Frans

Een jongedame zit op het vliegtuig naast een priester ! Na een tijdje tikt ze die aan en vraagt eerwaarde, mag ik U iets vragen ?

Tuurlijk mijn kind, zegt de man Gods, vraagt  U maar !

Wel, zegt ze, ik heb op reis voor mijn mama een mooie haardroger gekocht , maar ik zit over het toegelaten bedrag om geen invoerrechten te moeten betalen , zou U die misschien voor mij langs de douane willen halen, onder uw mantel of zo ?

Ah zegt de priester, dat wil ik graag voor U doen maar … ik mag en kan niet liegen !

Oh eerwaarde, een man van de kerk gaan ze toch niet controleren !

Zo gezegd zo gedaan , de pastoor gaat eerst !

Ha eerwaarde, zegt de douane hebt U iets aan te geven ?

Mijn zoon, van mijn hoofd tot aan mijn middel heb ik niets aan te geven !

De beambte, die dit toch maar een raar antwoord vond vraagt dan : en van uw middel naar uw voeten ??? Ah zegt de priester, daar heb ik een prachtig apparaat, bedoeld voor vrouwen maar tot op heden ongebruikt ! De douane schoot in een lach en mijnheer pastoor mocht doorgaan! En hij had niet gelogen !!

Een Hollander en een Belg zitten tegenover elkaar in de trein. De Hollander haalt een plastic zakje uit zijn jaszak, gevuld met appelpitjes. Hij neemt er een paar uit en eet ze op, en even later doet hij dat nogmaals. De Belg vraagt: ”Waarom eet jij appelpitjes?” De Hollander antwoord: “Daar wordt je slim van.” “Kan ik een paar pitjes van je kopen?” vraagt de Belg. “Natuurlijk” zegt hij “ze kosten € 3,– per stuk”. “Geef mij er dan maar vijf” zegt de Belg en betaald € 15,– . Apetrots eet de Belg er een paar en terwijl het eet zegt hij, “zoveel geld voor een paar pitjes”. Ik vindt dat duur want als ik een kilo appels koop heb ik de pitjes er gratis bij. Zegt de Hollander tegen de Belg:

“Zie je, het begint al te werken”.

Twee moeders zitten in het park op een bankje. Zegt de ene moeder: “Mijn kind van twee kan zijn naam al schrijven.” Zegt de ander: “Mijn kind van twee kan zijn naam zelfs al achterstevoren schrijven.” “O, wat knap! Hoe heet uw kind dan?”. “Mijn kind heet Bob”.

Een moeder stond in de keuken toen ze haar vijfjarige zoontje met zijn treintjes in de huiskamer hoorde spelen. Ze hoorde de trein stoppen en haar zoontje zeggen: Al de imbecielen die nu willen uitstappen moeten godverdomme maken dat ze zo snel mogelijk de trein uit zijn, want dit is de laatste halte! En al die klootzakken die willen instappen moeten maken dat ze met hun luie reet op de bank gaan zitten want wij gaan nu vertrekken! 
De verbaasde moeder stapt de huiskamer in en zegt tegen haar zoontje: Zulke taal gebruiken wij niet in dit huis, maak dat je naar je kamer komt en blijf daar 2 uur! Als je daarna weer met je trein gaat spelen, wil ik zulke woorden niet meer horen! Twee uur later zit het zoontje weer in de huiskamer met zijn treintjes te spelen en hoort moeder haar zoontje zeggen: Aan alle passagiers, vergeet aub uw bagage niet mee te nemen. Wij danken u en zien u graag een volgende keer terug. We hopen dat het een aangename reis was. Ze hoort haar kleine bengel verder zeggen: Voor al degenen die juist zijn ingestapt, gelieve niet in de trein te roken aub. Wij hopen dat u vandaag een aangename en ontspannende reis met ons zult maken. 
Op het moment dat de moeder begint te glimlachen, hoort ze haar zoontje zeggen: En voor al diegenen die pisnijdig zijn vanwege de twee uren vertraging u moet bij die trut in de keuken zijn!

Een vader begint tegen zijn zoon over Sinterklaas. Waarop zijn zoon antwoordt:
“Ach, schei toch uit met je Sinterklaas. Ik heb alles gevonden in de kelder, het  kostuum, de baard en die staf. Ik geloof allang niet meer in Sinterklaas. En,” zegt hij, “nou we toch kerels onder elkaar zijn, met die ooievaar kan je ook wel inpakken.”
Antwoordt zijn vader: “O ja, weet je dan hoe het wel  gaat?”
“Ja,” zegt hij, “kinderen worden geboren en ik zal net zo lang zoeken  tot ik die boor ook gevonden heb.”

Een man en zijn vrouw hadden wat probleempjes en besloten elkaar dood te zwijgen. 
Plotseling realiseerde de man dat hij zijn vrouw de volgende dag nodig had om hem om 5.00 uur wakker te maken voor een vroege zakenvlucht. Hij wilde echter niet de eerste zijn die de stilte zou doorbreken (en dus zou verliezen). Hij schreef daarom op een stukje papier: “Maak me alsjeblieft om 5.00 uur wakker”. Hij legde het papiertje op een plek waarvan hij zeker wist dat zijn vrouw het zou vinden. De volgende ochtend werd de man wakker en kwam tot de ontdekking dat het al 9.00 uur was en dat hij dus zijn vlucht gemist had. Hij was woedend en stond op het punt om op zoek te gaan naar zijn vrouw om er achter te komen waarom ze hem niet had gewekt. Ineens zag hij een papiertje bij het bed liggen.
Daarop stond: “Het is 5.00 uur. Wakker worden.”