Het Luan Trio uit Steenwijk staat deze week centraal op onze site. Alle gegevens die we hebben staan op onderstaande foto. We schatten dat deze foto uit het begin van de zeventiger jaren stamt. Deze foto hebben wij gekregen van Gerrit en Ria Schuurman.
De Nijs won in 1962 op 19-jarige leeftijd een talentenjacht met zijn band Rob de Nijs en de Lords. De eerste prijs was een platencontract. De eerste twee singles (De liefste die ik ken en Jenny) flopten, maar het nummer Ritme van de regen uit 1963 werd een grote hit waarvan in totaal bijna 100.000 exemplaren verkocht werden. In 1963 deed hij mee aan het songfestival in Knokke. In juni 1963 werd zijn eerste Rob de Nijs en de Lords-fanclub opgericht. In 1964 verschijnt zijn eerste soloplaat Dit is Rob de Nijs. De Nijs ontvangt voor dit album zijn eerste Edison award. In 1964 en 1965 was Rob de leading man in een serie televisieprogramma’s voor de VARA: TV-magazine. Hierin werd hij behalve door de Lords, bijgestaan door Trea Dobbs, Ria Valk en Marijke Merckens. In november 1965 gingen De Nijs en de Lords uit elkaar.
The Early Birds uit Enschede op bezoek in onze site. Bijgevoegd is een advertentie uit het midden van de jaren 60 van de vorige eeuw.
Op 26 juni hebben we opgetreden bij de kanaalbrug in Fleringen en naar aanleiding daarvan kregen wij onderstaande mail van een echtpaar uit Brabant. De man is een zeer goede gitarist die zijn sporen in de muziek ruimschoots verdient heeft.
Hallo orkest leden en organisatie.
Even toch een terugblik op zondag 26 Juni in Fleringen.
Via jullie site wisten van het optreden en zoals jullie beschreven hadden hielden wij de kanaal brug goed in onze gedachten en ik zei tegen mijn vrouw, als we daar over zijn moeten we goed opletten want dan zijn we er bijna. Amper de brug over zei ze, hier rechts volgens mij want ik hoor muziek. Inderdaad, we konden een orkest horen spelen. Uitgestapt wisten wij niet wat we aan zouden treffen aangezien het feest aan huis was. Wij dachten, een privé of buurtfeest, we wisten ook niet. Wij naar binnen en zagen gelijk dat we goed waren want we zagen jullie muzikanten gelijk staan. Ook niemand die ons aankeek met de gedachte; “vreemde eenden in de bijt “. Wij schoven netjes aan tegen de muur en gingen daarna een consumptie bestellen. Waar koop ik die munten? Maar al gauw werd duidelijk, geen munten en niet pinnen maar gewoon ouderwets afrekenen. Is altijd mijn ding geweest, gewoon betalen dan kun je de hard werkende mensen nog eens een fooitje toe stoppen. De prijs was ook uit de jaren 1960 dus lekker zat (dronken) worden als je niet hoeft te rijden. Wij hebben het bij limonade gehouden. Heerlijk om gewoon te kunnen praten terwijl de muziek doorspeelt. Zalig, dat mis je tegenwoordig deze gezelligheid. Ook de mensen allemaal even aardig alsof we thuis waren. We vonden dat jullie een leuk repertoire hadden en dat de mensen goed meededen. Zelfs de jongeren! Dit gebeurt hier in Brabant niet meer. Je bent ooit bang om naar een festival te gaan betreffende de loeiharde muziek waar je onmogelijk kunt praten.
We hebben met veel mensen kennis gemaakt die vroegen waar wij vandaan kwamen. Kortom, we voelden ons thuis. Volgens mij hebben Twentenaren wel iets gemeen met Brabant want we konden ze verrekt goed verstaan met huus en thuus.
Dit even in het kort betreffende onze beleving in Fleringen.
De complimenten aan de organisatie, perfect.
Deze week de band Jet-Set in de schuinwerpers. Alle muzikanten hebben al in diverse andere formaties gespeeld.
Deze week een foto van het Black & White Trio. Helaas weten we niet waar dit trio vandaan komt en hoe de muzikanten heten. Mocht u het weten dan horen we het graag.
Op 15 december 2015 hadden we een foto van TSM geplaatst, dus is het hoog tijd voor een nieuwe plaatsing van een foto van deze band.
