Tegenslag

Een dom blondje is aan het wandelen en loopt voorbij een elektrozaak. Ze stapt binnen en vraagt aan de winkelier: “Hoeveel kost zo’n tv”?  “Wij verkopen geen tv’s aan domme blondjes,” antwoordt hij.

Ze gaat naar huis en verkleed zichzelf. Weer gaat ze terug naar die man die tv’s verkoopt en vraagt opnieuw: “Hoeveel kost zo’n tv?”  Weer zegt de man: “Wij verkopen geen tv’s aan domme blondjes.”

Zo probeert ze het tien keer na elkaar, maar telkens krijgt ze als antwoord dat de man geen tv’s verkoopt aan domme blondjes… Ten einde raad vraagt ze aan die man: “Hoe komt het eigenlijk dat je weet dat ik het ben?”  “Wel,” antwoordt de man, “omdat dit geen tv’s maar magnetrons zijn.”

Een getrouwd koppel rijdt met de auto en zeggen al enkele kilometers niets meer tegen elkaar.

Ze hebben net een flinke ruzie gehad, waarbij geen van beiden zijn positie wil prijsgeven.

Plots, na lang stilzwijgen komen ze voorbij een boerderijtje, waar een aantal ezels, geiten en varkens staan, waarop de vrouw tegen haar echtgenoot zegt: “Familie van jou zeker?”

“Yep…,” zegt de man terug, “…aangetrouwd!”

De drie directeurs van Grolsch, Heineken en Othmar Bier nemen op een ochtend om 10 over 7 de trein naar een Beurs in Amsterdam. Op een zeker moment is er een vertraging en ze besluiten samen iets te gaan drinken. Ze stappen een café binnen waar ze meer dan 120 verschillende bieren hebben.

De directeur van Grolsch roept : “Kastelein, drie Grolsch alstublieft.”

Nadat hun glas leeg is, roept de directeur van Heineken: “Hallo, barman, kan jij ons nog effe drie Heinekens serveren alsjeblief.”

Nadat deze op zijn, is het de beurt aan de directeur van Othmar Bier: “Kastelein, drie Heineken alstublieft!”

De directeurs van Grolsch en Heineken schrikken, en kijken elkaar verwonderd aan.

Plots zegt de directeur van Heineken: “Man, hoe kan dat nu? Je bent directeur van Othmar Bier en je bestelt drie Heineken?”

“Wel, ja,” zegt de directeur van Othmar Bier, op zijn uurwerk kijkend, “het is nog wat vroeg om bier te drinken!”

Om half twee ‘s nachts ging eergisteren de telefoon bij ons . Moeizaam kwam ik uit bed en vond op de tast de telefoon. “Spreek ik met meneer Osselaer?” vroeg een boze stem aan de andere kant van de lijn.

“Ja, inderdaad,” mompelde ik .

“Met Van Snick van de overkant. Ik bel even om te zeggen dat het geblaf van uw hond me gek maakt. Laat hem alstublieft onmiddellijk ophouden.”

De volgende nacht om twee uur belde ik naar Van Snick. “Hallo?” mompelde hij slaperig.

“Meneer Van Snick, met Osselaer van de overkant” riep ik door de telefoon!

“Om twee uur ‘s nachts? Bent u gek geworden?”

“Meneer Van Snick, ik bel even om te zeggen dat ik geen hond heb”.

De 75-jarige Maurice gaat voor zijn jaarlijks onderzoek naar de dokter. Alle testen leveren normale uitslagen op. Als hij terugkomt voor de uitslag, legt de dokter hem uit dat fysiek gezien alles in orde is. Hij vraagt: ‘Hoe is het mentaal en emotioneel met u gesteld? Bent u tevreden met uw situatie, en hoe is uw verhouding met God?’ Maurice antwoord: ‘Ik heb een heel goeie relatie met God. Hij weet dat ik slechte ogen heb, en bijvoorbeeld vannacht heeft hij ervoor gezorgd, dat wanneer ik naar de WC moet, het licht vanzelf aangaat en wanneer ik klaar ben, gaat het licht vanzelf weer uit.’ Zo zo,’ zegt de dokter: ‘dat is echt ongelooflijk!’ Wat later op de dag belt de dokter met Roza, de vrouw van Maurice. Hij zegt: ‘Met de gezondheid van Maurice is alles in orde, maar ik wou toch nog eens wat vragen over zijn relatie met God. Is het waar dat als hij ‘s nachts gaat plassen, het licht vanzelf aangaat en nadien vanzelf uitgaat?’

Roept Roza verbolgen: “Wel verdorie”, Hij heeft weer in de koelkast gepist !’

Voor iedereen een leuke dag verder.

Twee Schotten verlaten hun stamkroeg na een stevige borrel.
Terwijl ze over straat zwalken, roept de ene: “Wat gek zeg, ik zie alles dubbel!”
Waarop de andere Schot zijn portomenee te voorschijn haalt en zijn vriend een bankbiljet van één pond geeft, met de woorden: “Hier heb je die twee pond terug die ik van je heb geleend”