Frans

Een arm vrouwtje schreef een brief aan God, adres “Hemel”, waarin ze 2000 euro vraagt om om haar huurschuld af te betalen. De sorteerders van de Post weten geen raad met het adres en maken de brief open.. Ze zijn zo ontroerd door het lot van het arme vrouwtje, dat ze met de pet rondgaan. Zo halen ze 1800 euro op. Dit bedrag doen ze in een envelop met een briefje van “God” erbij en sturen het terug aan het oude dametje. Een week later ontvangt de Post weer een brief gericht aan God, adres : “Hemel”. Ze maken de brief weer open en lezen: “Lieve God, bedankt voor het geld. Als u nog iets kunt missen, stuur het dan niet meer via de Post, want die rotzakken hebben er 200 Euro uit gepikt…”

Hoe los je de Midlife crisis van je man op?? HIER IS DE OPLOSSING : Na 25-jaar huwelijk bekijkt een man zijn vrouw en zegt: ‘Schatje, 30 jaar geleden hadden we een klein appartementje, een derdehands versleten auto, een klein zwart-wit TV-toestel en we sliepen op de canapé. Maar ik sliep wel met een heel aantrekkelijke sexy jonge blonde stoot van nog geen 25 jaar. Nu bezitten we een huis van 500.000 EUR, een BMW van wel 50.000 EUR, een waterbed met verschillende standjes, een plasma-tv met groot scherm en een home cinema system, maar ik slaap nu wel met een vrouw van bijna 60 jaar’ Zijn wijze vrouw bekijkt hem en zegt: ‘Schatje, het enige wat je hoeft te doen is te zoeken naar een jonge sexy blonde van 25 jaar. En dan zal ik er wel voor zorgen dat je binnen de kortste keren opnieuw in een klein appartementje zit, een oude auto hebt, opnieuw op de canapé slaapt en je tevreden zult moeten zijn met een oud zwart-wit tv-toestel’

Een mooie blonde dame loopt richting de balie van het hotel en wenkt
de man die erachter staat,
Deze komt onmiddelijk naar haar toe.
Dan wenkt de dame met haar wijsvinger naar de man om iets dichter te
komen, en hierop buigt de man zich voorover naar de vrouw.
Terwijl de vrouw zachtjes haar vingers door de baard van de man laat
gaan, fluistert ze in zijn oor
‘ Bent u de manager hier? ‘
en vervolgens glijden haar vingers langzaam over zijn gezicht.
‘ Ehh .. eigenlijk niet, stamelt hij,
De vrouw tilt haar hand nu iets omhoog en strijkt hem door zijn haren.
Kunt u de manager dan voor mij roepen, vraagt ze met een zwoele stem.
Terwijl de man licht naar adem snakt zegt hij, ‘ ehh . sorry mevrouw
dat zal niet gaan , hij is er momenteel niet, nu steekt de vrouw twee
vingers in de mond van de man en instinctief begint hij erop te
zuigen.
Wilt u dan zo vriendelijk zijn om hem een boodschap door te geven?
vraagt ze.
De man likt inmiddels opgewonden de andere vingers van de vrouw en kan
niets anders doen dan ja knikken.
Dan buigt de vrouw zich naar voren en fluistert zachtjes in het oor
van de man……….

Dit is het verhaal van een echtpaar dat al 26 jaar gelukkig getrouwd was. De enige irritatie in hun huwelijk was de echtgenoot zo’n vreselijke gewoonte had om ‘s ochtends bij het ontwaken vreselijk harde en stinkende scheten in bed te laten. Het geluid maakte zijn vrouw wakker, de geur sloeg op haar ogen en zorgde ervoor dat ze telkens boven de lakens naar lucht moest happen. Elke ochtend smeekte ze hem weer om te stoppen omdat ze er ziek van werd. Hij zei dat hij er niet mee kon stoppen omdat het een natuurlijke gewoonte was. De vrouw zei dat hij maar eens naar een dokter moest gaan omdat ze bezorgd was dat hij op een dag z’n ingewanden eruit zou schijten. Jaren gingen voorbij en de man ging maar door met zijn vervelende gewoonte. Tot op Kerstochtend de vrouw een kalkoen aan het bereiden was voor het kerstdiner. De man lag boven in zijn slaapkamer nog te slapen. De vrouw had de ingewanden uit de kalkoen gehaald en in een schaal gedaan en opeens kwam er een gemene gedachte in haar naar boven. Ze pakte de schaal en ging naar boven waar haar echtgenoot nog lag te slapen. Langzaam trok ze de lakens en zijn pyjamabroek naar beneden en ledigde de schaal met kalkoeningewanden in zijn broek. Even later hoorde ze haar echtgenoot wakker worden met het gebruikelijke lawaai van zijn scheten, gevolgd door een bloedstollende kreet en het geluid van voetstappen naar de badkamer. De vrouw kon zichzelf niet meer inhouden en rolde over de keukenvloer van het lachen. Ongeveer twintig minuten later kwam de man naar beneden in zijn met bloed besmeurde pyjamabroek met een hysterische blik in zijn ogen. De vrouw beet op haar lippen terwijl ze hem vroeg wat er aan de hand was. “Schat,” zei hij, “je had gelijk! Al die keren dat je me waarschuwde, en ik wilde maar niet naar je luisteren!”  “Wat bedoel je?” zei de vrouw. “Nou, jij zei altijd al dat ik op een dag mijn ingewanden eruit zou schijten en vandaag is dat gebeurd….

Maar met de hulp van God, een flinke hoeveelheid Vaseline en deze twee vingers, heb ik het er weer terug in kunnen stoppen!!”

Er liggen twee baby’s naast elkaar in het ziekenhuis. Vraagt de ene baby aan de andere: ‘Ben jij een jongen of een meisje?’ ‘Een jongen!’ antwoordt de andere baby. ‘Hoe weet je dat?’ De jongen kijkt onder de dekens en steekt zijn voeten onder de dekens uit. ‘Kijk, blauwe sokjes!’

Een man des huizes had net een maaltje slakken op en zeurde: “Ik lust er nog wel een paar vrouw, want zoals jij ze maakt, maakt niemand ze.” “Nou jong, dan zal jij ze zelf moeten gaan halen.” “Geen punt!” Nadat hem de weg was uitgelegd, waar hij ze moest gaan halen, ging hij fluitend de deur uit. Daar aangekomen: “Ik had graag nog wat slakken.” “Ja”, zei die slakkenboer, “ik heb er zoveel verkocht dat ik geen verpakkingen meer heb.” “Dat geeft niet”, zegt de man, terwijl hij zijn trui openhield. En zo ging ook naar huis. Maar onderweg kwam hij enkele vrienden tegen die vroegen om met z’n allen wat te gaan drinken. “Néé jongens!” Na wat zeuren … nou goed ééntje dan. Het werden er enkele meer en de tijd vloog om. “Jongens ik moet naar huis,” zei hij met een dikke tong. Zo schommelde hij even later naar huis. Thuis aangekomen kreeg hij de huissleutel niet meteen in het sleutelgat. Terwijl hij gebukt stond te richten, vielen de nog levende slakken vanuit zijn trui op de grond. Net toen hij de slakken weer terug wilde doen in zijn trui, vloog plots de deur open en daar stond zijn woedende vrouw. Eer dat zij de kans kreeg om hem de les te lezen, zei hij al lallend: “…allee jongens, nóg tien centimeter …. dan zijn we thuis!”