Kithara

Deze week het trio “Follow Me” wat ontstaan is uit “de Helena’s”. De leden van de band zijn Bennie Lenferink, Keyboard en Accordeon en Zang; Henri ten Berge, Basgitaar en Zang en Edwin Timmers, Drum en Zang.

De Trainband deze week op de voorgrond. Deze Twentse Coverband weet als geen ander elke gelegenheid om te vormen tot een onvergetelijke gebeurtenis. De Trainband is al jarenlang een feit in het bruiloftscircuit en de evenementenbranche. En nog steeds gaat de Trainband als een trein.
Met het veelzijdige repertoire en de flexibele invulling hiervan weten de muzikanten Saskia, Jill en Rogier u steeds opnieuw te verrassen. Wilt u meer weten over ze band, ga dan naar www.trainband.nl

De band “Country Quartett” is ontstaan na het stoppen van de band “de Wicone’s” die we binnenkort zullen plaatsen.

Arne Jansen werd geboren als Aloys Wieger Jansen als de op een na jongste in een gezin met tien kinderen. Als negenjarige jongen mocht hij aan de hand van muziekuitgever Jaap de kruyff enkele Duitstalige singles opnemen. Jansen trad op als Aloys Jansen en later Aloys Johnson. Op aandringen van zijn moeder leerde hij het vak van kapper, maar hij bleef tegelijkertijd bezig met een carrière in de muziek, waarin hij zich vooral op Duitsland richtte. In het begin van de jaren ging hij optreden met zijn begeleidingsband ‘Les Cigales’. Dit leidde in 1972 meteen tot de grootste hit uit zijn loopbaan: MEISJES MET RODE HAREN stond 17 weken in de Nederlands Top 40 en 12 weken in de Daverende dertig. Het reikte tot respectievelijk de derde en de vierde plaats. Het liedje was tevens te horen in de film Turks Fruit. In de Top 2000 nam het liedje zijn hoogste positie in tijdens de 2000-editie: 1038.                                                                                                     Dit eerste succes wist Jansen nooit meer te evenaren. Wel had hij gedurende de jaren zeventig en ’80 een handjevol kleinere hits, waaronder  Zeven brieven. Het laatste hitje van Jansen dateert uit 1992, toen Zeg eens meisje tot de 34e plek kwam. Naast zijn muzikale activiteiten trainde Jansen politiehonden, en had hij een stoeterij waar hij minipaarden fokte.                                                                         Op 10 december 2007 overleed Jansen op 56-jarige leeftijd. Volgens zijn manager Menno Muis pleegde hij zelfmoord op zijn boerderij in Silvolde. Jansen zou overspannen en neerslachtig zijn geweest, onder meer door de recente dood van een broer en een zus. Vier dagen voor zijn overlijden was Jansen nog te zien in een televisieprogramma op RTV Oost waarin hij werd geïnterviewd.                                    Op 17 december 2007 maakte platenmaatschappij Telstar bekend dat het vorig jaar geschreven nummer “Schaam je voor je tranen niet” van Jansen uit te zullen brengen op single. Dat nummer werd zaterdag 15 december tijdens de begrafenis gedraaid. Jansen heeft het destijds geschreven voor zijn overleden broer.

Bovenstaande tekst is overgenomen uit Wikipedia.

Een hele tijd geleden kregen we deze kaart van The Bianco’s. Helaas kunnen we niets van deze band vertellen. Dus mocht u iets weten dan horen wij dat heel graag.

Heino (pseudoniem van Heinz-Georg Kramm, Düsseldorf-Oberbilk, 13 december 1938) is een Duits schlagerzanger en zanger van Duitse volksliederen. Hij behoort samen met de Oostenrijker Udo Jürgens (1934-2014) tot de bekendste Duitstalige zangers.

Heinz-Georg Kramm is de zoon van een katholieke tandarts en diens evangelisch-lutherse echtgenote. Zijn vader sneuvelde in 1941 tijdens de Tweede Wereldoorlog, waarna hij met zijn moeder en zuster opgroeide in het oosten van Duitsland. Na zijn middelbare school werd hij opgeleid tot bakker en banketbakker, en voetbalde hij bij SC Schwarz-Weiss 06 Düsseldorf. Vanaf 1955 zong hij op bruiloften en partijen, en tien jaar later nam hij zijn eerste plaat op.

Zijn stemgeluid wordt gekenmerkt door een donkere klank en een rollende tong-‘R’. Zijn grootste hits variëren van zeemansliederen, marsmuziek en volkswalsen tot echte ‘schlager’-krakers. Hij werd in 1966 bij het grote publiek bekend met het liedje Jenseits des Tales. In het midden van de jaren 70 had hij zijn grootste hits Blau blüht der Enzian en Die schwarze Barbara.

In de jaren 80 polariseerde hij met twee politieke boodschappen: hij trad in Zuid-Afrika op tijdens het VN-embargo wegens het systeem van apartheid. En hij nam een plaat op met volksliederen van het Duitse nationalisme, met onder meer het Wenn alle untreu werden, eigenlijk een bevrijdingslied uit de 19e eeuw, dat echter later als hymne door de SS misbruikt werd.

Heino trad over de hele wereld op, onder andere ook in Las Vegas. Na 50 jaar had hij in Duitsland een afscheidstournee van 22 oktober tot 20 november 2005 om zijn lange carrière af te sluiten. Daarna ging hij echter niet op zijn lauweren rusten, maar begon hij in 2009 met een serie optredens waarin hij geestelijke liederen zong in kerken. Zijn bekende repertoire brengt hij trouwens ook nog ten gehore, bijvoorbeeld in 2009 tijdens het Oktoberfeest Sittard in Sittard, waar hij ook in 2010, 2011, 2014 en 2019 weer optrad. In juli 2009 trad hij samen met André Rieu op het Vrijthof in Maastricht op.

Zijn autobiografie meldt dat 59% van alle Duitsers zich als ‘Heino-fan’ zou betitelen. Maar ook buiten Duitsland genieten zijn hits bekendheid. Zo zijn er in China en Polen instituten waar de Duitse taal onderwezen wordt met behulp van zijn liedteksten.

Begin 2013 bracht Heino het album Mit freundlichen Grüßen uit, een collectie van 12 coverversies van bekende Duitstalige popnummers, waaronder liedjes van Die Ärzte, Peter Fox en Rammstein.^[1] Het is in Duitsland legaal om nummers te coveren, mits de tekst en melodie niet worden aangepast. Al vóór het uitbrengen van de plaat stond deze op nummer 1 bij de Duitse versie van de webwinkel Amazon.

In augustus 2013 betrad Heino als verrassingsact het podium van het metalfestival Wacken Open Air, waar hij samen met Rammstein het nummer Sonne bracht.

In maart 2018 maakte Heino bekend op het einde van het jaar afscheid te zullen nemen van de bühne. Hij werd op 13 december 80 jaar, en dat vindt hij een goede leeftijd om afscheid te nemen.

Op 12 januari 2019 trad Heino – voor het eerst sinds zijn 80e verjaardag – toch weer op, meer bepaald in de Velodrom in Berlijn. Tijdens de show Schlagerchampions nam hij er de “Preis fürs Lebenswerk” in ontvangst. Ook trad hij in oktober van datzelfde jaar voor de vierde keer op bij het Oktoberfeest in Sittard.

• Heino trouwde voor de derde maal in 1979, met de Oostenrijkse schlagerzangeres Hannelore Auer. Samen wonen zij in Bad Münstereifel. Zijn in 1968 geboren buitenechtelijke dochter pleegde in 2003 zelfmoord. Zijn zoon werkte in Heino’s café in Bad Münstereifel.
• Doordat Heino lijdt aan de ziekte van Graves-Basedow puilt zijn rechteroog uit (exophthalmus). Daarom draagt hij altijd een donkere zonnebril.

Bron: Wikipedia