TSM

Vorige week stond in de krant te lezen dat  Toon Reysoo en Toon Lansink gingen stoppen met de band de Firma en ook als duo Toon en Toon. Vanwege de sterk verminderde vraag naar Live muzikanten was het voor hen niet meer interessant om samenwerking in stand te houden. Graag horen we van de lezers wier de andere drie muzikanten op bijgaande foto zijn. 

Gerard Wigger uit Saasveld liep vroeger met het idee om met een bandje te beginnen. In zijn vriendengroep waren enkele jongens die mee wilden doen t.w. Harrie Bruns, Gerrit Wegman en Johan Paus. Deze bezetting werd al gauw veranderd. Johan Paus en Gerrit Wegman verlieten de groep en Ben Senger en Gerrit Boomkamp kwamen ervoor in de plaats.
Gerard Wigger en Ben Senger werkten in die periode in een garagebedrijf als monteur in Hengelo. Gerard speelde gitaar in Ben accordeon. Door samen zingen tijdens het werk en praten over muziek zijn ze bij Gerard Wigger bij elkaar gekomen om met de muziek verder te gaan door liedjes te zingen en te begeleiden met gitaar en accordeon. Hieruit zijn de repetities ontstaan. Eerst bij de ouders van Harrie Bruns op de deel en later bij F.H. Loohuis in de werkplaats. Ben Senger ging van accordeon over op orgel (Philicorda) en later elektronisch orgel. (Farfisa)
Samenstelling was toen:
Gerrit Boomkamp – Drums/zang.
Harrie Bruns – Bas gitaar
Gerard Wigger – Gitaar/zang
Ben Senger – Accordeon-Orgel/zang
De band werd al snel uitgebreid met Zanger/Saxofonist Bennie Oude Mulders.
Bennie Oude Mulders, Gerard Wigger, Harrie Bruns, Gerard Lobker en Ben Senger.

Het eerste optreden was een 25-jarige bruiloft van dhr. en mevr. Bults uit Weerselo (schoonouders van de broer van Ben Senger) bij café Everlo, ook in Weerselo op 3 januari 1966. De eerste dansavonden begonnen bij Annink in Bornerbroek (Eef). Een groot succes met volle zalen! Met als gevolg dat wij toen ook bruiloften gingen spelen, overdag met Garard Wigger en Ben Senger. Deze waren toen bij Annink en later ook bij Dreijerink in Enter. Assink in Hengevelde was een bekende locatie voor bruiloften en partijen. Als daar een bruidspaar kwam voor een afspraak en ze wisten niet welke band ze wilden hebben dan schakelde de eigenaar ons in. We hebben daar diverse bruiloften gepeeld waar wij de bijnaam kregen van “Tonic Boys”, omdat we veel tonic dronken. De obers wisten dat zodat we bij aanvang ‘s avonds al een kratje tonic op het podium hadden staan.
Gerrit Boomkamp, de drummer, is op 16 maart 1968 helaas door een bromfietsongeluk overleden en werd toen door Gerard Lobker vervangen. Na enkele jaren, in 1970 verliet Gerard Wigger The Silver Wings en vanaf die tijd gingen ze verder met gitarist/zanger Jan Pot. Dit was voor de band een hele verbetering wat de muzikale prestaties van de band ten goede kwam.

Ben Senger ging op de dag bruiloften, die hij eerst samen met Gerard Wigger verzorgde, daarna verder met Jos Hilgenberg, drummer van de Wicone’s.
Na Annink in Bornerbroek speelden ze bij Kottink in Geesteren, één keer in de maand op zaterdag bij Dika van’n Kruusweg in Markelo (1000 mensen) en Van Olffen in Weerselo. Verder diverse (tent)-feesten, carnaval, kermissen etc. De band is april 1971 opgeheven omdat sommige personen ander invullingen hadden voor de toekomst.
Drummer Gerard Löbker ging daarna spelen bij een 3mans formatie uit Bornerbroek. Gitarist/zanger Jan Pot is overgegaan naar de Little Stars een band uit Langeveen. Harrie Bruns, Bennie Oude Mulders en Ben Senger zijn toen definitief gestopt.
Bandleden door de jaren heen.

Auteur is Ben Senger, voormalig bandlid van ‘The Silver Wings’

Bijgaande een foto van The Dinkel Boys. Deze foto hebben wij ontvangen van Jos Jambor, waarvoor onze dank, maar er zijn helaas geen gegevens bij. Als een van onze lezers misschien meer over deze band weet dan zouden wij dat graag weten. U kunt de informatie sturen aan dehelenas@gmail.com.

René & The Alligators was een Haagse rock-‘n-rollgitaarband die eind 1959 werd opgericht door gitarist en zanger René Nodelijk.

Aanvankelijk probeerde Nodelijk een carrière als zanger op te bouwen, maar al snel bleken zijn talenten als gitarist. Van de Alligators verschenen zestien instrumentale rocksingles in de periode 1960-1964. Deze band had een duidelijk Indische achtergrond, mede door de oprichting van een Indische Kunstkring in het café-restaurant Den Hout te Den Haag vanwege de repatriëring uit Indonesië. Hun bekendste singles zijn Guitar Boogie en In the Mood uit 1962. Ze waren een voorbeeld voor de latere Haagse beatgroepen, de generatie die vaak gitaarles bij René Nodelijk had gekregen.

In 1978 maakte Nodelijk een comeback met zijn vrouw Renée (Anja Exterkate).

The Major Dundee Band werd in 1977 opgericht in Oosterhout bij Nijmegen. De band staat onder leiding van Dick van Altena en trad op 17 december van dat jaar voor het eerst op. De bezetting was op dat moment als volgt:
• Dick van Altena, zang en (bas)gitaar
• Ton Verkooyen, zang, gitaar en drums
• Ferry Tang, zang en basgitaar
• Karel Momberg, zang, gitaar en drums
• Jan Gerrits, zang, gitaar, harmonica en feetboard
Aan het begin van 1978 vond de eerste wisseling plaats en trad Peter van Vlaanderen aan op de basgitaar als vervanger van Ferry Tang.

Snelle start
In 1978 verscheen de eerste single, The longer the distance, met een plaats op nummer 29 van de Nationale Hitparade en nummer 35 van de Nederlandse Top 40. Het nummer was geschreven door Fred Limpens en werd uitgebracht bij het Killroy-label van Johnny Hoes. Nog hetzelfde jaar werd de elpee I bought me a fidddle today uitgebracht.
Dankzij de single beleefde de band een snelle start. Ondanks dat het de enige plaat is geweest die de hitparades heeft bereikt, werd de band meteen een gevestigde naam onder de countryliefhebbers en werd het al meteen gerekend tot een van de beste countryrock-groepen van Nederland.
In de jaren tachtig verlieten Karel Momberg, Peter van Vlaanderen en Ton Verkooyen de band en traden de bassist Roy Schenkhuysen en gitarist Cor de Vos toe. Hierna had Van Altena het druk met solo-albums en een verzamelalbum met meerdere artiesten, waardoor de activiteit van de band een tijd op een laag pitje kwam te staan.

Heropleving vanaf 1988
In 1988 hadden de wisselende drummers de band verlaten en trad de drummer Rob Verhaaf toe. De band kwam weer tot leven en bestond op dat moment verder uit Van Altena, Jan Gerrits en Cor de Vos.[1]
Via het label Marlstone kwam in 1990 het derde album uit met de titel, Continental cowboy. Toni Willé, de voormalige zangeres van Pussycat, zong mee als gastzangeres en samen werd de single It turned out to be you uitgebracht. Deze werd later nog gecoverd door de countryzanger Ben Steneker en zijn dochter Camen. Daarnaast bracht Van Altena het nog eens uit met Carmen Steneker. De band bleef in al deze jaren een albumband en bleef tegenvallende singleverkopen houden. In 1991 werd de verzamelaar The best of The Major Dundee Band uitgebracht.
In 1994 werd de naam verkort tot Major Dundee. Ook verscheen er een nieuw album via het label Marlstone. Op het album met de titel Making history speelde de Amerikaanse Tex-Mex-accordeonist Flaco Jiménez mee. Jiménez was in dat jaar in Nederland en speelde ook mee op platen van anderen, zoals The moon is mine van Rowwen Hèze, My heart and soul van Piet Veerman en Shine on van de rest van The Cats met Jan Akkerman.

Actieve jaren 2005-2006
In de jaren erop verschenen enkele albums, waaronder Home skies waaraan de gastmusici Ben Jansen, André Houtappels, Joost van Es en Paul van Vlodrop meewerkten. Op dit album en het album Silver – live! (2002) speelde ook de Coriovallum Pipe Band mee met doedelzakmuziek. Daarnaast was Van Altena veel bezig met het schrijven van songteksten voor anderen.
In 2005 verscheen de single Somewhere someone die de band maakte met de drie zussen van Pussycat. In 2006 vertrok Rob Verhaaf na achttien jaar als drummer van de band en maakte hij plaats voor Willem Cremers. In hetzelfde jaar verscheen het album Young gods, met duetten met Pussycat, Toni Willé. Henk Wijngaard en Ruud Hermans (ex-The Tumbleweeds).

Tekst overgenomen uit Wikipedia.