Tegenslag

Nadat een pas getrouwd bruidspaar de bruidssuite van het hotel
heeft betreden, doet de bruidegom zijn broek uit en geeft het aan zijn
kersverse bruidje met de woorden ‘Trek deze broek van mij eens aan’.
Met een ietwat verbaasd gezicht doet ze wat hij zegt en merkt even later op:
‘Zie je nou wel, die broek past mij toch niet!!!’
De bruidegom ziet dat tafereel geamuseerd aan en zegt dan heel doordringend: ‘Heel goed, onthoud dus dat
IK de broek draag en niet jij.’
Even later geeft het bruidje haar slipje aan haar bruidegom en zegt:
‘Dan wil ik nu graag, dat jij ook even mijn slipje past’.
Hij gaat argeloos op haar verzoek in.
Het komt echter niet verder dan zijn rechter bovenbeen en moet dan wel
opmerken: ‘Ik kom helemaal niet in je slipje.”Juist.’, zegt het bruidje , ‘en als jouw houding niet verandert, dan blijft dat ook zo!’

Een man zoekt al dagen naar z’n hoed. Uiteindelijk is die niet te vinden. Hij beslist dan maar om zondags naar de kerk te gaan en achteraan plaats te nemen. Tijdens de dienst zou hij dan er vanonder muizen en een van de hoeden nemen die achteraan worden geplaatst. Die zondag gaat hij naar de kerk en zet zich achteraan. De dienst ging over de 10 geboden. De man bleef de gehele dienst zitten i.p.v. vroeger door te gaan en na de dienst gaat hij nog even bij mijnheer pastoor. ‘Vader,’ zegt hij, ‘ik moet wat bekennen. Ik kwam hier vandaag om een hoed te stelen, maar na jouw preek heb ik beslist dit niet meer te doen, waarvoor dank.’ De priester zei hem: ‘God zegene u mijn zoon! Was het tijdens m’n uiteenzetting over: ‘gij zult niet stelen’, dat je het besef kreeg dat je verkeerd zat?’

‘Neen,’ zegt de man, ‘het was tijdens je preek over overspel. Toen je daarover begon,  wist ik weer waar ik hem had gelaten.’

Boer Charel komt op consultatie bij de dokter. Hij heeft tijdens het werk een flinke snee opgelopen in zijn hand, die gehecht moet worden. De dokter ontsmet de wonde, begint de wonde te hechten, en besluit tijdens de klus een praatje te maken met de boer. Al vlug komt het onderwerp politici ter sprake. Wat vindt Charel, met al zijn boerenverstand, nu feitelijk van onze ministers? ‘Volgens mij zijn het allemaal paalschildpadden’ zegt onze landbouwer. De dokter fronst de wenkbrauwen en vraagt. ‘Paalschildpadden, hoe kom je daarbij?’ ‘Wel, verklaart boer Charel, als je langs een weiland rijdt en je ziet een schildpad balanceren bovenop een paaltje van een omheining, dan is dat een paalschildpad.’ Charel bemerkt de uitdrukking van onbegrip in de ogen van de dokter, en geeft een woordje uitleg. ‘Je ziet die schildpad boven op die paal en je weet dat hij daar niet uit zichzelf is gekomen. Hij hoort er niet thuis en hij heeft geen idee wat hij daar moet doen. Hij zit duidelijk op een hogere positie dan hij aan kan en je vraagt je oprecht af welke idioot hem daar heeft neergezet.’

De dokter knikt bedachtzaam en denkt: dit moet de beste beschrijving van een politicus zijn die ik ooit heb gehoord!!

Een notaris zoekt een nieuwe medewerker om zijn akten af te stempelen.
En omdat op sommige formulieren wel 10 stempels nodig zijn, moet de nieuwe medewerker natuurlijk tot 10 kunnen tellen.

De eerste sollicitant meldt zich, gaat zitten en de notaris vraagt of hij tot 10 kan tellen.
“Ja, natuurlijk”, antwoordt de man, “10, 9, 8, 7, 6, 5, 4, 3, 2, 1, 0”
“Ja goed”, zegt de notaris, “maar kun je dat ook vooruit?”
“Nee”, is het antwoord, “ik heb hiervoor bij de NASA gewerkt en daar telden we altijd zo.”
“Niet geschikt. Ik wens u nog een prettige dag verder en stuurt u a.u.b. even de volgende naar binnen.”

De volgende sollicitant, als hij gevraagd wordt of hij tot 10 kan tellen zegt hij:
“Jazeker, 1, 3, 5, 7, 9, 10, 8, 6, 4, 2.”
“Ja, maar kunt u niet van 1 tot 10 tellen in de normale volgorde?”
“Nee”, zegt de man, “ik ben postbode geweest en zo heb ik altijd geteld als ik de huisnummers naliep.”
“Bedankt en tot ziens, de volgende a.u.b.!”

De notaris weer:
“Kunt u tot 10 tellen?”
De derde kandidaat:
“Zeker, 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10.”
“Dat is geweldig, waar hebt u hiervoor gewerkt?”
“Nou, bij de gemeente.”
“Bij de gemeente? Daar sta ik van te kijken. Zeg eens, niet dat het nodig is, maar kunt u ook verder tellen dan 10?” vroeg de notaris.
“Maar natuurlijk. Boer, vrouw, koning, aas.”