Waar ben ik mee bezig?

Een priester, die zijn dood voelt naderen, in een ziekenhuis … vraagt ​​de dokter om een ​​bankier en een politicus te bellen. ​Binnen enkele minuten verschenen de twee. ​De priester vroeg hen aan weerszijden van het bed te gaan zitten, hij hield hun handen vast en zweeg. ​De bankier en de politicus waren zo ontroerd en voelden zich tegelijkertijd heel belangrijk om vlak voor zijn dood door een priester te worden ontboden. ​Uit angst vroeg de politicus: ‘Maar mijn vader, waarom heb je ons gevraagd hier aan jouw zijde te komen?’ ​De priester verzamelde al zijn krachten en zei: ​”Jezus stierf tussen twee dieven …… ik zou op dezelfde manier willen sterven !!”

Een gek is ontslagen uit het gekkenhuis en gaat bij zijn broer op bezoek. De broer is ook niet helemaal honderd procent. De gek is nog geen kwartier bij zijn broer of hij staat al op de tafel te roepen “Ik ben een lamp, ik ben een lamp!”. Zijn broer belt naar het gekkenhuis en klaagt “Mooie boel is dat, mijn broer is nog geen kwartier binnen en hij staat al op de tafel te roepen dat hij een lamp is”. – “Stuur hem maar weer terug” zegt de telefoniste van het gekkenhuis. De broer reageert “Ja daag, dan heb ik geen licht meer!”

Toen een 18 jarige jongen met een Porsche sportwagen thuiskwam stonden zijn ouders perplex. “Hoe kom je aan die dure auto ?” Op rustige toon antwoordde hij: “Ik heb hem vandaag gekocht.” “Voor hoeveel ?” wilden zijn ouders weten. We weten best wat een Porsche kost”. “Zei de jongen: “Deze heeft 15 Euro gekost.” “Wie verkoopt nou zo’n auto voor 15 Euro,” riepen zijn ouders in koor. “Een dame hier uit de straat, zij woont hier pas. Zij zag me op de fiets langs rijden en vroeg me of ik voor 15 Euro haar Porsche wilde kopen !”Is dat wel zuivere koffie,” stamelde de moeder “Wie weet wat ons nog meer te wachten staat en wat haar volgende zet is ?” “John, ga direct naar haar toe en zoek uit wat er aan de hand is.” De vader van de jongen ging naar het huis van de betreffende dame. Ze was op haar gemak petunia’s aan het planten in de tuin. Hij stelde zichzelf voor als de vader van de jongen aan wie zij een Porsche voor 15 Euro had verkocht en vroeg waarom zij dat gedaan had ?”Ach ,” zei ze, “Vanmorgen belde mijn man mij op. Ik dacht dat hij op zakenreis was, maar door een tip van een vriend vernam ik dat hij voorgoed met zijn secretaresse er vandoor was naar Hawaï.” “Hij vertelde dat hij blut was en vroeg me om de Porsche te verkopen en het geld daarvan naar hem over te maken. Dat heb ik dus gedaan.”

Een muntstukje van 20 cent sterft en gaat naar de hemel. Daar aangekomen verbaast ze zich over de feestelijke ontvangst die haar te beurt valt. Alle engelen en Sint-Pieter begroeten haar met een hartelijke handdruk en drie dikke kussen en ze krijgt de beste plaats op de mooiste VIP-wolk. Ze krijgt daarbovenop ook nog eens twee persoonlijke butlers die haar bedienen als een koningin, en haar op haar wenken bedienen. Weinig later sterft een biljet van 500 euro en komt ook aan in de hemel. Maar het onthaal is duidelijk veel minder warm. Een van de engelen kijkt even op van zijn schrijfwerk en wijst dan het biljet van 500 koeltjes een plaats op een klein oncomfortabel grijs wolkje. Iedereen laat hem links liggen en niemand spreekt tegen hem. En dat terwijl iedereen zich de benen van onder het lijf loopt voor het muntje van 20 cent. Na een tijdje stelt het 500 euro-biljet toch de vraag aan Sint-Pieter: “Sint-Pieter, hoe komt het dat het stuk van 20 cent een vorstelijke behandeling krijgt en ik, het biljet van 500 euro, zo stiefmoederlijk behandeld word?” Sint-Pieter antwoordt droogjes :”Tja… we hebben U ook niet vaak gezien tijdens de mis.”

Er komt een man een supermarkt binnen, loopt naar de afdeling dierenvoeding, pakt twee blikken hondenvoer en loopt vervolgens naar de kassa. Vraagt de kassière: “Meneer heeft u een hond?” Hierop antwoordt de man: “Ja, natuurlijk heb ik een hond, anders had ik die twee blikken toch ook niet nodig?” Zegt de kassière: “Het spijt me meneer, maar vanaf deze week mag ik niemand meer dierenvoeding meegeven tenzij ik zelf kan zien dat de persoon een huisdier heeft… U zult de hond dus moeten meenemen…”

De man vloekt een paar keer vanwege deze absurde nieuwe regeling, smijt de twee blikken op de grond en loopt kwaad weg.

De volgende dag is hij weer terug, loopt naar de afdeling dierenvoeding, pakt twee blikken kattenvoer en gaat naar de kassa.

Vraagt die kassière: “Meneer, heeft u een kat?” Waarop de man, zichtbaar geïrriteerd, antwoordt: “Ja natuurlijk heb ik een kat, ik kom deze blikken toch niet voor mezelf halen?”

De kassière: “Meneer, dit vind ik nou niet slim van u.

U was hier gisteren ook, dus had u kunnen weten dat ik u geen dierenvoed….”

De kassière is nog niet uitgesproken of de man is de winkel al luid vloekend en tierend uitgelopen… De blikken bij de kassière achterlatend.

De dag daarop komt de man met een bruine papieren zak in z’n hand de winkel binnen, loopt direct door naar de kassa en zegt tegen de kassière:

“Mevrouw, steekt u hier uw hand eens in.” De kassière doet dit en roept vervolgens: “He, het is zacht en warm…” “Ja”, zegt de man, “Ik had graag drie rollen WC papier!”