Ik werd laatst met mijn auto aangehouden op de Almelosestraat. Vraagt die agent: “Meneer, heeft u gedronken?” Ik zeg: “Wat zegt u, ober?” Foutje natuurlijk, dus die agent vraagt nogmaals of ik gedronken heb. “Een biertje of dertig, een paar whisky’s en een paar glazen wijn.” Zegt die agent: “Dan moet u toch even blazen.” Ik zeg: “Hoezo? Geloof je me niet?”
Erik komt vol trots op school en vertelt aan zijn vrienden dat zijn hond kan liegen. ‘Wat een onzin’, roepen zijn vrienden in koor. ‘Maar het is echt waar!’ zegt Erik. ‘Als ik hem vraag: “Wat doet de poes?” dan antwoordt hij: “Woef, woef!” Zie je wel dat hij kan liegen.’
De meester zegt tegen Pietje: ‘Je bent veel te laat op school! Hoe komt dat?’ Antwoordt Pietje: ‘Maar gisteren zei u nog dat het nooit te laat is om te leren!’
De makers van Wegmisbruikers zijn getuige van de aanhouding van een hardrijdende, rood stoplicht negerende, mobiel bellende, niet gegordelde automobilist. De dienstdoende agent klopt op het raampje en spreekt de man aan op zijn rijgedrag. Het blijkt een Rus te zijn, die bovendien ook te fanatiek aan de nationale bezigheid van de Russen heeft gedaan, namelijk vodka zuipen alsof het water is. De agent pakt zijn boekje en vraagt de man naar zijn naam. De Rus geeft het volgende antwoord: Andrejev Vasilly Sergei Piotr Wladimir Poulatovichenkovitj. Hierop zegt de agent: “Nou vooruit, voor deze ene keer een waarschuwing..”
Vier studenten aan de hogeschool arriveerden maar liefst twintig minuten te laat op een belangrijk schriftelijk examen. De betrokken hoogleraar, die zelf surveilleerde, deelde de studenten mee dat ze te laat waren en om die reden niet meer aan het examen konden deelnemen. De studenten probeerden de hoogleraar te vermurwen en voerden als excuus aan, dat ze gevieren met de auto waren gekomen en dat deze een lekke band had gehad. In dat geval, zo vond de hooggeleerde, verdienden de vier heren een extra kans; een schriftelijk examen bij hem thuis, de week daarop, op hetzelfde tijdstip. Vanzelfsprekend was het viertal die dag stipt op tijd. Elke student kreeg een aparte kamer toegewezen met een stoel en tafel, waarop een gesloten omslag lag met de examenvragen. Het gevreesde examen bestond uit slechts één vraag: ”Welke band was lek?”
Klein Jefke kijkt gefascineerd toe als zijn moeder hui crème op haar gezicht smeert. “Waarom doe je dat, mammie?”, vraagt hij. “Om mezelf mooi te maken natuurlijk”, zegt moeder en even later begint ze de crème af te vegen met een doekje. Klein Jefke kijkt bezorgd en zegt: ” ‘t helpt niet he mammie ? “