Gert zegt tegen John “De mijne is de stem kwijt. Geen ene pil die helpt! Ze heeft al 2 dagen niks tegen me gezegd! Ik weet niet wat we nog kunnen doen!”
“Simpel” zegt John “Probeer vannacht heel laat thuis te komen, dan gaat ze direct weer praten!”
Chris was tijdelijk kassier in een supermarkt. Hij zag een vrouw die ongeduldig aan het eind van een lange rij mensen stond aan te schuiven. Ze stond hoorbaar te zuchten over de traagheid waarmee Chris z’n werk deed aan de kassa. Toen het haar beurt was en Chris er plots iemand moest bij roepen om de kassarol te vervangen, riep de vrouw: “Ik mag van geluk spreken als ik tegen zondag weer thuis ben met m’n boodschappen!” “Geen probleem mevrouwtje” antwoordde Chris.
“Er Is veel wind, en met die nieuwe bezem die je net gekocht hebt, ben je in een paar seconden weer thuis”
Een Belg zegt tegen zijn Hollandse vriend: “Ik ken een trucje om gratis te gaan eten.” “Fantastisch zeg”, zegt de Hollander, “hoe doe je dat?” “Ik ga naar een restaurant, zet mij neer en ik bestel een voorgerecht, een hoofdschotel en een dessertje, dan neem ik mijn tijd met een koffie en een cognac. Vervolgens wacht ik tot sluitingstijd. Als bijna alle stoelen op de tafels staan komt natuurlijk de ober vragen of ik wil afrekenen. Dan zeg ik hem: ‘Maar ik heb al afgerekend bij uw collega die reeds vertrokken is.’ En klaar is Kees.” “Geweldig, gaan we dat dan morgen eens uitproberen?” zegt de Hollandse vriend. Zoals afgesproken gaan ze de andere dag naar het restaurant en alles verloopt zoals verwacht. Tegen het sluitingsuur komt de ober en vraagt of ze willen afrekenen. De Belg antwoordt: “Excuseer, maar wij hebben al betaald aan uw collega die reeds vertrokken is.” Waar de Hollander aan toevoegt: “En we wachten nog altijd op ons wisselgeld!”
Klein Teuntje kijkt gefascineerd toe als zijn moeder huid crème op haar gezicht smeert. “Waarom doe je dat, mammie?”, vraagt hij. “Om mezelf mooi te maken”, zegt moeder, even later begint ze de crème met een doekje af te vegen.
Klein Teuntje kijkt bezorgd en zegt: ” ‘t helpt niet hè?”
Er komt een man een supermarkt binnen, loopt naar de afdeling dierenvoeding, pakt twee blikken hondenvoer en loopt vervolgens naar de kassa. Vraagt de kassière: “Meneer heeft u een hond?” Hierop antwoordt de man: “Ja, natuurlijk heb ik een hond, anders had ik die twee blikken toch ook niet nodig?” Zegt de kassière: “Het spijt me meneer, maar vanaf deze week mag ik niemand meer dierenvoeding meegeven tenzij ik zelf kan zien dat de persoon een huisdier heeft… U zult de hond dus moeten meenemen…”
De man vloekt een paar keer vanwege deze absurde nieuwe regeling, smijt de twee blikken op de grond en loopt kwaad weg.
De volgende dag is hij weer terug, loopt naar de afdeling dierenvoeding, pakt twee blikken kattenvoer en gaat naar de kassa.
Vraagt die kassière: “Meneer, heeft u een kat?” Waarop de man, zichtbaar geïrriteerd, antwoordt: “Ja natuurlijk heb ik een kat, ik kom deze blikken toch niet voor mezelf halen?”
De kassière: “Meneer, dit vind ik nou niet slim van u.
U was hier gisteren ook, dus had u kunnen weten dat ik u geen dierenvoed….”
De kassière is nog niet uitgesproken of de man is de winkel al luid vloekend en tierend uitgelopen… De blikken bij de kassière achterlatend.
De dag daarop komt de man met een bruine papieren zak in z’n hand de winkel binnen, loopt direct door naar de kassa en zegt tegen de kassière:
“Mevrouw, steekt u hier uw hand eens in.” De kassière doet dit en roept vervolgens: “He, het is zacht en warm…” “Ja”, zegt de man, “Ik had graag drie rollen WC papier!”
Tijdens zijn vakantiereis komt Gerard met zijn gids aan de oever van het Meer van Galilea. “Hoeveel kost het mij als ik met de boot het meer over vaart?” “Dertig dollar, meneer.” “Dat is erg duur!” zegt Gerard. “U moet niet vergeten dat dit een heel beroemd meer is, Jezus heeft over dit water gelopen!”
“Ja” zegt Gerard “geen wonder met zulke prijzen !!
Oma is op bezoek bij haar kleinzoon die op zijn beurt een zoontje van 2 heeft . De kleine gaat slapen in een hoogslaper. Zegt oma : is dat niet gevaarlijk om dat kind in zo’n hoog bed te leggen. Nee hoor zegt de kleinzoon. Dat hebben we opzettelijk gedaan zodat we het zeker horen als hij er uit valt
De juffrouw in ‘t school helpt kleine Josje met het aantrekken van zijn schoentjes. Met heel veel moeite krijgt ze die schoentjes aan zijn voetjes. Zegt Josje: “die schoentjes zitten aan de verkeerde voet”. Ze kijkt geërgerd naar die schoentjes en inderdaad zitten ze verkeerd om. Ze heeft evenveel moeite om die schoentjes weer uit te doen en aan de goeie voet te trekken terwijl ze in zichzelf denkt :”waarom zegt die snotneus dat niet direct”. Als ze met heel veel innerlijk gevloek die schoentjes weer aan heeft getrokken zegt Josje :”da zijn mijn schoentjes ni”…! De juffrouw ontploft bijna van woede en terwijl ze die schoentjes weer uittrekt vraagt ze :”en waarom zeg je dat nu pas?” zegt Josje :”dat zijn de schoentjes van mijn broer en mama heeft gezegd dat ik deze moet aandoen tegen de kouwe voetjes”. De juffrouw krijgt bijna een hart aanval. Ze begint weer hevig met die schoentjes te vechten om ze opnieuw aan te trekken. Als dat eindelijk is gelukt vraagt ze: “en waar zijn je handschoentjes?”,
Zegt Josje :”die zitten voor in mijn schoentjes “…
Een man was zijn gazon aan het maaien toen hij zijn aantrekkelijke blonde buurvrouw naar buiten zag komen en in snel tempo naar haar brievenbus liep. Ze opende de bus, sloeg deze weer dicht en stormde terug naar binnen. Even later kwam ze weer naar buiten, ging weer naar de brievenbus, opende deze en sloeg deze weer brutaal dicht. Duidelijk boos liep ze terug naar binnen.. Toen de man zich klaarmaakte om de kantjes te maaien kwam het blondje voor de derde keer naar buiten, liep weer naar haar bus, opende deze en sloeg deze nog harder dicht dan hier ervoor. “Is er iets mis?” vroeg de man verbaasd. “Zeer zeker is er iets mis. Mijn stomme computer blijft maar melden:
“ER IS POST VOOR U!!!”
Een kleine jongen komt huilend thuis van school.
“Wel”, zegt zijn moeder (van nature blond),” wat scheelt er”?
“Ik heb een nul voor aardrijkskunde gekregen”, zegt hij, ”ik wist niet waar Polen ligt”.
“Verdorie”, zegt zijn moeder, “hoe kan dat nou, geef me even de kaart van Nederland.
Ze zoekt en zoekt maar vindt het niet en zegt: “Deze kaart is niet gedetailleerd genoeg, geef me maar de kaart van Twente.
Na lang zoeken zegt ze: “Dat is toch onmogelijk, ik vind het hier ook niet en toch kan het niet ver weg zijn want, onze werkster komt uit Polen en ze is altijd met de fiets”.