De Helena's - Dans & Showorkest

LATEST NEWS

Cliff Richard & the Shadows

De vorige week hebben we geschreven over Cliff Richard en daarom zijn deze week the Shadows aan de beurt.

The Shadows is een instrumentale muziekgroep, actief vanaf de jaren 50 van de 20e eeuw tot het begin van de 21e eeuw. Als band legden ze de basis voor de klassieke bandbezetting, bestaande uit een sologitaar, een slaggitaar, een basgitaar en drums.

In 1958 trokken de zestien jaar oude Hank B. Marvin en Bruce Welch van Newcastle naar Londen om aan een muziekwedstrijd deel te nemen.

De manager van Cliff Richard ontdekte hen in de Two I’s Coffee Bar, destijds het mekka van de Londense muziekscene, en bood hun een contract aan om Cliff, die intussen met de hit Move it uit 1958 in Engeland bekendheid kreeg, te begeleiden. Later sloten Jet Harris (basgitarist) en Tony Meehan (drummer) zich bij hen aan. Ze vormden een band onder de naam The Drifters en brachten snel een single uit, met daarop twee vocale nummers: Feelin’ Fine en Don’t be a Fool with Love.

Toen de Amerikaanse groep The Drifters zich verzette tegen het gebruik van hun naam in de Verenigde Staten, veranderden zij die in The Shadows.

Toen Jerry Lordan hen een melodie aanbood kwam hun carrière pas echt van de grond. Apache stond in Engeland gedurende vijf weken op de eerste plaats en werd een wereldhit, behalve in de Verenigde Staten, waar men de groep te saai vond maar een coverversie wel scoorde. Kon-TikiWonderful LandDance On en Foot Tapper waren de vier volgende nummer 1-hits in Engeland. Behalve de vier Shadows, moet ook zeker Norrie Paramor genoemd worden. Paramor was een dirigent, songwriter en een arrangeur die zijn invloed deed gelden op bijvoorbeeld het nummer “Wonderful Land”. Veel later trok de band Cliff Hall aan, die op synthesizer de orkestpartijen voor zijn rekening nam.

In september 1961 werd drummer Tony Meehan vervangen door Brian Bennett. In april 1962 verliet Jet Harris de groep voor Brian Locking (overleden op 8 oktober 2020)[1]. Toen Locking in april 1963 voorrang gaf aan zijn religieuze werk, voegde een zeer getalenteerde basgitarist zich bij de groep: John Rostill. Deze zou tot 1969 deel uitmaken van The Shadows. Bruce Welch werd in 1969 tijdelijk vervangen door de toetsenist Alan Hawkshaw.

Jet Harris en Tony Meehan zouden nog zo’n vier jaar als duo optreden en zelfs twee Britse nummer 1-hits in The Shadows-stijl scoren. Meehan kwam in 2005 op 62-jarige leeftijd om het leven als gevolg van een val in huis; Harris overleed in 2011.

Rostill schreef enkele zeer succesvolle composities. Hij kon het succes ervan niet meer meemaken. Toen Welch hem in zijn studio opzocht bleek Rostill daar te zijn overleden door een overdosis aan barbituraten. Hij werd opgevolgd door Alan Jones, en later door Mark Griffiths.

The Shadows vertegenwoordigden het Verenigd Koninkrijk met Let Me Be the One op het 20e Eurovisiesongfestival, op 22 maart 1975 in Stockholm, Zweden. Van de 19 deelnemende landen won Nederland met het nummer Ding-a-dong uitgevoerd door Teach-In.

Na hun Engelse hit Ghost riders in the sky (1980) werd het allengs stiller aan het hitsinglefront. Wel verscheen er elk jaar een album, dat steeds zeer hoog in de hitlijsten terechtkwam. De groep bewerkte in die tijd bekende hits. Hank Marvin vertolkte die op zijn zo karakteristieke wijze. Alan Jones is op veel van die opnamen te horen op bas en voornoemde Cliff Hall op toetsen. Eind 1990/begin 1991 viel het doek definitief. Hank Marvin ging solo toeren en bracht solo-cd’s uit. Waarschijnlijk onder druk van de talloze fans en het naderend 45-jarig jubileum besloten de heren nog eenmaal als The Shadows een “final tour” te maken.

In 2004 gingen ze op tournee door het Verenigd Koninkrijk met een reeks van 37 concerten (The Final Tour) om op die manier een 45 jaar durende carrière af te sluiten. Wegens het grote succes kreeg de concertreeks een vervolg in 2005 met in totaal 27 optredens in Denemarken, Zweden, Noorwegen, Finland, IJsland, Nederland, Frankrijk, Duitsland, België en het Verenigd Koninkrijk. Hank Marvin woont sinds november 1986 in het Australische Perth en heeft daar een eigen studio, genaamd “Nivram Studios”. (‘Nivram’ is een anagram: de letters ‘Marvin’ omgekeerd gespeld.)

Naar aanleiding van het 50-jarige artiestenjubileum gingen Cliff Richard en The Shadows gezamenlijk een tournee maken door Europa, Australië, Nieuw-Zeeland en Zuid-Afrika. Deze vond plaats van eind september 2009 tot een stuk in 2010.

Een Spiegel

Een boer werkt op zijn land en opeens ziet hij op de grond wat glinsteren. Hij stapt van zijn tractor, loopt naar het glinsterende object af en pakt het op. Het is een stuk spiegel. De boer had nog nooit eerder zoiets gezien en kijkt in het stuk spiegel. De boer zegt: “Hè, hij lijkt sprekend op mijn vader.” Tijdens het eten kijkt de boer nog een keer naar de spiegel. “Sprekend mijn vader”, zegt hij. Zijn vrouw vraagt: “Wat is dat, schat?” “O, niks hoor”, zegt de boer. Voor het slapen kijkt hij nog een keer in de spiegel. En weer sprekend zijn vader. Hij trekt zijn broek uit en stopt zijn spiegel in zijn zak. Zijn vrouw vertrouwd het niet en midden in de nacht wanneer haar man slaapt, kijkt ze in de zak van de boer. Ze haalt het stuk spiegel er uit en kijkt er goed in. Zegt de Vrouw: “Ik wist het wel, hij heeft een ander. En nog een lelijke ook!…”

Cliff Richard & the Shadows 1

“Sir” Cliff Richard (geboren als Harry Rodger Webb, Lucknow, Uttar Pradesh, 14 oktober 1940) is een Engels zanger en acteur. Sinds hij in 1995 werd geridderd is Cliff Richard, oorspronkelijk een artiestennaam, ook zijn officiële naam. Harry Webb koos zijn artiestennaam in 1958. Zijn eerste nummer Move It was eigenlijk het b-kantje van een cover namelijk het nummer Schoolboy crush, maar Radio Luxemburg koos voor deze kant en het kwam op de tweede plaats terecht in de Britse hitlijst. In 1999 scoorde hij zijn laatste nummer 1-hit in Engeland met The Millennium Prayer. Hij heeft in de jaren 50, 60, 70, 80, 90 en 00 in de Nederlandse en Belgische hitlijsten gestaan.

Zijn carrière werd in de beginjaren geïnspireerd door Elvis Presley. Zijn begeleidingsgroep heette eerst The Drifters, maar omdat er in de VS al een band bestond met die naam werd dat The Shadows. Het was tot 1969 zijn vaste begeleidingsgroep. Meer dan 260 miljoen platen gingen van hem over de toonbank.

Hij vertegenwoordigde tweemaal het Verenigd Koninkrijk op het Eurovisiesongfestival met de nummers Congratulations in 1968 en Power To All Our Friends in 1973, waarmee hij respectievelijk de tweede en de derde plaats behaalde.

In 2008 stond Cliff Richard vijftig jaar op de planken. Dit vierde hij met zijn Timemachine Tour die hem vanaf november door het Verenigd Koninkrijk bracht. In het najaar van 2009 bracht hij een aantal concerten, samen met The Shadows.

In het lied Bachelor boy zingt hij dat hij nooit zal trouwen. En zo is het inderdaad gegaan.

Volgende week zijn The Shadows aan in de beurt op deze site want voor de meeste mensen horen Cliff Richard & de the Shadows bij elkaar.

De waarheid komt uit een kindermond:

Klein Jefke kijkt gefascineerd toe als zijn moeder hui crème op haar gezicht smeert. “Waarom doe je dat, mammie?”, vraagt hij. “Om mezelf mooi te maken natuurlijk”, zegt moeder en even later begint ze de crème af te vegen met een doekje. Klein Jefke kijkt bezorgd en zegt: ” ‘t helpt niet he mammie ? “

The Dinkel Boys

Bijgaande een foto van The Dinkel Boys. Deze foto hebben wij ontvangen van Jos Jambor, waarvoor onze dank, maar er zijn helaas geen gegevens bij. Als een van onze lezers misschien meer over deze band weet dan zouden wij dat graag weten. U kunt de informatie sturen aan dehelenas@gmail.com.

Vertrouwen

Een priester, die een wandeling maakt in de vrije natuur, sukkelt in het drijfzand. Wanneer hij ongeveer is weggezakt tot over zijn enkels, passeert er een brandweerwagen. – ‘Heeft u hulp nodig ?’, vragen de brandweerlieden. – ‘Nee, dank U, niet nodig, de Heer zal me bijstaan !’, antwoordt de priester. Wanneer hij tot zijn middel is weggezakt, passeert de brandweerwagen opnieuw en de brandweerlieden vragen : – ‘Heeft u hulp nodig ?’, – ‘Nee, nee, dank U, niet nodig, de Heer zal me bijstaan !’, antwoordt de priester weer. Wanneer enkel nog het hoofd van de priester boven het zand uitsteekt, passeert de brandweer een derde maal. – ‘Heeft U nog steeds geen hulp nodig ?’, vragen ze. – ‘Nee, nee, nee, niet nodig, de Heer zal me redden !’, antwoordt de priester. Uiteindelijk verdwijnt de priester helemaal onder het zand… Aangekomen in het paradijs zegt hij tot God : – ‘Ik ben echt wel naïef. Ik dacht werkelijk dat U me ter hulp zou zijn gekomen !’ En de Heer antwoordt : – ‘Ik heb je 3x de brandweer gestuurd. Ik zie niet in wat Ik nog meer kon doen…! 

De Helena’s

Een foto genomen tijdens onze laatste reis naar Tirol in Oostenrijk samen met 100 fans in 2017. Deze foto is genomen tijdens een pauze aan de Achesee waar de Helena’s de instrumenten pakten en muziek gingen maken en waar de medereizigers spontaan met een polonaise begonnen. Ook is vandaag voor deze foto gekozen omdat morgen onze drummer 70 jaar zou zijn geworden. Ook al is hij niet meer in ons midden, we zullen vaak aan hem denken en speciaal op 22 februari en op hem proosten. Kuper Proost!

Twee Blondjes

Twee Amsterdamse blondjes zitten op een terras aan een gracht. Zegt er een: “ik heb mijn rijexamen gedaan”. “O ja”, zegt de ander “en hoe was het”. “Niet goed” zegt de eerste “weer verkloot”. “Ik kom bij een rotonde en daar staat een bord waar 30 op staat, dus ik rij netjes 30 keer rond”. “Ai” zegt de ander, “en heb je verkeerd geteld of zo?”

Carnaval 2021

Het corona virus zorgt ervoor dat er dit jaar geen carnaval gevierd kan worden. Bijgaande foto is van “De Twee Pinten” dat een Nederlands carnaval duo uit ‘s-Hertogenbosch was, met als geestelijk vader Wim Kersten. Kersten vormde samen met Joep Peeters van 1969 tot 1974 het duo. In die tijd werden er jaarlijks veel carnavals nummers uitgebracht die dan door de bands allemaal werden gespeeld. Bijgaand nummer “In het zuiden” is een nummer van Vader Abraham die door iedereen luidkeels werd mee gebruld. Laten we hopen dat volgend jaar alles weer onder controle is en er weer volop gefeest kan gaan worden. Alaaf.

Appelpitjes

Een Hollander en een Belg zitten tegenover elkaar in de trein. De Hollander haalt een plastic zakje uit zijn jaszak, gevuld met appelpitjes. Hij neemt er een paar uit en eet ze op, en even later doet hij dat nogmaals. De Belg vraagt: ”Waarom eet jij appelpitjes?” De Hollander antwoord: “Daar wordt je slim van.” “Kan ik een paar pitjes van je kopen?” vraagt de Belg. “Natuurlijk” zegt hij “ze kosten € 3,– per stuk”. “Geef mij er dan maar vijf” zegt de Belg en betaald € 15,– . Apetrots eet de Belg er een paar en terwijl het eet zegt hij, “zoveel geld voor een paar pitjes”. Ik vindt dat duur want als ik een kilo appels koop heb ik de pitjes er gratis bij. Zegt de Hollander tegen de Belg:

“Zie je, het begint al te werken”.