In de Mis

Een boer ontdekt dat een van zijn koeien opeens aan beide ogen scheel is een belt de dierenarts. Deze komt direct, bekijkt de koe en vraagt de boer om een PVC buisje van een meter. De boer snort een pijp op en geeft het aan de dierenarts. “Kijk” zegt hij, “de behandeling is simpel, ik zal het voordoen met het rechteroog. Je steekt het buisje voor de helft in de anus van de koe licht naar links toe en je blaast een keer hard”. En warempel, het rechteroog van de koe staat ineens weer recht. “Nu jij met het linkeroog” zegt de dierenarts tegen de boer, “maar nu licht naar rechts”. De boer pakt het buisje, haalt het uit de koe en Arie, draait het om, steekt het er weer in en wil gaan blazen waarop de dierenarts roept: “wat doe jij nou?!” “Wat denk je zelf?” zegt de boer, “aan het andere eind heb jij met je mond gezeten!”

• Een muntstukje van 20 cent sterft en gaat naar de hemel. Daar aangekomen verbaast ze zich over de feestelijke ontvangst die haar te beurt valt. Alle engelen en Sint-Pieter begroeten haar met een hartelijke handdruk en drie dikke kussen en ze krijgt de beste plaats op de mooiste VIP-wolk. Ze krijgt daarbovenop ook nog eens twee persoonlijke butlers die haar bedienen als een koningin, en haar op haar wenken bedienen. Weinig later sterft een biljet van 500 euro en komt ook aan in de hemel. Maar het onthaal is duidelijk veel minder warm. Een van de engelen kijkt even op van zijn schrijfwerk en wijst dan het biljet van 500 koeltjes een plaats op een klein oncomfortabel grijs wolkje. Iedereen laat hem links liggen en niemand spreekt tegen hem. En dat terwijl iedereen zich de benen van onder het lijf loopt voor het muntje van 20 cent. Na een tijdje stelt het 500 euro-biljet toch de vraag aan Sint-Pieter: “Sint-Pieter, hoe komt het dat het stuk van 20 cent een vorstelijke behandeling krijgt en ik, het biljet van 500 euro, zo stiefmoederlijk behandeld word?” Sint-Pieter antwoordt droogjes :”Tja… we hebben U ook niet vaak gezien tijdens de mis.”

Sorry, maar ik moet dit toch even kwijt !!!! Ik kocht gisteren een artikel in een bekende winkel in Tubbergen  en ik heb contant betaald. Gisteravond merkte ik dat het artikel absoluut niet goed was. Vanmorgen, dus binnen 24 uur na de aankoop, ben ik teruggegaan naar de winkel en heb mijn geld terug gevraagd. De verkoopster weigerde dat, terwijl ik gewoon de aankoop bon bij me had. Vervolgens heb ik gevraagd of ik het artikel dan zou kunnen ruilen, maar ook dat werd door haar geweigerd. Toen ik vroeg of de manager aanwezig was, lachte ze me gewoon uit. Geen teruggave-recht en zelfs niet ruilen !

Ik heb nog nooit een bedrijf meegemaakt dat zo’n slechte klantenservice heeft, en ik zal daar nooit meer  krasloten kopen !!!

Jantje kwam altijd met dropjes naar school. Zegt de juf, “Dat mag niet, geen snoep in de klas Jantje!” Ze pakt ze af en eet ze na de les zelf op. De volgende dag gebeurt dit weer. De dag daarop heeft Jantje geen dropjes mee. Vraagt de juf, “heb je geen dropjes bij je vandaag?”. Zegt Jantje: “Nee, want mijn konijn is dood”…

Twee mannen lopen over een heide en zien een waterput. Ze lopen er naartoe en vragen zich af hoe diep die put eigenlijk is. Ze pakken een steentje, gooien het in de put, maar horen het niet de bodem raken. “Vreemd”, zegt de een. “Zou ‘ie zó diep zijn?” Ze gaan een grotere steen zoeken en gooien die ook in de put. Ze buigen voorover om te horen wanneer de steen de bodem raakt. Wéér geen geluid. Nu zien ze een hele grote zware steen, een grote rots, liggen en pakken die met z’n tweeën op. Ze strompelen naar de put en weten de rots over de rand te kieperen. Ze luisteren vol spanning en horen ineens hoefgetrappel achter zich. Ze draaien zich om en zien een geit keihard aan komen rennen en die duikt zo de put in. Stomverbaasd kijken ze elkaar aan. Na een kwartier komt er een herder aanlopen. “Hebben jullie mijn geit gezien?” “Nou”, zegt de een, “er dook hier net wel een geit met een rotgang deze put in.” “Nou”, zegt de herder, “dat kan niet want die zat aan een rots vast.”

De juffrouw in ‘t school helpt kleine Josje met het aantrekken van zijn schoentjes. Met heel veel moeite krijgt ze die schoentjes aan zijn voetjes. Zegt Josje: “die schoentjes zitten aan de verkeerde voet”. Ze kijkt geërgerd naar die schoentjes en inderdaad zitten ze verkeerd om. Ze heeft evenveel moeite om die schoentjes weer uit te doen en aan de goeie voet te trekken terwijl ze in zichzelf denkt :”waarom zegt die snotneus dat niet direct”. Als ze met heel veel innerlijk gevloek die schoentjes weer aan heeft getrokken zegt Josje :”da zijn mijn schoentjes ni”…! De juffrouw ontploft bijna van woede en terwijl ze die schoentjes weer uittrekt vraagt ze :”en waarom zeg je dat nu pas?” zegt Josje :”dat zijn de schoentjes van mijn broer en mama heeft gezegd dat ik deze moet aandoen tegen de kouwe voetjes”. De juffrouw krijgt bijna een hart aanval. Ze begint weer hevig met die schoentjes te vechten om ze opnieuw aan te trekken. Als dat eindelijk is gelukt vraagt ze: “en waar zijn je handschoentjes?”,

Zegt Josje :”die zitten voor in mijn schoentjes “…