Volgend jaar is het 45 jaar geleden dat de Helena’s zijn opgericht. Daarom nu een foto van het 35 jarig bestaan in 2002. Om dit te vieren hadden we een avond georganiseerd in café Ossenvoort in Ootmarsum waar we bijna 600 bezoekers mochten begroeten en daar hadden wij nooit op gerekend. 
Het duo “de Zwaogers” uit de Achterhoek. Aan de foto te zien kunnen we ons voorstellen dat een avond die werd verzorgd door Jopie en Teuntje veel gezelligheid teweeg bracht.
Op herhaling deze week “The Switch Combo”. Deze foto stamt uit de eind zestig of begin zeventiger jaren. Voor de verandering plaatsen we dit keer ook de achterkant van de foto. Daarop staan alle namen van de band leden vermeld. De plaats die hierbij gedraaid wordt is een Single van The Switch Combo – Het mooie Twentse land.
In “Herkent u deze nog” deze week “The Switch Combo”. Deze band bestond uit R. Vaneker, sax, klarinet, zang; T. Koerselmom, orgel, accordion, zang; J. Sterrenburg, drums, zang ; M. v. Keulen slag- en basgitaar, zang. Op de kaart stond ook reclame van J. v. Weersel en Zn uit Enschede waar de band het instrumentarium had gekocht.
Hebt u misschien meer informatie voor ons over deze band dan horen we dat uiteraard graag.
Deze week “The Nightstars” uit Enschede in de schijnwerpers. De band bestond uit: Bert Baarslag, gitaar en zang; Hans Sullewski, bas, gitaar en zang; Martin Robers, Orgel, accordeon en zang; Gerard Weeing, trompet en zang; Karel Ter Riet, drums en zang.
Als er nog lezers zijn die ons meer over deze band kunnen vertellen dan horen we dat uiteraard heel graag.
The Classics is een Nederlandse band, opgericht in 1967 in Stramproy (Limburg) en van oorsprong een showorkest. The Classics scoorden vooral in de jaren zeventig hits. De grootste successen waren “My lady of Spain” en “Yellow sun of Ecuador”.
Begin jaren 60 ontstond de groep the Classics uit de groep the Strangers (Harrie en Hub Broens; Ber Kwaspen en Renée (Broer) Janssen. Toen the Strangers stopten gingen Harrie Broens, Ber Kwaspen, Jan Dirkx en Pierre Hoeken verder onder de naam the Classics. In 1964 moest Pierre Hoeken in militaire dienst en begin 1965 Jan Dirkx. Daarmee kwam tijdelijk een einde aan the Classics.
In 1966 besloot Jan Dirkx om opnieuw te beginnen, samen met zijn neef Ber Kwaspen en Harrie Broens, aangevuld met broer Ton Dirkx en René Munnecom. Het eerste optreden vond plaats 27 mei 1967. De leden van de groep begonnen met eigen liedjes te schrijven. De band bestond op dat moment uit Jan en Ton Dirkx, Ber Kwaspen, Harrie Broens en Renee Munnecom. In 1971 werd Ton Dirkx opgevolgd door Joep Beurskens (ex-Teddybears). In 1974 werd Rene Munnecom opgevolgd door Peter Gerits.
In mei 1977 besloot Jan Dirkx te stoppen als muzikant. Hij bleef alleen nog als manager van de groep actief. Hij werd vervangen door Huub Dijckmans. Deze vertrok na enkele jaren, waarop Jan Dirkx in de groep terugkeerde. In oktober 1980 verlieten Jan Dirkx en Joep Beurskens – wegens gezondheidsreden – de groep. Daarna zijn verschillende muzikanten ten tonele verschenen: Hans Metten, Dominique Picerno, Bart Drossaers en Gerard Opdebeeck. Het eerder behaalde succes van de groep werd niet meer bereikt. Ter gelegenheid van het 25-jarige bestaan van de groep werd in 1992 een eindconcert gegeven door de oude leden.
In het begin trad de groep voornamelijk op in de regio en nam deel aan talentenjachten. Tijdens een van de optredens werd de band ontdekt door platenbaas Johnny Hoes. Hij bood de jongens een platencontract aan. De eerste single I only want to be with you werd een regionaal succes. De groep bestond op dat moment uit vijf personen met de in die tijd gebruikelijke bezetting: twee gitaren, basgitaar, toetsen en drums. Het repertoire van de groep bestond voornamelijk uit nummers van The Shadows, Cliff Richard, The Cats en andere hitparadeartiesten uit die periode.
De groep ontwikkelde al snel een eigen sound. Deze sound kenmerkte zich met name door de fijne samenzang en werd door Joost den Draaier de ‘vlaaiensound’ genoemd. Aanleiding daartoe waren de Limburgse vlaaien die Jan Dirkx vaak bij zich had bij zijn wekelijks bezoek aan de Hilversumse studio’s. De vlaaiensound kan worden gezien als een tegenhanger van de palingsound uit Volendam.
In 1969 gingen The Classics opnieuw de studio in, deze keer voor het opnemen van Try it again, een eigen compositie; dit nummer werd later omgedoopt tot My Lady of Spain. Later zou blijken dat dit de basis was voor hun internationale successen. Toch duurde het nog tot 1972 voordat de plaat werd uitgebracht. Binnen enkele maanden werden meer dan 500.000 exemplaren verkocht. Er volgden tv-optredens in binnen- en buitenland. In de jaren hieropvolgend verschenen hits als: Yellow sun of Ecuador, Papa Peppone, My Russian lady, In Yucatan, Sunshine baby, Wings of an eagle en Gimme that horse.
The Classics verzamelden in de loop der jaren een grote groep fans om zich heen. Er ontstond een fanclub, geleid door Peter Aquarius. De club bracht een eigen blad uit, Skripto genaamd, waarin o.a. de agenda van The Classics werd gepubliceerd, nieuws over de groep werd geschreven en fanmail werd behandeld. Op het hoogtepunt had de fanclub meer dan 1000 betalende leden.
In 2001 richtten enkele leden de Classics Revival Band op. De bezetting was: Harrie Broens: gitaar/zang, zijn zoon Rolph Broens: gitaar/toetsen/zang, Ber Kwaspen: drums/zang, Jo Hoofwijk: bas/zang.
Oud-zanger/gitarist Joep Beurskens overleed op 6 april 2005, drummer Ber Kwaspen op 21 januari 2007 en basgitarist René Munnecom op 16 december 2011.
Sinds 2010 is er weer een nieuwe bezetting van The Classics Revival Band:
Bron: Wikipedia
Onderstaand verhaal is ons toegezonden, en wij willen het graag plaatsen.
In het midden van de jaren 60 kennen vele jonge muzikanten elkaar van bezoeken aan de muziekwinkel van Huigens in de Nieuwstraat te Hengelo. Daar worden de meeste muziek instrumenten gekocht. In die tijd besluiten drummer Hans Harmsen en toetsenist Dolf Severein om een band op te richten. Al snel in 1966 komt basgitarist Johnny Beck erbij en sologitarist Brian Sprukkelhorst maakt de groep compleet. De naam van de band The Brihado’s wordt gevormd door de eerste letters van de voornamen Brian, Hans en Dolf. Zowel Johnny als Brian zijn afkomstig uit de Hengelose band The Funny Faces. De nummers oefenen ze in de kapperszaak aan de Industriestraat bij Dolf Severein. Het zijn bekende Engelstalige hits van The Hollies, The Kinks, The Cats en andere top 40 nummers. Ze treden een aantal keren op in de regio zoals bij De Kul in Denekamp maar ook in de dansschool De Bokdams in Hengelo. Ze horen dat de opbrengsten van een optreden in Duitsland veel hoger zijn en besluiten om zich meer op Duitsland te richten. Tot 1970 is de band daar dan ook hoofdzakelijk te vinden. In de loop van 1969 wordt de band gevraagd om een dinsdagavond voor te spelen in De Kul in Denekamp. Er moeten ook Duitstalige nummers bij. De Diamond Stars, vaste band bij De Kul, de Klengola Stars en anderen komen luisteren. The Brihado’s worden geboekt en treden vervolgens met grote regelmaat op in Denekamp. Vanaf dat moment wordt de top 40 muziek uitgebreid met dansmuziek. De band krijgt grote bekendheid en treedt regelmatig op bij De Kei en Kothman in Oldenzaal, bij Hotel Royal in Hengelo, Mensink in Reutum en vele avonden bij Bruins in Saasveld en andere dancings. Ook worden The Brihado’s veel gevraagd bij carnavalsfeesten in de hele regio. Bij de opbouw valt Hans van het glad geworden podium tijdens het carnaval bij Roord en breekt zijn been. Snel wordt een andere drummer geregeld, maar de volgende avond speelt Hans met gebroken been “gewoon” weer mee. Tijdens een carnavalsavond bij De Kul host de hele meute zo hard en vaak tegen het podium dat het complete drumstel van het podium glijdt. In de vakantieweken in die jaren spelen The Brihado’s bijna iedere avond in De Kul. The Cats zijn in die weken één van de attracties. The Brihado’s verzorgen de rest van de avond, maar spelen ook nummers samen met The Cats. Dus twee bands tegelijk op het podium. Dat gebeurt ook tijdens een optreden van The George Baker Selection . Bij een optreden in Zuidlaren krijgt één van de bandleden aan het begin van de avond ruzie met zijn vriendin. Die loopt boos de zaal uit en keert niet terug. Midden in de nacht, als ze willen wegrijden met de grote Hanomag-bus, vinden ze haar slapend op een deken onder de bus. Dat had ook verkeerd kunnen aflopen. In 1973 wordt de band geboekt door Theaterbureau Ben Lukker, die voor veel optredens in Friesland en Drenthe zorgt. Zo ook tijdens de autoloze zondagen van november 1973 tot januari. Benzine is alleen verkrijgbaar met benzinebonnen en je mag niet rijden van zaterdagnacht tot zondagavond zonder een speciale vergunning. De boetes zijn heel hoog. Maar de band heeft een ontheffing en rijdt op zondagnachten met hun grote bus over lege wegen van Friesland terug naar Hengelo. Ze worden op die lange ritten nooit gecontroleerd. Maar als ze in die tijd optreden in een nachtclub in Almelo worden ze ‘s-nachts rond 5 uur op de korte rit naar Hengelo 6 keer aangehouden. Gelukkig kun je in die jaren tot diep in de nacht nog op één plek wat te eten krijgen. Dat is in Hengelo bij de cafetaria van de broers Kölner aan de Bornsestraat. De cafetaria is op slot, maar als je hard op de ruit klopt mag je naar binnen. Dat weten bijna alle bands uit Twente en regelmatig zit het propvol met muzikanten van Teach-In, The Buffoons en anderen. Veel sterke verhalen doen de ronde. Ook The Brihado’s kennen in de jaren 70 vele wisselingen in de samenstelling van de band. Ze hebben gespeeld tot 1978. Daarna hebben enkele leden de groep Jet-Set gevormd. Hans Harmsen speelt al jaren in dansorkest/partyband “Veur De Lol”. Bertus Lansink speelt momenteel in “Fluitje van een Cent”. De anderen, Dolf Severein, Freddy Stuiffenberg, Brian Sprukkelhorst en Leo Loesman zijn overleden.
Onderstaande personen hebben door de jaren in Brihado’s gespeeld:
