Vandaag naar de belastingdienst geweest.
Bij de balie gevraagd of ik een medewerker kon spreken.
Toen ik later in een kamer met de medewerker zat, vroeg hij mij waar hij mee van dienst kon zijn.
Ik: “Ik wou graag mijn vakantie bespreken.”
Medewerker: “Vakantie bespreken?? Maar daarvoor moet u zijn bij degene waarvoor u werkt.”
Ik: “Nou, dat zijn jullie toch?”
De directeur stapt de lawaaierige klas binnen.
Hij wil nu eindelijk die herrieschoppers eens straffen.
‘Geert, wat heb jij uitgespookt?’
‘Ik heb krijt naar het bord gegooid.’
‘Honderd strafregels! En jij Wim?’
‘Ik heb een punaise op de stoel van de meester gelegd.’
‘Wat?! Tweehonderd strafregels. En jij, Peter?’
‘Ik heb snippers door het raam gegooid.’
‘Oh nou…, dat valt wel mee; geen strafregels!’
Op dat ogenblik komt er een jongen binnen, vol blauwe plekken en schrammen.
‘En wat doe jij daar?’, vraagt de directeur boos, ‘Hoe heet jij?’
‘Swen Snippers, meneer.’
Henk komt van zijn werk, haast zich maar ziet net de bus die hij moest hebben, vertrekken. Hij denkt: “Ik ren de bus achterna en pak hem bij de volgende halte.” Bij de volgende halte is hij weer net te laat maar hij probeert nog een halte. Na de vijfde halte ziet hij dat hij zijn huis voorbij holt en gaat naar huis. Moe, warm en bezweet komt hij thuis en zijn vrouw vraagt hem: “Wat is er met jou gebeurd?”.
Hij zegt: “Ik heb de bus gemist en ben er achter aan gehold maar ik miste hem steeds net.”
“Maar” lacht hij, “Ik heb wel mooi 3 euro 50 cent uitgespaard.” “Dan had je beter achter een taxi aan kunnen hollen” zegt zijn vrouw “dan had je 25 euro uit kunnen sparen!”
Kinderen van een lagere school krijgen les over moraal. Ze krijgen als opdracht thuis aan hun ouders te vragen een verhaal te vertellen waaraan een moraal hangt. Wanneer ze terug in de klas komen, mogen ze dat verhaal vertellen.
Mieke vertelt:
“Mijn ouders zijn kippenboeren, ze hebben een legbatterij. Op een dag hadden ze in de auto een mand eieren staan. Ze reden over een grote bobbel in de weg, waardoor de eieren braken”.
De moraal luidt: “Wees zeer voorzichtig met fragiele voorwerpen”.
Elsje vertelt:
“Mijn ouders hebben ook een kippenboerderij, maar zij kweken kuikentjes. Op een dag hadden ze wel twintig eitjes. Ze verwachtten dus ook twintig kuikentjes. Ze verzorgden de eitjes heel goed, maar er zijn er maar vijftien van uitgekomen”.
De moraal luidt: “Tel je kuikentjes pas als ze uitkomen”.
Dan vraagt de juf aan Ellen:”En hebben jouw ouders ook een verhaal verteld?”
“Ja”, antwoordt Ellen, mijn papa heeft ons verteld over zijn zus, tante Annie.
Onze tante Annie woont in Amerika en is daar bij het leger. Ze is piloot bij de luchtmacht en heeft meegevochten in Irak. Op een dag werd haar vliegtuig geraakt en moest ze springen. Het enige dat ze bij zich had was een fles whisky, een machinegeweer en een zakmes. Terwijl ze aan haar parachute bengelde, dronk ze de fles whisky leeg, dan was ze die alvast kwijt.
Toen ze beneden kwam, werd ze omsingeld door wel zeventig Irakezen. Ze pakte haar machinegeweer en schoot er vijftig van neer, toen waren haar kogels op.
Met haar zakmes kon ze er nog vijftien doden, toen brak het mes af.
De vijf laatste heeft ze met haar blote handen gedood.
De juf kijkt Ellen ontdaan aan en vraagt na enige stilte: “En heeft je papa je ook een moraal bij dat verhaal verteld?”
Ellen antwoordt: “Jazeker, je kunt beter uit de buurt van tante Annie blijven als ze gezopen heeft.
In een katholiek schooltje waar mijnheer pastoor nog les geeft gaat het over godsdienst. Vraagt mijnheer pastoor: “En kindjes wordt er bij jullie een gebedje opgezegd voor jullie gaan eten?”
Fransje? – Ja, mijnheer pastoor.
Louise? – Ja, mijnheer pastoor.
Jantje? – Nee nee, mijnheer pastoor, ons moeder kan nog goed koken!!!!!
Normaal plaatsen we elke week een mop maar deze week vonden we het volgende verhaal en dat leek ons ook wel een leuk om te plaatsen. (volgende week gaan we weer naar de moppen)
Realiseer je je wel eens, dat we het eigenlijk alleen maar leuk vinden om ouder te worden,
zolang we nog kind zijn?
Zolang je nog onder de 10 jaar bent, vind je verjaren zo geweldig, dat je denkt in maanden.
“Hoe oud ben je”?
“Ik ben 8 en een half”!
Je bent nooit 36 en een half, maar je bent 8 en wordt al bijna 9….
Zo werkt het!
Dan wordt je tiener; nu kan niemand je nog tegenhouden….
Je springt meteen naar het volgende getal.
“Hoe oud ben je”? “Ik wordt 16” !
En dan komt de geweldigste dag in je leven….Je wordt 21 !!!
Zelfs de woorden klinken feestelijk…
Maar dan wordt je 30….ooooh, wat gebeurt er nu?
Klinkt al behoorlijk belegen…
Wat is er veranderd?
Je wordt 21,
Je wordt dan 30,
Je loopt tegen de 40,
Je bereikt de 50,
Je bent al 60,
Tegen die tijd heb je al zoveel snelheid opgebouwd, dat je al snel de 70 raakt.
Daarna, begin je de maanden, weken en dagen te tellen.
Je bereikt de woensdag, je haalt de 80, je bereikt de lunch.
En daar houdt het nog niet op.
In je negentiger jaren begin je terug te tellen….
Ik WAS pas 92 !
Als je over de 100 gaat, gebeurt er iets vreemds.
Je wordt weer een kind; “ik ben 100 en een half….
Leeftijd is iets vreemds hoor…
Er komt een man aangereden bij de benzinepomp en zegt tegen de pompbediende: “Doet u maar Euro benzine.” De bediende begint te tanken, kijkt in de auto, en ziet drie pinguins achterin zitten. “Hoe komt u aan die pinguins?”, vraagt de pompbediende. “O,” zegt de man, “Ik zag ze staan op de kruising. En omdat ik van de Dierenbescherming ben, heb ik ze maar meegenomen. Maar eerlijk gezegd weet ik niet wat ik met ze moet doen.” Zegt de pompbediende: “Neem ze mee naar Artis.” “Da’s een goed idee,” zegt de man. Een week later komt de man weer tanken. De pompbediende kijkt in de auto en ziet achterin drie pinguins zitten: zonnekleppen op, strandballen bij zich… Zegt de pompbediende: “Ik dacht dat u ze naar Artis zou brengen…?” Zegt de man: “Dat heb ik ook gedaan! Dat was een prima tip, leuke dag gehad. Maar vandaag gaan we naar Zandvoort!”