudeerd. Deze waren in de jaren twintig en dertig zeer populair in het nachtleven van Berlijn, Wenen, Boedapest en Warschau, maar werden door de warren van de oorlog en zijn gevolgen in vergetelheid geraakt. Er wordt ook geëxperimenteerd met wat dubbelzinnig teksten om het enge lichaamscontact van het tangodansen nog wat spannender te maken en behalve muziek ook grappen naar het publiek over te brengen. De zuid Limburg pastoors en andere katholieke geestelijken vinden het onzedig, waarschuwen hun parochie er voor in de preek of spreken zelf de orkestleden er op aan. De orkestleden kennen door hun migranten afkomst en de de oorlog de hypocrisie van de katholieke kerk en laten zich niet intimideren. Bovendien vindt de uitgaande jeugd hun muziek fantastisch spannend en de mening van het publiek is dan ook doorslaggevend om er mee door te gaan. Een platenvertegenwoordiger uit Amsterdam die tijdens een optreden komt luisteren, verstaat weliswaar niets van wat er gezongen wordt maar merkt aan de reactie van het publiek dat de muziek bijzonder is en regelt snel een platencontract met de Amsterdamse Tivoli platenmaatschappij. In een geïmproviseerde platenstudio worden de liedjes Laila (tango) en Lugano (langzame wals) opgenomen in het Nederlands, maar omdat het Limburgs accent moeilijk verstaanbaar is wordt er ook een versie in het Duits opgenomen en dit wordt eerst een groot succes in Zuid Limburg, waar men het orkest kent van vele optredens. Later dringt het succes ook door tot alle uithoeken van Nederland.

Wilt u meer weten over de Regento stars kijk dan op www.brunomajcherek.nl/

De Regento Stars (uit Limburg 1966)

Similar Posts

  • Anneke Grönloh

    Deze week lazen we een artikel dat Anneke Grönloh op 74 jarige leeftijd nog steeds optreed. Tijdens het optreden maakt ze gebruik van een zuurstof fles omdat ze een long ziekte heeft.

    Onderstaande informatie kunt u vinden op www.wikipedia/annekegronloh

    Anneke Grönloh werd in Tondano, Noord-Celebes, Nederlands-Indië geboren op 7 juni 1942 en bracht haar eerste levensjaren in het door de Japanners bezette Nederlands-Indië door in een jappenkamp. Haar vader, een Nederlandse officier, was al voor haar geboorte geïnterneerd. Pas na de bevrijding werd het gezin herenigd.

    Na de oorlog vertrok het gezin Grönloh met de Willem Ruys naar Nederland, waar het opgevangen werd in het Noord-Brabantse Grave. Anneke groeide op in Eindhoven. Op het Gemeentelijk Lyceum leerde Anneke Grönloh Peter Koelewijn kennen en trad zij samen met hem en zijn band Peter en zijn Rockets op tijdens feestjes. Daarnaast verzorgde ze in Nederland en België al optredens met onder meer het orkest van Jos de Mol en The Skyliners, waar ze voornamelijk Amerikaanse hits, jazz en rock-‘n-roll zong. Onder de naam “Yokotjang” trad ze ook op als zangeres/danseres met oosterse liedjes. Yokotjang betekent in het Japans klein zusje , zo werd Anneke in het jappenkamp tijdens de oorlog genoemd.

    Op 19 december 1959 wint Anneke het “Cabaret der onbekenden”, een destijds zeer beroemde talentenjacht. De finale wordt op tv uitgezonden en de hoofdprijs is een platencontract. Haar winnende lied “ma, he’s making eyes at me” wordt later een grote hit voor haar in het buitenland. Ze neemt een Nederlandse versie ervan op onder de titel “ma, hij wil zo graag een zoen”. De opname wordt een hit in Nederland. Op deze plaat wordt ze begeleid door Peter en zijn Rockets, met wie ze in de periode 1960/1962 veel optredens in het land verzorgt.

    Anneke komt onder contract bij platenfirma Phonogram van Philips; het huidige Universal Music. Haar eerste singel is een Maleis liedje met de titel “Asmara”. In Nederland doet het nummer weinig, maar in Singapore, Maleisië en Indonesië wordt het een grote hit.Een nummer 1 hit en gouden plaat in het verre oosten zijn het resultaat. Eind 1960 vertrekt ze op haar eerste concerttournee naar Singapore en Maleisië. Voor de Nederlandse markt worden tienerliedjes als “Maar Charly stuurde me bloemen” opgenomen, waarmee haar populariteit groeit. De song “Trui, trui, slobbertrui” is de eerste echte hit in eigen land in 1961.

    1962 is een zeer succesvol jaar voor Anneke Grönloh. De in 1961 opgenomen Indische liedjes “Boeroeng kaka” en “Nina Bobo” worden grote hits in het verre oosten. Beide nummers staan maandenlang op nummer 1 in Singapore en Maleisië en leiden wederom tot gouden platen. De populariteit in die streken is enorm. Tijdens een tournee in in januari 1962 treedt Anneke op in stadions en grote concertzalen in onder andere Singapore, Ipoh, Malakka en Penang. Ze onderneemt deze tournee samen met The Blue Diamonds, die in die streken ook erg populair zijn door hun hit “Ramona”. “Nina Bobo” scoort ook in Japan en wordt uiteindelijk Anneke’s grootste internationale hit. Ondertussen heeft Anneke ook een aantal platen opgenomen in het jazzgenre, haar favoriete muziekstijl, met onder andere The Dutch Swing College Band en de Rivertown Dizieland Band. In juli 1962 neemt ze samen met onder andere Mieke Telkamp en Milly Scott deel aan het Knokke Festival; een destijds zeer prestigieus songfestival in België. Daar zingt ze voor het eerst haar nieuwe single “Brandend Zand”. Het nummer komt vanuit het niets binnen op nummer 1 en blijft daar 3 maanden staan, totdat het van die plek verdreven wordt door Anneke’s nieuwe plaat “Paradiso”, die maar liefst 14 weken op nummer 1 staat. Meer dan een half jaar staat de zangeres dus onafgebroken op nummer 1. In de wekelijkse hitlijst van Platennieuws staat Brandend zand 2 weken op de eerste plaats. Vanaf 24 november 1962 staat Paradiso maar liefst 16 weken aaneensluitend op nummer één. Dit record aantal weken is nog steeds niet verbroken[1]. Voor zowel Brandend Zand als Paradiso krijgt ze eerst gouden en daarna platina platen. Als Anneke Grönloh eind november opnieuw voor een tournee naar het verre oosten vertrekt is ze uitgegroeid tot Nederlands eerste en grootste tienerster/popidool.

    Op 31 augustus 1964 trouwde zij met de Veronica-diskjockey Wim-Jaap van der Laan. Hij overleed in 2004.

    Anneke Grönloh 1a

  • De Helena’s

    Op zaterdag 25-11-2017 hebben we de afsluiting gevierd van ons 50 jarig jubileum met een daverend feest bij Gasterij Oatmössche in Ootmarsum. wij zijn erg blij dat vanaf die avond Jorien Snijders -Altena snijders is toegetreden tot de band. In 1967 zijn we begonnen met een zangeres en nu hebben we dat ook weer. Het was een fantastische avond waar de dames van de band leden weer hebben opgetreden met het door hun gemaakte nummer “De Helena’s een super band” Ook draaide continue de film die is gemaakt tijdens de reis naar Tirol in Juni dit jaar. Een van de deelnemers aan de reis Bennie Oude Meijers had een speciale tekst gemaakt op de melodie van Sierra Madré. Zonder een repetitie vooraf zong hij dit nummer samen met de band live en hij deed dat zeer goed.

    De Helena’s blijven muziek maken zolang het ons is gegeven en hopen nog vaak, met vele gezellige mensen, een avond met muziek te mogen verzorgen. 

  • Rossa Nova

    Rossa Nova uit Roosendaal op de voorgrond deze week. Deze zang en dans groep is al in 1975 opgericht. De zanger is Bert van Drunen. We hebben hierbij een plaatje uitgezocht van Rossa Nova uit 1976 genaamd Brigitte Bardot

  • De Helena’s

    Op 26 juni hebben we opgetreden  bij de kanaalbrug in Fleringen en naar aanleiding daarvan kregen wij onderstaande mail van een echtpaar uit Brabant. De man is een zeer goede gitarist die zijn sporen in de muziek ruimschoots verdient heeft.

    Hallo orkest leden en organisatie.

    Even toch een terugblik op zondag 26 Juni in Fleringen.

    Via jullie site wisten van het optreden en zoals jullie beschreven hadden hielden wij de kanaal brug goed in onze gedachten en ik zei tegen mijn vrouw, als we daar over zijn moeten we goed opletten want dan zijn we er bijna. Amper de brug over zei ze, hier rechts volgens mij want ik hoor muziek. Inderdaad, we konden een orkest horen spelen. Uitgestapt wisten wij niet wat we aan zouden treffen aangezien het feest aan huis was. Wij dachten, een privé of buurtfeest, we wisten ook niet. Wij naar binnen en zagen gelijk dat we goed waren want we zagen jullie muzikanten gelijk staan. Ook niemand die ons aankeek met de gedachte; “vreemde eenden in de bijt “. Wij schoven netjes aan tegen de muur en gingen daarna een consumptie bestellen. Waar koop ik die munten? Maar al gauw werd duidelijk, geen munten en niet pinnen maar gewoon ouderwets afrekenen. Is altijd mijn ding geweest, gewoon betalen dan kun je de hard werkende mensen nog eens een fooitje toe stoppen. De prijs was ook uit de jaren 1960 dus lekker zat (dronken) worden als je niet hoeft te rijden. Wij hebben het bij limonade gehouden. Heerlijk om gewoon te kunnen praten terwijl de muziek doorspeelt. Zalig, dat mis je tegenwoordig deze gezelligheid. Ook de mensen allemaal even aardig alsof we thuis waren. We vonden dat jullie een leuk repertoire hadden en dat de mensen goed meededen. Zelfs de jongeren! Dit gebeurt hier in Brabant niet meer. Je bent ooit bang om naar een festival te gaan betreffende de loeiharde muziek waar je onmogelijk kunt praten.

    We hebben met veel mensen kennis gemaakt die vroegen waar wij vandaan kwamen. Kortom, we voelden ons thuis. Volgens mij hebben Twentenaren wel iets gemeen met Brabant want we konden ze verrekt goed verstaan met huus en thuus.

    Dit even in het kort betreffende onze beleving in Fleringen.

    De complimenten aan de organisatie, perfect.

  • Frank & Mirella

    Frank & Mirella is een Brabants duo dat Nederlandstalige muziek ten gehore brengt, bestaande uit Frank Mortiers en in de loop der jaren vier verschillende Mirella’s.

    Frank Mortiers begint als drummer in een skiffle-groepje. Toch verkiest hij een zangcarrière. In 1971 wordt hij ontdekt door Jack Jersey en vormt hij samen met Mirella Jacobs het duo François & Mirella. Ze zingen Engelstalig, maar op advies van Jersey gaan ze Nederlandstalig zingen. Vanaf 1973 komt er succes met nummers als “Cher Ami” en “Verliefd, Verloofd, Getrouwd”. In 1981 verlaat Mirella Jacobs het duo en wordt Marjan Kampen (van het voormalige duo Cees & Marjan) op verzoek van het platenlabel de nieuwe “Mirella” .

    In 1981 bereikt het nummer “De verzonken stad”, een nog in de oude bezetting opgenomen cover van “Die Versunkene Stadt” van het Duitse duo Adam & Eve uit 1978, een vierde plaats in de Top 40 en een derde plaats in de Nationale Hitparade en wordt daarmee hun grootste hit. Het nieuwe duo is succesvol en in de jaren tachtig scoort Frank met Marjan nog vijf top 40-hits en veertien hits in de Nationale Hitparade. In de periode 1985 tot en met 1993 is Peter Koelewijn hun manager en producer. In 1996 stapt Marjan uit Frank & Mirella en begint ze onder de naam Marjan Berger een solocarrière. Een nieuwe, inmiddels derde, Mirella wordt gevonden in Karin Goverde. Van 2008 tot 2013 maakt de zangeres uit de begin periode, Mirella Jacobs, op voorstel van Chiel Montagne weer deel uit van het duo. In 2013 besluit Frank Mortiers de samenwerking met haar te verbreken en wordt Mirella vervangen door Francis van den Berg en in deze samenstelling bestaat het duo nog steeds.

    Informatie bron Wikipedia

Geef een reactie

Your email address will not be published. Required fields are marked *