Het dans en amusementsorkest “Passe-Partout” uit Emmer -Compascuum heeft langere tijd gespeeld bij de Bonte Wever in Slagharen. Met hun drieën maakten ze een mooi stukje muziek. Mocht u meer informatie over deze band kunnen geven dan horen we dat uiteraard graag.
Deze week “Het Maxium Combo” op herhaling met een foto uit de eind zestiger jaren. De samenstelling van links naar rechts; Basgitarist Fons Visser (of Fischer); Organist onbekend; Zanger saxofonist Albert de Jong en Drummer Jan Steinman. Weet u wat de naam van de basgitarist en/of de organist is, geef het dan s.v.p. door via de e-mail op helenas@ziggo.nl.
Van gitarist Stanny Goossens kregen wij nog de volgende extra uitleg bij deze foto.
Inderdaad, dat was de jaren ‘60 ! Net van te voren hadden wij nog de naam The Silver Strings maar aangezien wij iets ruigere muziek gingen maken hadden we onze naam snel veranderd in The Flying Comets en later in de Stones / Kinks en Beatles tijd werd het The Galleons. Met the Galleons hadden we in die tijd als amateurtjes een volle agenda en behoorlijk populair onder de jeugd. Toen na zo’n 4 jaar optreden er de klad in kwam betreffende het soort muziek en de dansorkesten weer in trek kwamen ben ik in 1969 naar de Migra’s gegaan en kon ik beroeps worden! Een orkest met 3 personen voor dansavonden en stemmings muziek. Met het singeltje de Derde Man ( waar ik toevallig de bas / begeleiding en solo – gitaar speelde ) en op de radio regelmatig gedraaid werd en waar in de platenzaken veel vraag naar was mochten we plots van Delta uit Haarlem een LP uit brengen.
Later, toen ik zelf band Boemerang op richtte met andere muzikanten hebben we wederom The Thirt Man uitgebracht maar wel van betere kwaliteit vind ik.
Daarom, als je me een plezier wilt doen dan graag De Derde Man van Boemerang. En wens de luisteraars namens “ Boemerang “ allemaal veel gezondheid en geluk !!!
mvg Stanny
Die Blaue Jungs nogmaals op op onze voorpagina. De band speelde in de eind jaren zestig en zeventig van de vorige eeuw net “oawer’n poal bie oons” (net over de grens bij ons) in Duitsland. Elders op de site hebben we al eens het verhaal gedaan hoe wij deze jongens soms tegenkwamen. 
Wenche Myhre, ook wel Wencke Myhre, (Oslo, 15 februari 1947) is sinds de jaren zestig een succesrijke Noorse schlagerzangeres met hits in het Noors, Duits en Zweeds.
Nadat Myhre in 1960 een talentenwedstrijd in Oslo won, kreeg ze van liedjesschrijver Arne Bendiksen een platencontract.
In 1963 maakte ze haar televisiedebuut in de film Elskere. Sindsdien staat ze steeds in de spotlights. Voor haar lied Gi meg en Cowboy till mann (dat eerst door Gitte gezongen werd in het Duits, Ich will ‘nen Cowboy als Mann) onder begeleiding van Horst Wende en zijn studio/sessie muzikanten kreeg ze haar eerste gouden plaat.
In 1964 was Myhre de drijfveer achter een inzamelingsactie waarvan de opbrengst naar een kinderziekenhuis in de Gazastrook zou gaan. Hier leerde ze haar eerste man kennen, Torben Friis-Møller. Met hem heeft ze drie kinderen: Kim (1971), Dan (1973) en Fam (1975).
Voor het wereldkampioenschap skiën in 1966 zong ze het lied Vinter og sne. Datzelfde jaar won ze het Schlagerfestival met Beiß nicht gleich in jeden Apfel. Hiermee had ze eindelijk haar doorbraak op de Duitse markt, nadat ze een jaar eerder met Sprich nicht drüber als tweede was geëindigd. Er volgden nog hits en in 1968 vertegenwoordigde ze West-Duitsland op het Eurovisiesongfestival met Ein Hoch der Liebe, waarmee ze op de zesde plaats eindigde. Eind jaren 60 behoorde ze tot de absolute topartiesten en tieneridolen in Duitsland. Ze won vier Bravo-Otto’s (1966: brons, 1967: goud, 1968: goud, 1969: zilver). Ze kwam veel op de Duitse televisie en trad op met andere grootheden als Udo Jürgens en Peter Alexander. In 1970 had ze een bescheiden hit met Er hat ein knallrotes Gummiboot, dat later wel uitgroeide tot een carnavalsklassieker.
In 1974 kreeg ze een eigen televisieprogramma. In 1980 trouwde ze voor de tweede maal, dit keer met de succesvolle Duitse regisseur Michael Pfleghar. Twee jaar later kreeg ze met hem haar vierde kind, Michael. Pfleghar pleegde in 1991 zelfmoord. Een jaar later nam Myhre opnieuw deel aan de Melodi Grand Prix in haar thuisland, maar werd daar derde.
Myhre woont in een dorpje dicht bij Oslo en ze treedt nog regelmatig op. In 2004 begon ze een show met twee andere Scandinavische schlagersterren: Gitte Hænning en Siw Malmkvist. Ze trokken door heel Duitsland.
In 2009 deed Myhre in Noorwegen opnieuw een gooi naar het Songfestival. Haar lied Alt Har En Mening Nå bleef echter steken in de voorronde.
Bron: Wikipedia
Een foto van de groep Guy’s Act uit Steenwijk. Meer dan dat er op de foto is beschreven kunnen wij er ook niet van vertellen. Mocht u iets weten dan horen wij dat graag.
Morgen zal de “Pat Boon Aven Band” voor de laatste keer optreden tijdens het Paaspop festijn in Geesteren om de instrumenten aan de spreekwoordelijke wilgen te hangen. De band heeft daar jaren opgetreden en het is een vaste traditie geworden. We wensen de mannen ontzettend veel plezier, en ze mogen trots zijn dat ze het samen veertig jaar hebben volgehouden. Paaspop in Geesteren zal nooit meer hetzelfde zijn.
Bin onze Juke box is deze week het nummer “Hanging on the bar” van band die ze begin jaren 80 hebben opgenomen.
| Pet Boon Aven Band | Geesteren | Theo | Oude Avenhuis |
| Pet Boon Aven Band | Geesteren | Alphons | Oude Elberink |
| Pet Boon Aven Band | Geesteren | Alex | Oude Wesselink |
| Pet Boon Aven Band | Geesteren | Marcel | Oude Wesselink |
| Pet Boon Aven Band | Geesteren | Gregor | Oude Wesselink |
Hallo jongens bestaan jullie nog wel en hoe gaat het met Bert Jipping? Ik heb met Erik Sterken gewerkt bij Honeywell. Waar woont Bert Jipping nu en speelt hij nog wel muziek?
Groeten Mariet.
Hallo Mariet,
Ik weet niet hoe het met de jongens gaat en waar ze wonen maar misschien zijn er lezers van dit artikel die het wel weten en ons dit willen vertellen.
Bedankt voor je reactie.
Frans