Ambtenaren

Een toerist is op vakantie in de woestijn, en hij wil tocht maken op een kameel. Hij gaat naar een kameeldrijver om een kameel te huren. Die zegt: “Als je wilt dat hij gaat lopen moet je ‘poeh’ zeggen. Als je wilt dat de kameel gaat rennen moet je ‘poehpoeh’ zeggen. Als de kameel moet stoppen roep je ‘hola’. De man rijdt een tijdje rond op een kameel. Opeens ziet hij dat het kameel op een ravijn afrent. Snel roept hij ‘Hola!’, en de kameel stopt nét voor de afgrond. De man haalt opgelucht adem, en zegt “poehpoeh”!

Wanneer is me verveel, dan ga ik wel eens naar een pretpark. Ik neem dan altijd 2 bouten mee, en dan tik ik de persoon die voor me zit op de schouder en zeg dan; “Volgen mij komen deze uit uw karretje”.

Toen een 18 jarige jongen met een Porsche sportwagen thuiskwam stonden zijn ouders perplex. “Hoe kom je aan die dure auto ?” Op rustige toon antwoordde hij: “Ik heb hem vandaag gekocht.” “Voor hoeveel ?” wilden zijn ouders weten. We weten best wat een Porsche kost”. “Zei de jongen: “Deze heeft 15 Euro gekost.” “Wie verkoopt nou zo’n auto voor 15 Euro,” riepen zijn ouders in koor. “Een dame hier uit de straat, zij woont hier pas. Zij zag me op de fiets langs rijden en vroeg me of ik voor 15 Euro haar Porsche wilde kopen !”Is dat wel zuivere koffie,” stamelde de moeder “Wie weet wat ons nog meer te wachten staat en wat haar volgende zet is ?” “John, ga direct naar haar toe en zoek uit wat er aan de hand is.” De vader van de jongen ging naar het huis van de betreffende dame. Ze was op haar gemak petunia’s aan het planten in de tuin. Hij stelde zichzelf voor als de vader van de jongen aan wie zij een Porsche voor 15 Euro had verkocht en vroeg waarom zij dat gedaan had ?”Ach ,” zei ze, “Vanmorgen belde mijn man mij op. Ik dacht dat hij op zakenreis was, maar door een tip van een vriend vernam ik dat hij voorgoed met zijn secretaresse er vandoor was naar Hawaï.” “Hij vertelde dat hij blut was en vroeg me om de Porsche te verkopen en het geld daarvan naar hem over te maken. Dat heb ik dus gedaan.”

Ne belastinginspecteur kwam an de duure bie ne boer. Hij wol ’t spulke taxeern, “Ie doat mar wat nit loatn kunt”, zeg den boer. Toen den keal kloar was met ziene inspectie wolle nog efkes ’t gröslaand taxeren. “Ik zöl doar neet an begin’n a’k oe was” zeg den boer. Doar mös den taxateur toch efkes um lachen. “Kiek”, zeg den inspecteur en hij haaln ’n pasje oet zien tuk. “Met disse vergunnige mag ik bie iedereene alns controleern, dus met dit pasje mut elk eene mien gezag opvolgen”! “Ie doat mar waj neet loatn kunt” zeg den boer aandermoal en ’n taxateur gung gestrits oaver ‘n weiredroad hen woer jammer genog toevallig gén stroom opstun. Met ziene krek gepoetste skoone stunne al gauw miln in drek. Hij dee ’n paar trad veerder de weire in en toen kwam Herman d’r anloopn. Dat was ’n boer ziene bolle. Ziene fokstier za’k mar zegn. Herman begun rondjes te loopn um ’n taxateur hen. ‘n Taxateur prebeern vöt te komn op ziene duure skoone. “Wat mu’k toch doon” skreewn ’t inspecteurtje, “Ik kan naans hén, ik zitte vaste in ’n drek”! “Och”, zeg ’n boer, dewiel hij ’n sjekkie an ’t dreajn was, “dan loat ie ‘m toch  gewoon efkes oen pasje zeen…..”?

Een ober ligt op de operatietafel. Er komt een chirurg langs die hij herkent als een vaste gast uit zijn restaurant. “Oh, dokter, help me alstublieft”, steunt hij. “Spijt me”, grijnst de chirurg, “Dit is helaas mijn tafel niet. Maar mijn collega komt zo!”