Twente Combo

Jannes Wolters (Emmen, 26 juni 1973) is een Nederlandse zanger van het levenslied. Hij treedt op onder de artiestennaam Jannes en wordt vaak de “Koning der Piraten” genoemd vanwege zijn populariteit op piratenzenders.

Jeugd

Wolters werd geboren in een woonwagenkamp in Emmen en groeide op in Noordscheschut. Hij kwam via zijn muzikale familie op jonge leeftijd in aanraking met muziek.

Carrière

In 1999 bracht Wolters zijn eerste single Ben jij bij me uit. Deze werd in eigen beheer opgenomen en kreeg enige bekendheid via piratenzenders. Kort daarna begon hij een samenwerking met producer en componist Martin Sterken, wat resulteerde in het debuutalbum Bella Bianca. Het tweede album van Wolters, Van Casablanca naar Napoli, betekende zijn landelijke doorbraak. Van dit album werden 30.000 exemplaren verkocht. Het derde album, Met jou kan ik het leven aan, verkocht 15.000 exemplaren.

Wolters trad in 2004 op tijdens het “Concert des Levens”, een eerbetoon aan Johnny Hoes. Vanaf dat jaar verscheen ook zijn eigen realitysoap Gewoon Jannes op RTV Oost, die later werd uitgezonden door SBS6.

De albums Als het zonnetje schijnt (2005) en Laat me vrij (2006) werden geproduceerd door Emile Hartkamp. De single Ik kan met jou de hele wereld aan, speciaal geschreven door George Baker, werd uitgebracht in 2005. De single Laat de zon maar schijnen / Zie die ster bereikte in 2007 de eerste plaats in de Single Top 100.

Wolters werd een vaste artiest tijdens het Mega Piraten Festijn, waar hij sinds 2004 regelmatig optreedt en de bijnaam “Koning der Piraten” kreeg. Hij ontving gouden platen voor de albums Van Casablanca naar Napoli en Laat me vrij. Het album Meer dan een vriend, uitgebracht in 2008, was opgedragen aan zijn overleden manager Dick Oosting. Tijdens een uitverkocht concert in Ahoy Rotterdam in 2012 presenteerde Wolters zijn album Op volle kracht. Vier van zijn albums bereikten de eerste plaats in de Album Top 100. In 2017 vierde hij zijn 15-jarig jubileum met een stadionconcert in het GelreDome.

Het nummer Zwevend naar ‘t geluk werd in 2023 een populair lied tijdens uitvaarten in Nederland en behaalde hoge posities op lijsten van uitvaartmuziek.

Tijdens de viering van Koningsdag 2024 trad Wolters op in Emmen voor de koninklijke familie. Hij zong onder meer zijn nummers Eleonora en Zwevend naar ‘t geluk.

Persoonlijk leven

Wolters is getrouwd en heeft twee kinderen. Na enkele jaren in Noordscheschut te hebben gewoond, keerde hij terug naar Emmen.

Bron: Wikipedia

Gerard Wigger uit Saasveld liep vroeger met het idee om met een bandje te beginnen. In zijn vriendengroep waren enkele jongens die mee wilden doen t.w. Harrie Bruns, Gerrit Wegman en Johan Paus. Deze bezetting werd al gauw veranderd. Johan Paus en Gerrit Wegman verlieten de groep en Ben Senger en Gerrit Boomkamp kwamen ervoor in de plaats.
Gerard Wigger en Ben Senger werkten in die periode in een garagebedrijf als monteur in Hengelo. Gerard speelde gitaar in Ben accordeon. Door samen zingen tijdens het werk en praten over muziek zijn ze bij Gerard Wigger bij elkaar gekomen om met de muziek verder te gaan door liedjes te zingen en te begeleiden met gitaar en accordeon. Hieruit zijn de repetities ontstaan. Eerst bij de ouders van Harrie Bruns op de deel en later bij F.H. Loohuis in de werkplaats. Ben Senger ging van accordeon over op orgel (Philicorda) en later elektronisch orgel. (Farfisa)
Samenstelling was toen:
Gerrit Boomkamp – Drums/zang.
Harrie Bruns – Bas gitaar
Gerard Wigger – Gitaar/zang
Ben Senger – Accordeon-Orgel/zang
De band werd al snel uitgebreid met Zanger/Saxofonist Bennie Oude Mulders.
Bennie Oude Mulders, Gerard Wigger, Harrie Bruns, Gerard Lobker en Ben Senger.

Het eerste optreden was een 25-jarige bruiloft van dhr. en mevr. Bults uit Weerselo (schoonouders van de broer van Ben Senger) bij café Everlo, ook in Weerselo op 3 januari 1966. De eerste dansavonden begonnen bij Annink in Bornerbroek (Eef). Een groot succes met volle zalen! Met als gevolg dat wij toen ook bruiloften gingen spelen, overdag met Garard Wigger en Ben Senger. Deze waren toen bij Annink en later ook bij Dreijerink in Enter. Assink in Hengevelde was een bekende locatie voor bruiloften en partijen. Als daar een bruidspaar kwam voor een afspraak en ze wisten niet welke band ze wilden hebben dan schakelde de eigenaar ons in. We hebben daar diverse bruiloften gepeeld waar wij de bijnaam kregen van “Tonic Boys”, omdat we veel tonic dronken. De obers wisten dat zodat we bij aanvang ‘s avonds al een kratje tonic op het podium hadden staan.
Gerrit Boomkamp, de drummer, is op 16 maart 1968 helaas door een bromfietsongeluk overleden en werd toen door Gerard Lobker vervangen. Na enkele jaren, in 1970 verliet Gerard Wigger The Silver Wings en vanaf die tijd gingen ze verder met gitarist/zanger Jan Pot. Dit was voor de band een hele verbetering wat de muzikale prestaties van de band ten goede kwam.

Ben Senger ging op de dag bruiloften, die hij eerst samen met Gerard Wigger verzorgde, daarna verder met Jos Hilgenberg, drummer van de Wicone’s.
Na Annink in Bornerbroek speelden ze bij Kottink in Geesteren, één keer in de maand op zaterdag bij Dika van’n Kruusweg in Markelo (1000 mensen) en Van Olffen in Weerselo. Verder diverse (tent)-feesten, carnaval, kermissen etc. De band is april 1971 opgeheven omdat sommige personen ander invullingen hadden voor de toekomst.
Drummer Gerard Löbker ging daarna spelen bij een 3mans formatie uit Bornerbroek. Gitarist/zanger Jan Pot is overgegaan naar de Little Stars een band uit Langeveen. Harrie Bruns, Bennie Oude Mulders en Ben Senger zijn toen definitief gestopt.
Bandleden door de jaren heen.

Auteur is Ben Senger, voormalig bandlid van ‘The Silver Wings’

Van gitarist Stanny Goossens kregen wij nog de volgende extra uitleg bij deze foto.

Inderdaad, dat was de jaren ‘60 ! Net van te voren hadden wij nog de naam The Silver Strings maar aangezien wij iets ruigere muziek gingen maken hadden we onze naam snel veranderd in The Flying Comets en later in de Stones / Kinks en Beatles tijd werd het The Galleons. Met the Galleons hadden we in die tijd als amateurtjes een volle agenda en behoorlijk populair onder de jeugd. Toen na zo’n 4 jaar optreden er de klad in kwam betreffende het soort muziek en de dansorkesten weer in trek kwamen ben ik in 1969 naar de Migra’s gegaan en kon ik beroeps worden! Een orkest met 3 personen voor dansavonden en stemmings muziek. Met het singeltje de Derde Man ( waar ik toevallig de bas / begeleiding en solo – gitaar speelde ) en op de radio regelmatig gedraaid werd en waar in de platenzaken veel vraag naar was mochten we plots van Delta uit Haarlem een LP uit brengen.

Later, toen ik zelf band Boemerang op richtte met andere muzikanten hebben we wederom The Thirt Man uitgebracht maar wel van betere kwaliteit vind ik.

Daarom, als je me een plezier wilt doen dan graag De Derde Man van Boemerang. En wens de luisteraars namens “ Boemerang “ allemaal veel gezondheid en  geluk !!!

mvg Stanny

Van het Duo Cricket hebben helaas geen informatie. Wie ze zijn en waar ze vandaan komen zouden we graag willen weten, stuur al uw informatie s.v.p. naar dehelenas@gmail.com.

Karin Kent (Amsterdam, 11 november 1943) was de artiestennaam van de Nederlandse zangeres Janneke Kanteman (ook wel Janna).

Na begonnen te zijn met zingen bij de band The Flying Tigers, ging Karin Kent in 1966 op de solotoer. Na haar eerste single (‘Als ik een jongen was’) kreeg ze grotere bekendheid door op het Knokkefestival het liedje Dans je de hele nacht met mij? te zingen, het door John van Olten vertaalde Dance Mama, Dance Papa, Dance van Burt Bacharach en Hal David. Een ander nummer dat door Karin Kent in Knokke met succes ten gehore werd gebracht was The Laziest Girl in Town. Op 13 augustus 1966 bereikte het liedje Dans je de hele nacht met mij? de eerste plaats in de Veronica Top 40 en was daarmee de eerste Nederlandstalige nummer 1 uit de geschiedenis van deze hitlijst.

Het carnavalsliedje Jelle sal wel sien, een Nederlandstalige bewerking van Yellow Submarine van The Beatles op een tekst van Wim Kan, verwijzend naar toenmalig premier en minister van Financiën Jelle Zijlstra, werd uitgebracht in 1967. Haar versie van De Bostella, aan het einde van 1967, werd verdrongen door de versie van Johnny & Rijk (John Kraaijkamp sr. en Rijk de Gooyer), die ermee op de eerste plaats van de Top 40 kwamen. Karin Kent had een voorkeur voor Engelstalig repertoire en heeft diverse Engelstalige opnamen uitgebracht, die door te weinig publiciteit geringe bekendheid hebben gekregen. Tijdens haar actieve carrière heeft ze o.a. opgetreden met Euson & Stax en de Dutch Swing College Band. Karin Kent heeft ook een ep uitgebracht met de Blue Diamonds en een lp met daarop zowel Nederlands- als Engelstalig repertoire.

In 1969 besloot ze te stoppen met zingen en begon ze aan een wereldreis, waarna ze in diverse landen woonachtig is geweest. Dit verklaart haar muzikale afwezigheid. Na haar terugkomst heeft ze deel uitgemaakt van het Vrouwencabaret van Natascha Emanuels en zong ze bij diverse jazz-/bluescombo’s. In 2007 zong ze regelmatig op repetities van de band The Flying Tigers, de groep waarmee ze haar muzikale carrière begon. In oktober 2011 trad Janna, onder de naam Yannah, op met The Flying Tigers tijdens het concert ter gelegenheid van het 50-jarig jubileum van deze band.

Bron: Wikipedia